ផ្កាស្នេហ៍ក្នុងចម្ការ

រឿង៖ ផ្កាស្នេហ៍ក្នុងចម្ការ ភាគទី២២

រឿង៖ ផ្កាស្នេហ៍ក្នុងចម្ការ
ភាគទី២២

«នេះមិនទាន់គេងទេ?» រាងស្តើងសួរទាំងសម្លឹងមើលមុខរបស់អ្នកដែលកំពុងតែអោបរាងកាយនាងជាប់។
«បងប្រាប់រួចហើយថាយប់នេះបងត្រូវមករំលឹករឿងថ្ងៃមុនដើម្បីអោយអូនចងចាំវាទុកគ្មានថ្ងៃភ្លេច»
«អ្ហឹក...លែង» គេក៏ប្រុងអោនចុះទៅថើបនាងទៅហើយប៉ុន្តែនាងតូចនេះរហ័សណាស់ នាងបានគេចមុខចេញយ៉ាងលឿន។
«........អ្ហឹ.....» គេក៏មិនបាននិយាយអ្វីច្រើនដែរគឺថាក្រសោបចង្កេះនាងល្អិតជាប់រួចហើយក៏ប្រើកម្លាំងលើករាងកាយរបស់នាងដាក់អោយអង្គុយនៅលើតុក្បែរបង្អួច។
«បងដឹងណាថាអូនក៏កំពុងតែគិតអីលើបងគ្រាន់តែអូនមិននិយាយចេញមក» រាងមាំវាចារទាំងលើកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់របស់នាងតូចស្រាលៗជាមួយនឹងស្នាមញញឹមដ៏ស្រទន់។
«នេះគិតនៅមាត់រឹងដល់ណាទៀត  តែបងនឹងធ្វើអោយអូននិយាយវាចេញមកអោយបាន» រាងស្តើងក៏បានត្រឹមសម្លឹងមើលមុខគេទាំងមិនហ៊ាននិយាយអ្វីឡើយព្រោះពេលនេះនាងល្អិតកំពុងតែអៀននឹងគេជាខ្លាំង។
«បងស្រឡាញ់អូនណា បងសន្យាថាបងនឹងមើលថែអូន»
«ជុប» និយាយចប់រាងមាំក៏បានអោនចុះទៅថើបថ្ងាស់របស់នាងល្អិតយ៉ាងយូរចំណែកនាងតូចវិញហាក់ដូចជានៅស្ងៀមមិនព្រមរើចេញសោះ។
«ជុប» គេក៏បានបន្តបង្អូសបបូរមាត់មកថើបច្រមុះ  នាងតូចប្រៀបដូចពេញចិត្តនូវស្នាមថើបមួយនេះខ្លាំងណាស់។ឃើញឱកាសផ្តល់អោយបែបនេះគេក៏បានអោនមករកបបូរមាត់តូចស្តើងហើយក៏ប្រថាប់លើវាថ្នមៗដើម្បីជាការលួងលោមនាងល្អិតអោយទោទន់ទៅតាមអ្វីដែលកំពុងតែត្រូវការអញ្ចឹង។
«ជុប» បបូរមាត់តូចស្តើងក៏ត្រូវបានគេគ្រប់គ្រងបានយ៉ាងងាយហើយព្រមទាំងលើកដៃមកក្រសោបកញ្ចឹងករបស់គេដោយមិនដឹងខ្លួនឡើយ។
«អ្ហឹក» សំឡេងក្រហឹមពីបំពង់របស់នាងក៏បានបន្លឺឡើងទាំងដែលបបូរមាត់ត្រូវបានគេគ្រប់គ្រងទាំងស្រុង។
«ជុប» ដៃរបស់រាងមាំក៏បានក្រសោបកញ្ចឹងករបស់នាងជាប់ជាមួយនឹងការបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់របស់នាងកាន់តែខ្លាំងជាងមុនចំណែនកដៃទាំងគូវិញកំពុងតែទាញចង្កេះនាងតូចចូលមកកៀកនឹងរាងកាយរបស់គេ។
«អ្ហឹក....ជុប» បបូរមាត់នាងល្អិតក៏ត្រូវបបូរមាត់របស់គេគ្រប់គ្រងស្ទើរតែគ្មានពេលដកដង្ហើមទៅហើយ ។ ដៃដែលក្រសោបចង្កេះមុននឹងក៏ប្តូរមកចាប់ភ្លៅទាំងពីររបស់នាងតូចទាញចេញពីគ្នាដើម្បីជំនួសដោយរាងកាយរបស់គេចូលទៅចន្លោះភ្លៅនាងតូច។
