សំណងបេះដូង 🔞

Part 11||ផែនការ

សម្លេងអំបែងកែវបែកបានបង្អាក់អ្នកទាំងពីរ ហើយក៏ងាករកមើលសម្លេងទើបឃើញលីងយូនៅមាត់ទ្វារពេលក្រឡេកទៅលើឥដ្ឋការ៉ូឃើញថាកែវត្រូវបានបែក។
«សុំទោសដែលធ្វើឲ្យដាច់ចង្វាក់» លីងយូនិយាយហើយក៏ឱនរើសអំបែងកែវ
«ហើយឯងមកឈរអីនៅទីនេះ»
«ខ្ញុំទៅយកទឹកផឹកតែភ្លេចទូរសព្ទទើបត្រឡប់មកវិញ»
«....» លីងយានរកមើលទូរសព្ទទើបឃើញមែន
«អំបែងហ្នឹងមិនបាច់រើសទេទុកឲ្យគេមកសម្អាត» និយាយរួចគេក៏កាន់ដៃសៀនសៀដើរចេញលីងយូងើបឡើង។
«ដូចយើងគិតមិនខុស!» ផ្ទៃមុខសង្ហាពោពេញទៅដោយក្ដីខឹងស្អប់គេក្ដោបអំបែងនៅក្នុងដៃធ្វើឲ្យវាមុតចូលសាច់ឈាមស្រក់ចុះទៅលើឥដ្ឋតក់ៗតែគេមិនឈឺ ព្រោះអ្វីដែលនាងធ្វើអម្បាញ់មិញវាធ្វើឲ្យគេឈឺជាងរាប់លានដង។
«ថោកទាបបំផុត!!» លីងយូគប់អំបែងនៅក្នុងដៃចោលហើយក៏ដើរចាកចេញតម្រង់ទៅបន្ទប់ទឹក។
«លីងយាន!»
«មានអីមែនទេ?»
«បងចុះទៅក្រោមមុនទៅអូនសុំទៅបន្ទប់ទឹកមួយភ្លែត»
«អូខេ! ចឹងឆាប់ចុះទៅណា»
«ចា៎!» និយាយរួចលីងយានក៏ដើរចុះទៅខាងក្រោមសៀនសៀក៏ដើរទៅរកបន្ទប់ទឹក។

/ក្រាក/

«អ្ហឹ...លោក...» សៀនសៀបើកទ្វារចូលមកខាងក្នុងតែក៏ត្រូវបើកភ្នែកធំៗព្រោះវត្តមានរបស់លីងយូ។
«បងជាខ្មោចមែនទេទើបធ្វើមុខភ័យថ្នាក់នេះ?»
«....»
«ចង់ទៅណា?»

