Ghost~(yeongyu)

15- Hasta

Ses iyice yaklaşınca gözlerini alabildiği kadar açtı.
Beomgyu.. Karşısındaydı.
Gerçekten karşısındaydı, her zamanki gibi parlıyordu. Her zamanki gibi çok güzeldi.

Beomgyu titreyerek yanına çöküp başını dizine aldı. Hızlı bir şekilde telefon ile konuştu.Sesler de gördükleri de gittikçe bulanıklaşıyordu.

"Hyung! Hyung n'olur bana bak sakın gözlerini kapatma.. Hyung lütfen bana bak ambulansı aradım birazdan gelirler sakın gözünü yumma. Uyuma beni dinle lütfen hyung! "

Ağladığı için hıçkırarak ve titreyen sesiyle konuşunca her şey biraz daha netti.

Elini  zorlanarak kaldırdı ve yanağına koyup gözyaşlarını silerek okşadı.

"Gülüşün çok güzel. Hep gül,ağlama.. "

"Hyung.. "

Beomgyu'nun elleri yanağındaki eli kavrayıp indirdi. Elleri ile elini o kadar sıkı tutuyordu ki her yeri uyuşuk olsa bile hissediyordu.

".. ben sensiz hiçim. Kimsem yok yaşayan. Mihi teyze nasil dirilecek sen ölürsen? Sensiz hiçbir şey yapamayız. Ben yapamam.. Yaşaman gerekiyor. Bu yüzden toparlan! "

"Uyumam lazım... dayanamıyorum. "

Siren sesleri gelmeye başlayınca Beomgyu titreyen elleri ile saçlarını okşadı. Acı ve korku dolu bir sesle fısıldadı.

"Beni  hatırlayan tek canlı kişi sensin hyung, sen ölürsen ben de yok olurum. Son ölümüm olur. Beni son kez görmek istemiyorsan biraz dayan. "

İşte bu işin rengini değiştirirdi.  Beomgyu'yu bir daha görememe korkusu doldu içine.

En son doktorların kendisini sedyeye aldığını hatırlıyordu. Sonrası karanlık.

~~~~~~~~~~~~
Yoğun bakım odasından çıkan maskeli hemşire ile ağlayan Mihi ve onu teselli eden Beomgyu ayağa kalktı. Kadın maskesini çıkarıp gülümsedi.

"Hasta bilinci açık ve hiçbir organa zarar gelmemiş. Bıçak yarası biraz derin fakat 1 hafta hastanede yatıp dinlenince taburcu olabilir, geçmiş olsun. Birazdan doktor bey ile doldurulacak birkaç bilgi var, belgeyi doldurup girebilirsiniz. Bu bilgi doldurma işlemi uzun sürebilir çünkü hem yaşıyor hem de ölüleri görebiliyor ve böyle nadir hastaları kaydetmek zor. "

İkisi de rahat bir nefes aldı. Yeonjun'un iyi olduğunu duymak ikisinin de ihtiyacı olan şeydi.

Birkaç dakika sonra doktor da dışarı çıkınca  Beomgyu hasta bilgilerini doldurmaya başladı ve Mihi hemen odaya girdi.

"Oğlum! "

Hemen koşup oğlunun boynuna sarıldı.

"Hop hop yavaş! Yaram var acıyor! "

Annesi hemen çekilip oğlunun başını okşadı ve yanı başındaki sandalyeye oturdu.

"O iğrenç yaratık sana nasıl dokunabildi!? Onu kendi ellerimle öldüreceğim! "

"Sakin ol anne. O iş hallolur... Beomgyu nerde? "

"Dışarıda doktor ile konuşuyor, birkaç bilgi dolduruyor sanırım. "

Kapı tekrar açılınca Beomgyu önce Yeonjun' a bakıp gülümsedi. Sonra Mihi'ye döndü.

"Mihi teyze benim bilmediğim bilgiler var senin halletmen lazım. Doktor çağırıyor. "

Mihi  oğlunun başını son kez okşadı ve kalkıp odadan çıktı. Beomgyu da az önce  Mihi'nin oturduğu yere oturdu ve yarı uzanır pozisyondaki Yeonjun' un elini elleri arasına aldı. Ne ara bu kadar yakınlaşmışlardı? En basit hareketi bile  Yeonjun'u heyecanlandırıyordu.

"Nasıl hissediyorsun? "

"Hmm, bıçaklanmış gibi. "

"Çok açıklayıcı oldu gerçekten. "

"İyi sayılırım. Sen elimi tutunca daha iyi oldum. "

Beomgyu hızlanan kalbine hakim olmaya çalıştı, tıpkı son bir haftadır çabaladığı gibi.

Yeonjun'dan hoşlanırsa sonuçları olacağını biliyordu.

"Tabiki de iyi hissedeceksin, herkes Choi Beomgyu'nun elini tutma şerefine nail olamıyor hyung. "

"Yaşasaydın aramızda bir yaş olacaktı, bana hyung demene gerek yok."

"Yaklaşık 3 hafta önce sana Hyung demem için bana kızıyordun ama"

"O ayrı, biraz sinirlen diye uğraşıyordum. Yeonjun da diyebilirsin. "

"Peki öyle olsun. "

"Bir de... ben ölürsem sen de ölürsün meselesi. Seni dünyada hatırlayan kimse yok mu? "

Ortam biraz daha gergindi ama Beomgyu Yeonjun'un elini tutup okşadığı için de ikisi de rahattı.

"Beni tanıyan tek kişi Shi-Hoo'ydu işte. Sonra seninle tanıştım, beni gördün, duydun ve hissettin. Bu sayede beni tanıyan dünyada iki kişi vardı. Shi-Hoo öldü, tek sen kaldın. Üzülme artık, seni öldüremez. "

Yeonjun eli daha sıkı kavradı.

"Niye öldüremesin?"

"Beni istiyorsa yok olmamam lazım çünkü, sen yoksan ben de yokum. "

"Anladım ve artık kendime daha dikkat etmem için bir sebep daha çıktı. "

İkisi de gülümsedi.

"Sadece benim ya da herhangi biri için değil Yeonjun, hayallerini gerçekleştirmek için de yaşa. Hepimizin hayellerimizi gerçekleştirecek kadar uzun ömrü olmuyor. "

Merhabaaa!!
Yazdığım basit olaysız bir bölümdü tabi umarım beğenmişsinizdir. AYRICA UMARIM ARANIZDA ACAYİP ZEKİ OLANLARIN sorularını cevaplamıştır. (Aklım okunuyor korkuyorum.)
Kendinize iyi bakın Görüşürüzz💕💕

Yeonjun niye öyle bakıyorsun gpjffgçşgdkkdfh