«ជុប....សឺត» បបូរមាត់ក៏ដែលទើបតែគ្រប់គ្រងបបូរមាត់នាងតូចក៏ប្តូរមកថើបញក់ញីលើកញ្ជឹងករបស់នាងល្អិត។
«អ្ហឹក» សំឡេងក្រហឹមនៅដើមក៏របស់នាងក៏បានបង្ហើបចេញមកប៉ុន្តែនាងក៏ព្យាយាមទប់សំលេងមិនអោយបញ្ចេញមកឡើយ។ បាតដៃខាងស្តាំរបស់មុន្នីក៏បានសរសៀរចូលមកអង្អែលផែនខ្នងរបស់នាងល្អិតពីក្នុងក្រណាត់អាវ។
«អ្ហឹក» គ្រាន់តែដៃរបស់មុន្នីធ្វើដំណើរមកមកកៀកនឹងដើមទ្រូងរបស់នាងភ្លាម នាងតូចក៏ប្រញាប់ចាប់ដៃរបស់គេជាប់ហាក់ដូចជាស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការអោយគេធ្វើអ្វីទៅមុខទៀត។
«អូនភ័យមែនទេ?» រាងមាំក៏បានសួរទៅកាន់និរតីដែលកំពុងតែមើលមុខគេទាំងអាកាសរៈស្ទាក់ស្ទើរទាំងភ័យនិងភាពអៀនខ្មាស់។
«ហឹម» នាងតូចនេះស្ទើរតែហារមាត់មិនរួចក្នុងការតបចម្លើយទៅគេវិញក៏ប្តូរមកជាការងក់ក្បាលនិងក្រហឹមនៅដើមបំពង់ករជំនួសវិញ។ គេក៏ញញឹមយ៉ាងស្រទន់សម្លឹងមើលមុខនាងល្អិតដែលកំពុងតែមើលមុខទាំងអៀន។
«ជុប» គេក៏បានអោនចុះទៅថើបថ្ពាល់របស់នាងតូចសារជាថ្មី រួចហើយក៏បង្អូសមកដល់បបូរមាត់តូចព្រមទាំងបឺតជញ្ជក់យ៉ាងរោលរាលទាំងដែលនាងល្អិតនេះកំពុងតែបង្ហើបបបូរមាត់រងចាំអោយគេផ្តោះផ្តងឱជារសពីក្រអមមាត់នាងតូច។ ចំណែកដៃតូចក៏លើមកច្រត់លើតុដោយមានដៃរាងមាំជួយទប់រាងកាយរបស់នាង។
«ផឹប» រាងកាយតូចស្តើងក៏ត្រូវបានគេផ្តួលទៅលើតុយឺតៗទាំងបបូរមាត់របស់គេនៅជាប់គ្រប់គ្រងបបូរមាត់នាងមិនឈប់ឡើយ។
«សឺត» នាទីបន្ទាប់មុន្នីក៏សម្រេចចិត្តដកបបូរមាត់ចេញពីបបូរមាត់របស់នាងក្រមុំព្រោះថាគេបានបង្អូសមកថើបញ៉ក់ញីលើកញ្ចឹងករបស់នាងល្អិតទាំងដៃក៏ស៊ូកចូលក្នុងអាវរបស់នាងតូច។ មិនយូរប៉ុន្មានអាវរបស់នាងល្អិតក៏ត្រូវបានគេបោះចោលទៅលើការ៉ូ ពេលនេះមានត្រឹមតែអាវក្នុងប៉ុណ្ណោះដែលនៅបាំងបិតខ្លួនប្រាណនាងធ្វើអោយនាងតូចកាន់តែខ្មាស់អៀននឹងរូបគេព្រោះមុន្នីតាមមើលរាងកាយដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់នាងមិនព្រមព្រិចភ្នែកឡើយ។ ដោយមិនដឹងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីបន្លប់ភាពខ្មាស់អៀននាងល្អិតក៏បានទាញរាងកាយរបស់គេមកអោបជាប់ ទង្វើរមួយនេះធ្វើអោយគេញញឹមទាំងពេញចិត្តជ្រុលជានាងទាញមកផ្អឹបនឹងរាងកាយបែបនេះហើយ គេក៏បានថើបញក់ញីលើទ្រូងរបស់នាងតូចហើយក៏បង្អូសខិតទៅរកញ្ចឹងកព្រមទាំងបឺតជញ្ជក់បន្សល់ទុកស្នាមក្រហមនៅលើកញ្ចឹងករបស់នាងតូច ។
