"N-neler o-oluyor? "
Herkes birbirine baktı, sonra da gökyüzüne.
Lanet olsun lanet olsun lanet olsun lanet olsun....
Büyük bir bulut kızıl ayı arkasına almıştı, artık görünmüyordu.
Yeonjun hemen önündeki Beomgyu'ya döndü, artık belinin aşağısı olmayan sevgilisine.
"Hayır hayır hayır hayır hayır! HAYIR! Böyle bitemez, biz bu kadar yaklaşmışken olmaz!! "
Lanet bulutlar kızıl ayı yutmuşlardı, hiç görünmüyordu...
Bulutlar çok ağır hakaret ederken sevgilisi hızlıca yok oluyordu..
Annesinin ağladığını duyabiliyordu.
Gözleri doldu ;o kadar çaba, anılar, feda edilenler.... hepsi boşuna mıydı?
O da Mihi gibi gözyaşlarını tutamadı.
"Beomgyu... Lütfen... "
Beomgyu'nun beli de yoktu artık.. Son gücüyle bir elini Yeonjun'un yanağına koyup okşadı.
"S-sana üzülme demiştim, neden ağlıyorsun.?. "
Yeonjun'un elinden sadece sıkı sıkı sarılmak ve ağlamak geliyordu.
"Yeonjun... "
Yeonjun başını olumsuz anlamda salladı.
"Beomgyu.. Lütfen... "
"Çok cilveli olma, benden başkasını öpersen de çok küserim... Bencilce, ama başka kimseye sevgilim deme.. Tamam mı? Yakışıklı olduğunu da söylerlerse oradan kaç, sen tek benim yakışıklımsın..Mihi teyzeyi üzme sakın,üniversiteyi de sakın yine yarım bırakma...Hatırlıyor musun senle tanıştığım gün iddiayı ben kazanmıştım, lanetlendiğini öğrenmiştik..istediğim şeyi yaptırma hakkımı bu dediklerimi yapman için kullanıyorum ve ben....seni çok seviyorum.."
Göğsü de yok olunca sustu, diyebilecek pek bir şey yoktu zaten..
Herkes ağlarken bilge ise yumruğunu sıkıyordu, yapmak istediği bir şey vardı.
Yasak ve çok büyük cezası olan bir şey...
Fakat bir gencin hayatı için değerdi.
Beomgyu için değerdi.
"Delikanlı! Sakın olduğun pozisyonu bozma! "
Bilge hemen bulutlara doğru döndü ve elleri ile yapay bir rüzgar oluşturdu. Tüm gücünü yüklediği rüzgar ayın önündeki bulutları dağıttı.
Ve sonra Yeonjun'un önünde beyaz bir ışık parladı.
Flaş gibi, yok hayır.. Daha yavaş ve daha yoğun.
İntihar ederken önünüze gelecek türden.
Ardından da karanlık...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yeonjun yavaşça gözlerini araladı, söğütün dallarına baktı.
Yaşananlar aklına gelince hemen doğruldu.
Annesi kendisine doğru geliyordu, bilge olduğu yerde duruyordu..
Beomgyu.
Beomgyu'ya bakmak için hızlanan kalbi ile doğruldu.
Hemen ileride yerde yatan insan bedeni...
"Beomgyu! "
Koşup hemen başını dizlerinin üstüne aldı.
Annesi de hemen yanlarına koştu.
YOU ARE READING
Ghost~(yeongyu)
FanfictionYa intihar edip ölmek üzereyken ölüleri görme yeteneğiyle 𝘭𝘢𝘯𝘦𝘵𝘭𝘦𝘯𝘴𝘦𝘺𝘥𝘪𝘯𝘪𝘻... (yeongyu fanfic) (eğlenceli,dramlı ve birçok duyguyu hissedebileceğiniz bir fic olacağını umuyorum: )
27-Beomgyu!(F)
Start from the beginning
