Ghost~(yeongyu)

27-Beomgyu!(F)

"Beomgyu! Beomgyu! "

Yeonjun'un kalbine dolan endişe ve korku ile tüm bedeni titredi.

Yok olamazdı. Buraya kadar gelip şimdi yok olamazdı..

Mutfağa koşup sağa sola bakındı.

"Beomgyu! "

"Yeonjun? "

Arkasından gelen ses ile hemen döndü. Tezgahtan destek alan ve dünkü gibi görünen uykulu Beomgyu ona meraklı gözlerle bakıyordu.

Yeonjun'un endişeli bakışını görünce açiklama yapma gereği duydu.

"Şey, hava bulutlu mu diye bakmak için kalkmıştım... Biraz bulutlar var gibi, umarım gece dağılır. "

Yeonjun hemen önünde durdu, ensesinden kavrayıp dudaklarına yapıştı. Bir eli de düşmesin diye beline sarıldı.

Beomgyu başta ne olduğunu anlamasa bile sonra karşılık verdi.

Sabah gelen öpme perileri diye düşündü.

Öperken yavaş yavaş ilerleyen Yeonjun ile Beomgyu'nun sırtı tezgaha yaslandı.

Yeonjun elini belinden bacaklarına indirip kaldırdı ve tezgahın üstüne oturttu.

Kollarını Yeonjun'un boynuna saran Beomgyu ile devam eden öpüşme yine Beomgyu'nun nefesi tükenince son buldu.

"Yeon-"

Yeonjun alınlarını yaslayıp Beomgyu'yu susturdu.

O kadar korkmuştu ki...

Ya bir daha göremeyecek olsaydı?

"Sadece sarılalım"

Yeonjun kollarını Beomgyu'nun beline sıkıca dolayınca o da kollarını ve bacaklarını Yeonjun'a sardı. Neden böyle yaptığını anlamıştı.

Korkmuş olmalıydı.

Biraz sarılınca Beomgyu Yeonjun'u ayırdı ve yanaklarından tuttu.

"Merak etme Yeonjun, bak ikimiz de buradayız"

Bunu dedikten sonra Beomgyu bakışlarını dolgun dudaklara indirdi. Maalesef tekrardan mesafeyi kapatacakken içeriye Mihi girdi. Yeonjun da Beomgyu da hemen geri çekildi.

Bu hareketlerini gören Mihi hem gülerek hem de sinirli bir ses ile bağırdı.

"Hah! Sanki öpüşmenizi görmedik! "

Mihi'nin buzdolabından kahvaltı için bir şeyler çıkarırken söylediği şey ile ikisi de kızardı.

"Bizi mi gözetliyorsun? "

Yeonjun'un sorduğu soru ile Mihi güldü.

"Hayır, siz sürekli öpüşüyorsunuz! "

"Yoo, hiç de bile."

"Neyse ne, hemen kahvaltı yapalım. Bugün büyük gün, yani aslnda yarın ama herneyse. Bugün gece yarısından sonraya kadar sıkı dur Beomgyu. Ayrıca geç olmadan bilgeye gideceğiz hazır olun."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hava zifiri karanlığa bürünmüştü, fakat bugün gittikçe kararan hava Beomgyu için hiç iyi olmamıştı.

Öğleden sonra yataktan kalkamaz olmuştu, şimdi ise konuşamıyordu.

Yatakta yorgun gözlerle elini tutan Yeonjun'a bakıyordu sadece.. Başka bir şey yapacak gücü bulamıyordu.

Odaya endişesi gözlerinden belli olan Mihi girdi ve Yeonjun'a gözleriyle işaret verince yorganı üstünden alıp Beomgyu'yu kucakladı. Zaten artık bir hiç gibiydi..