«អ្ហឹក» នេះនាងព្យាយាមទប់សំឡេងហើយ ប៉ុន្តែនៅតែមិនអាចបានត្រឹមខាំមាត់ងើយកដើម្បីបង្ករភាពងាយស្រួលដល់គេប៉ុន្តែខ្លួនឯងវិញគឺថាអោបរឹតដងខ្លួនរាងមាំកាន់តែខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត។
«ផឹប» ខ្លួនប្រាណរបស់នាងល្អិតក៏ត្រូវបានផ្តួលទៅលើតុដោយមានរាងកាយរបស់គេកំពុងតែសង្រ្គប់ពីលើថែថើបពីកញ្ចឹងករបស់នឹងបង្អូសមកដល់ក្បាលពោះរាបស្មើររបស់នាងតូច។
«......» គេក៏មិនបាននិយាយអ្វីច្រើនឡើយ នៅតែបន្តសកម្មភាពនែបនិត្យបបោសអង្អែលខ្លួននាងតូចហើយក៏លើនាងតូចសំដៅទៅគ្រែគេង។
«............»  ក្រោយដាក់ខ្លួនប្រាណតូចមួយលើគ្រែហើយគេក៏សង្រ្គប់លើនាងទាំងញញឹមហើយក៏ប្រើកែវភ្នែកស្រទន់សម្លឹងមើលនាងមិនឈប់ ។
«បងស្រឡាញ់អូន! បងសន្យាថានឹងមើលថែអូនរហូតទៅណា»
«ជុប» ដៃរបស់នាងតូចក៏ត្រូវបានគេក្រសោបជាប់ហើយក៏ថើបពីខ្នងដៃបង្អូសយឺតៗទៅដល់កញ្ចឹងកនាង។
«អឹម» បបូរមាត់ដែលនាងរៀបនឹងបង្ហើបនិយាយអ្វីម្យ៉ាងក៏ត្រូវបានគេបឺតជញ្ជក់ពីផ្អែមល្ហែមទៅរោលរាល។ បបូរមាត់តូចស្តើងត្រូវគេខាំទាញតិចៗដោយមិនក្រែងចិត្តសារមីខ្លួនឡើយ ។
«....អ្ហឹក....» ចំណែកដៃវិញក៏មិនបានទុកអោយទំនេរដែលកំពុងតែធ្វើដំណើរចុះទៅក្រោមជារឿយៗរហូតដល់ចន្លោះភ្លៅរបស់នាងតូច។
«អ្ហឹក» នាងតូចក៏ស្រាប់តែចាប់ដៃរបស់គេជាប់ព្រោះថាដៃរបស់គេកំពុងតែធ្វើដំណើរលើសបន្ទាត់ព្រំដែនហើយ ប៉ុន្តែគិតថាគេនឹងបញ្ឈប់វាពាក់កណ្តាលទីបែបនេះឬ។
«មិនអីទេណា ជឿជាក់លើបងណា....ជុប» បបូរមាត់របស់នាងតូចដែលកំរើកតិចៗក៏ត្រូវគេក្រេបជញ្ជក់ដើម្បីជាការថ្នាក់ថ្នមលួងលោមនាងតូច។
«អ្ហា....បង....ម....មុ...នី» ឈ្មោះរបស់គេត្រូវបាននាងហៅស្ទើរតែមិនត្រូវព្រោះតែស្នាមដៃរបស់គេ។
«អូន...មិនបាច់ព្យាយាមទប់វាទេណា គ្មានអ្នកណាស្តាប់លឺទេ។ ព្រោះបែបនេះបងនឹងដឹងថាអូនត្រូវការបងប៉ុណ្ណា»រាងមាំនិយាយទាំងបបូរមាត់របស់គេគឺនៅគ្រប់គ្របនាងនៅឡើយ។
«បង...អ្ហឹក»
«បែបនឹងហើយណា   ល្អណាស់» រាងមាំក៏មិនភ្លេចសរសើរពីនាងតូចដូចគ្នាទាំងបបូរមាត់នឹងដៃរបស់គេនៅតែបន្តការងាររបស់គេយ៉ាងសកម្ម។ ចំណែកនាងល្អិតវិញក៏មានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ខ្លះដែលជាពិសេសត្រូវគេមកខាំញិចលើដងខ្លួនអីបែបនេះ ខ្នងដែលធ្លាប់តែរលោងស្អាតគ្មានស្លាកស្នាមពេលនេះគឺពោរពេញទៅដោយស្នាមក្រហមនឹងស្នាមធ្មេញរបស់គេបានបន្សល់ទុកអោយ។ តែការឈឺចាប់មួយនេះមិនមែនធ្វើអោយនាងខឹងឬមិនពេញចិត្តឡើយ គឺមានតែពាក្យថាពេញចិត្តនឹងត្រូវការអោយគេធ្វើបែបនេះមកលើនាង។