When Forever Ends With You

Kabanata 40

Taas noo akong naglakad palapit sa stage. Not minding the eyes of everyone but minding the only person in my eyes right now... my husband. Ayokong maging mahina habang buhay. This is my story. This is my fight, not any one else's.

Kayden's concerned eyes found me. Mabibilis ang hakbang ko papunta sa kinaroroonan nya. I didn't let his eyes left mine.

'Im doing this for you, baby. Hindi ko hahayaang may sumira sa ating dalawa.'

Dinig ko ang mga bulungan sa paligid pero hindi ko iyon pinagtuonan ng pansin. Walang ibang mahalaga sa akin ngayon kundi ang asawa kung nasa gitna ng stage. Sya lang ang nakikita ko, wala ng iba.

'Who is she?'

'I think I saw her last time here in the office.'

'Maybe she's the wife?'

Nakita kong pinagtitinginan ako ng mga shareholders na nakaupo sa unahang bahagi malapit sa stage. Kung normal na gabi lang ito at siguradong nanginginig na ako ngayon. Pero hindi ko alam kung bakit wala akong takot at hiyang nararamdaman ngayon.

Napansin kung natigil din sa pagsasalita si Julia Jean at nakatingin ngayon sa akin. She look scared and nervous. She look innocent but I know she's not Mali ang pagkakakilala ko sa kanya. I thought she's different. I even blame myself many times dahil pinag-isipan ko sya ng masama kahit totoo naman pala lahat iyon. Kung totoong gusto nga nyang agawin ang asawa ko ay wala akong magagawa kundi ang ipamukha sa kanya kung sino ako. Ipakita sa kanya kung ano ang katotohanan. Nang sa ganon ay magising sya at matanggap ang lahat.

My steps we're light and slow when I'm finally on the stage. Flash from cameras were lighting us.

Nang sa wakas ay nasa harap na ako nilang dalawa ay isang matamis na ngiti ang ibinigay ko. Not minding my boiling blood and how I wanted to pull someone's hair right now. I need to calm myself. I can do this.

"Baby... it's not what you think-"
I stopped Kayden from talking when I faced Julia Jean and tell her to move.

"Can you please move?" I asked not letting my smile fade even when I'm talking to her.

She didn't answer me but instead she took a small steps backward to give me a space in front of the microphone.

Gusto kung kabahan ulit ng makita ko kung gaano karami ang mga taong nasa harapan ko ngayon. I never get the chance to stand in front of many people. Noong high school graduation ko lang pero hindi naman ako nagsalita dahil kumuha lang kami ng diploma. Tonight is different. Hindi lang ako tatayo ngayon dito kundi magsasalita din.

I took a deep breath before finding a courage to speak.

"G-good evening everyone, I-I'm sorry for this unexpected speech but I hope you can spare me time to introduce myself tonight..." Tumingin ako kay Kayden pagkatapos sabihin iyon. Trust me, baby.

"Before anything, let me introduce myself to all of you. My name is Xherry Tharia Montever-Delafranco. I am the daughter of Lorenzo Contez Montever and Minerva Ching-Montever. And if you're asking me why my surname was changed into a Delafranco is because I am Kayden Kelso Delafeanco's one and only wife." Diniinan ko ang pagkakasabi ko sa 'one and only wife'.

Gasps and gossips filled the hall. Gusto kung umatras ngayon dahil sa mga tingin na ipinupukol nila sa akin. It feels like I commited a big sin with their looks at me. It's scary but I don't want to run away. Pinaghirapan ko ang pag-akyat ko dito at hindi ko babalewalain iyon dahil lang sa mga iniisip ng ibang tao sa akin.

"You might think how absurd Kayden was to marry someone weak like me. Hindi kapani-paniwala diba? I'm just a no one and I don't really deserve to bare their name." Ngumiti ako ng bahagya.