/ផឹប/

សៀនសៀងាកក្រោយចង់គេចចេញតែគេរហ័សស្ទុះទៅចាប់នាងជាប់សង្កត់ទៅនឹងជញ្ជាំង។
«លែងយើង!»
«មិននៅនិយាយគ្នាសិនទេហេស៎?»
«ខ្ញុំគ្មានការងារអីត្រូវនិយាយជាមួយលោកទេ»
«អូនគ្មានតែបងមាន»
«លែង! លោកកុំឆ្កួតពេក»
«សំណាងហើយដែលអម្បាញ់មិញបងមិនឆ្កួតចាប់អូនរំលោភពីមុខគូដណ្ដឹងរបស់អូននោះ»
«លោកសតិអារម្មណ៍មែនទែនហើយ!»
«អម្បាញ់មិញបើបងមិននៅទីនោះទេអូនប្រហែលដេកលើកជើងឲ្យអាលីងយានរុកហើយត្រូវទេ?»
«សម្ដីគួរឲ្យឆ្អើម ធ្វឺយ! ខួរក្បាលលោកឯងមានតែរឿងថោកទាបទេឬយ៉ាងម៉េច?» នាងស្ដោះទឹកមាត់ដាក់ចំកណ្ដាលមុខគេ លីងយូបិទភ្នែកសង្ក្រឺតធ្មេញញ័រខ្លួន។
«អុប៎..!!» លីងយូលែងដៃមកក្រសោបកញ្ចឹង.កនាងមុននឹងឱនបឺតមាត់តូចច្រមិចយ៉ាងទាន់ហន់ដៃម្ខាងដែលទើបតែមុតក្រសោបចង្កេះនាងរុញមកផ្អឹបនឹងគេមាត់ប្រឹងជញ្ជក់យកៗអណ្ដាតលូនចូលក្នុងក្រអូមមាត់នាងលិតគ្រលាស់សព្វ ទឹកមាត់នាងត្រូវគេបឺតលេបយកៗនាងភ័យដៃប្រឹងរុញ វាយគេអស់ពីកម្លាំងតែបែជាត្រូវគេបឺតកាន់តែខ្លាំង។
«អ្ហឹក...អ្ហឹមៗ» កំណក់ទឹកថ្លាៗហូរចេញពីកែវភ្នែកនាងមកច្រោកៗមាត់ត្រូវគេថើបដូចចង់ស្រូបយកវិញ្ញាណនាង
«ចង់នាំយើងទៅណា អ្ហឹក!!» សៀនសៀភ័យស្ទើតែផើតពោះពេលត្រូវបុរសមាឌធំចាប់នាងផ្ដេកឲ្យដេកទៅលើឥដ្ឋអាវស្ដើងរបស់នាងត្រូវគេលាត់ឡើងរុញអាវទ្រនាប់នាងឡើងលើដើមទ្រូងទ្រលុកទ្រលុនក៏បង្ហាញនៅនឹងមុខគេ។
«អ្ហឹកៗ ឯងចង់ធ្វើស្អីអាឆ្កួត...អ្ហា..» ដៃតូចៗបម្រុងនឹងខ្វាចគេតែនាយរហ័សចាប់ជាប់សង្កត់ឡើងលើមុននឹងឱនត្របាក់ដើមទ្រូងនាងយ៉ាងទាន់ហន់។
«ឈប់..ឈប់ឥឡូវនេះ អ្ហ..អ្ហា..» សៀនសៀរើប្រកាច់ប្រកិនពេលដើមទ្រូងត្រូវគេប្រើអណ្ដាតដែលសើមហើយក្ដៅលិតចុះឡើងជាពិសេសគឺចុងទ្រូងរបស់នាងធ្វើឲ្យវាស្រៀវវារសើប គេក៏លែងដៃនាងមកច្របាច់ញាំញីរដើមទ្រូងទ្រលុកទ្រលន់មិនមេត្តា តែអ្វីដែលធ្វើឲ្យនាងកាន់តែស្លុតទៀតនោះពេលគេលើកសំពត់នាងឡើងហើយអង្អែលចំណុចស្រៀវស្រើបចុះឡើងពីលីអូរបស់នាង។
«ជួយផង...អ្ហឹប..អ្ហឹម..» នាងរើមិនរួចទើបចង់ស្រែកតែក៏ត្រូវគេសង្កត់បិទមាត់នាងមិនឲ្យស្រែក
«ចង់ឲ្យអាលីងយានឃើញណាស់?»
«....» នាងគ្រវីក្បាលទឹកភ្នែកហូរមកច្រោកៗ
«បើអញ្ចឹងស្ងាត់បងសុំតែមួយទេ»
«អ្ហឹ..លោកចង់ធ្វើអី អ្ហឹកៗ» គេដកដៃចេញមកច្របាច់ដើមទ្រូងនាង សៀនសៀកាន់ដៃគេជាប់ចង់ទាញចេញតែទាញមិនរួច
«នេះអូនល្ងង់មែនឬធ្វើល្ងង់ទៅសៀនសៀ?»
«ខ្ញុំ...អ្ហា..» ដើមទ្រូងនាងត្រូវគេឱនបឺតសារជាថ្មី នាយសង្ហាប្រើធ្មេញខាំញិញតិចៗអណ្ដាតលិត ប្រឹងជញ្ជក់មិនឈប់រហូតទ្រូងនាងជោគដោយទឹកមាត់គេប្រឡាក់យ៉ាងស្រម៉ក។
«អ្ហឹកៗ...ឈប់ទៅ...អ្ហឺៗ..ៗ» នាងតូចស្រែកទ្រហោយំខ្លាំងៗធ្វើឲ្យអ្នកដែលនៅពីលើនៅស្ងៀមព្រោះនាងយំខ្លាំងពេក។
«កុំធ្វើបែបនេះ អ្ហ..អ្ហឺ..»
«....» លីងយូភ្ញាក់ស្មារតីហើយក៏ងើបឡើងនាងរហ័សទាញអាវទ្រនាប់និងអាវខាងក្រៅឲ្យមកសភាពដើមវិញ។
«សុំ....»