Türk Vampir

17.Bölüm

^^^^•••^^^^••^••••^••••^^

Sidar

"Durma koş koş. Haydi durma. Göster Gücünü. " koşmaktan nefes dahi almayı  unutmuştum. Nefes nefese bir Ağaca tutundum. Ondan destek alarak kendimi yere bırakıp,sırtımı ağaca yasladım.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen. Daha turun bitmedi. Hemen pes ettin. Seninle çok uğraşacağız desene.  " elleriyle saçlarını geri atıp olduğu yerde dolanmaya başladı. Bu beni kendiniyle karıştırıyor galiba. Bir vampire karşı Koşarak onu yenmemi nasıl bekler. ? Allah Aşkın'a Kafayı yemiş bu çocuk.

"Tamam o zaman. Başka bir Çalışmaya geçeceğiz. " diyerek elini bana uzattı. Bıkkınlıka nefesimi dışarı üfledim.

"Malin yeter artık. Yoruldum ya. Deli etme beni kalkmayacağım. "Diyerek Olduğum yere daha da yayıldım. O ise dediklerimi umursamadan elimden tuttuğu gibi kendine çekti. Ağzımdan çıkan iniltilere karşı koymaksızın küfür mırıldandım. Insanım ben be.! Birazcık kibarlık yahu. Ah tabi bunu Malin denen iblis karşımı vampire anlatmak çok zor.

"Biraz yavaş olsana. Kolumu kırıyordun.  " bir yandan elimle kolumu  ovarken diğer bir yandan ise söylenmeye devam ediyordum. O ise hiçbir şey  olmamış gibi bana yapacaklarımı anlatıyordu. Ben ise çaresizce onun dediklerini dinliyordum.

"Koşu da fena değilsin..." Sana göre öyle. Bir insana göre hızlı koşuyorum. Ama dinleyen kim. "Onun için biraz da Gücünü Görelim. " sonra cümlesini de söylerken ben inanmaz gözlerle ona baktım. Hadi ama daha hafif derslerde çalışabiliriz. Mesela kim daha çok uyuyabilir gibi. ? Malin'in kolumu aninden çekip arkama çevirmesiyle acıyla bağırdım. Bu manyak benim insan olduğumu unuttu galiba. !

"Malin kolum. Ah hayvan yavaş biraz. Insanım ben senin gibi Değilim. Biraz saygı lütfen. " diyerek konuştum. O ise Yanıt olarak gülmeyi tercih etti. Elimi ani bir çevikle bırakarak bu sefer kollarını boynuma sardı. Sabır dileyerek bunların bitmesi için dua ettim. Madem o bana iyi davranmayacaktı bende elimden geldiğince Karşılık verecektim. Tabi bu etkiler ona sinek sıyrığı gibi gelse de yapacak başka birşey yoktu. Eline cimcik atmam ile kollarının altından çıkmam bir oldu. Böyle ani bir tepki beklemediği için kolları gevşemişti ve bende bunu iyi değerlendirmiştim. Yani umarım. Malik yamuk gülümsemesini bana gönderirken aynı anda boynumu tutup yukarı kaldırması bende şok üstüne şok yaratmıştı. Hayatımda hep filmlerde olduğunu zannettiğim olayı şu anda kendim yaşıyordum. Resmen tek eliyle beni havaya kaldırmıştı. Ayaklarımı ileri geri sallandırarak yüzüne vurmaya çalıştım. Ama denemem başarısız sonuçlanmıştı. Yaptığım bu harekete de gülerek beni yere Bıraktı. İstemsizce ellerim boğazıma gitti. Çok sıkmamasına rağmen içime bir korku yerleşmişti. Ah cidden sinirimi
oynatıyordu bu adam. Dalgın bir şekilde etrafına bakarken aklıma gelen fikirle keyifle sırıttım. Bir kaç saniye sonra sırtına atlayarak saçlarını yolmaya başladım. Bence bir Erkeğin en zayıf noktalarından biride saçlarıdır. Saçına asıldığım an yerleri inletecek şekilde bağırdı. Saçını çekmeye devam ederken bir an da kendimi yerde buldum. Kafamı kaldırdığım da bir adet canavar Malin ile karşılaştım.  Gözleri değişik renk tonlarını alırken kırmızı yüzü beni izliyordu. Halen olayın şokunu atlatmadan gözleri kırmızının en can alıcı rengine bürünmüştü. Sakin ama bir o kadar da sert adımlarla yanıma geliyordu. Ben geriye gittikçe o üstüme doğru geliyordu. En son sırtım ağaçla buluşunca Derince yutkundum. Işte şimdi sıçmıştım.

^^^^••^^^^^••^^^••^^^*

Elif

Üzerime doğru gelen canavarı aldırmadan dışarıyı seyretmeye devam ettim. Bir yanım kork diye diretirken Öbür yanım ise sakin kal diye bas bas bağırıyordu. Ikisini de zihnimin en uçlarına atarken,sessiz kaldım. Hiç birşey olmamış gibi Yanıma gelip benim gibi dışarıyı seyretmeye başladı.