Türk Vampir

2.Bölüm

"Selda hadi geç kaldık. "

"Geliyorum be çatlama."

"Çatlama mı.? Sabır taşı olsa ikiye ayrılmıştı be. İlk günden geç kalıcaz okula . " diyip taksiye doğru yürümeye başladım.

"HENRY CLACK YÜKSEK OKULUNA LÜTFEN." başıyla onaylayıp sürmeye başladı. Bu ne soğukluk abi ya. Bunların hepsi duygusuz. Ama Türkiye'de böyle mi.? Hayır. Şimdi Türkiye'de bir taksiye binmiş olsaydık taksici amca bir güzel nasihat ederdi." Derslerine iyi çalışın emi güzel kızlarım. Sağda solda it kopukların oyununa gelmeyin. Siz,siz olun ailenizin yüzünü kara çıkarmayın. Adam gibi okuyun,elinize mesleginizi alın..." Ve daha niceleri. Gözünü sevdiğiminin Türk insanı be burada da kendini belli ediyor.

"Geldik." dövseydin bey baba. Parayı verip dışarı çıktım.

"Bunlar buraya okul demiş ama bu bildiğin Beyaz Saray."

"Doğru diyorsun Elif. Okul okul değil mübarek cennetten bir bahçe." dedi Dilan. Okulu anlatmama gerek yok bence. Tepkilerden belli oluyordur.

"Hadı kızlar kazamız mübarek olsun._" diyip okula doğru yürümeye başladım. Burada ki ögrencile çok garip. Garipten kastım giyinişleri. Ben diyim Bülent Ersoy Siz diyin Cemil İpekçi. Durum gerçekten vahim. Neredeyse herkes bize bakıyordu. Niye bakıyosunuz anlamadım ki.? Biz güzelsek bizim suçumuz ne. ? Hemen Danışman odasına girdik.

"Merhaba genç bayanlar Siz Türkiye'den gelen ögrencilersiniz değil mi.? " sanki başka bir yerden gelen varda. Neyse.

"Evet."

"Okulumuza hoşgeldiniz. Ben Maria Destrner. Bunların sizin ders programlarınız ve okul krokisi. Üzerlerinde isimleriniz yazıyor. Birsey olursa bana gelebilirsiniz." ah tabi kesinlikle. Kafamızla onaylayıp kapıya doğru ilerledik. Tam çıkacaktık ki hemen konuşmaya başladı.

"Bayanlar.. Okulumuzda kavga istemiyorum. Anlaşıldı mı.?" tekrar kafamızı sallayıp dışarı cıktık. Sanki ilk okul ögrencisiyiz. Te Yarabbim ya.

"Kızlar hadi sınıflara gidelim. Çıkışta kafeterya da bulusalım. Tamam.? "

"Tamam."

"Tamam. "

Elif ile sınıfımıza gitmeye başladık. Nerede bu sınıf ya. Sayısal A. Sayısal AB. Hah burası. Sayısal B. Sınıfa adımımızı atmamız ile hoca girdi. Dersimiz Matematik Analizi idi. Ah hadi ama ciddi misin.?? İlk günden hemde. Hemen boş bir sıra bulup oraya oturmaya gittik.

"Merhaba gençler. Yeni bir eğitim,yeni bilgiler için hepiniz hoşgeldiniz. Hepiniz birbirinizi tanıyorsunuz ondan tanısmaya gerek yok." bir kaç saniye sınıfa bakıp gözleri bize döndü. "Siz ikiniz yenisiniz galiba.?"

"Evet."

"Hmm tanıtın bakalım siz kendinizi."

"Ben Sidar Dinmez."

"Ben de Elif Sezgun"

"Nereden geliyorsunuz."

"Türkiye"dedim omuzlarımı dikleştirerek.

"Gelme nedeniniz nedir peki.?". Kısaca bok mu vardı da geldiniz diyor.

"Ee Türkiye'nin durumu mağlum. Hergün bir yeni bilim insanı yetiştiriyor. Biz de Türkiye temsili burada bir başarı elde edip Türkiye'nin heryerde olduğunu göstermek için geldik buraya. Ee buranın başarısıda belli. Bizim sayemizde hem sizin okulunuz başarı gösterir hem de Ülkemiz gücünü gösterir."

"Çok iyiyseniz başka okula gitseydiniz.? Dedi sarı kara fatmanın teki. Sarısın tenli ama saçları simsiyah. Allah'ın sınama şekli işte ne yapacaksın. Kıza baktığım bacak bacak üstüne atmış,üste ki ayagını sallayarak konusuyordu. Ha alayla kalkan kasları ve elin de ki kalemi de unutmamak gerek. Ben sana göstericem başka okulu.