ស្រីស្រស់កាងអេរ៉ាពេលនេះក្រោយភ្ញាក់ពីសន្លប់មកវិញសភាពមើលមិនយល់មុខមាត់ហើមស្ពីញដោយសារនរណារយើងទាំងអស់គ្នាដឹងហើយ។
នៅក្នុងបន្ទប់ការិយាល័យរបស់សាលាមានមនុស្សប៉ុន្មានអ្នកអង្គុយលើកៅអីសម្លឹងមើលមុខគ្នាលោក នា យកបានផ្តល់ដំណឹងដល់អាណាព្យាបាលរបស់អេរ៉ាឲ្យ
មកដោះស្រាយលោកកាងមកដល់មិនសួររកហេតុផល
ស្តីថាអោយថេហ្យុងមិនគិត៖
លោកកាង< ឯងជាស្អីហ៊ានលើកដៃមកវាយកូនស្រីយើងបែបនេះ!!>
ដូចគេនិយាយមិនខុសឱពុកបែបណាកូនបែបណឹងសម្តី
អត់ខួរទាំងពីរ)
Taehyung< លោកសួរនាងទៅថានាងបានធ្វើស្អី >
ថេតប)
លោកកាង< កូនយើងយើងដឹងច្បាស់មានតែឯងទេដែលខុសនោះអាក្មេងខ្ទើយ!!>
ថាកូនទៅមាត់ឆ្កែដល់ជួបឱឆ្កែគុណនឹងដប់កាន់ជើងកូនទម្រើសកូនមិនសួររកហេតុផលមនុស្សប្រភេទនេះមិន មែនមិនដឹងទេតែពួកគេតាំងចិត្តប្រព្រឹត្យប្រើអំណាចមក
គៀបសង្កត់ដល់ជនទន់ខ្សោយមិនអោយតតាំងបានបិទ
បាទភាពកង្វក់ខ្លួនដោយទឹកប្រាក់)
Taehyung< មាយាទសដាន សណ្តានសពូជ* អ្នក បង្កើតមកបែបណាក្មេងវាបែបនោះលោកនិយាយមកវាគួរអោយចង់សើចណាស់>
ថេហ្យុងដាក់ទៅផាំងៗ*គ្មានទុកមុខអោយទេស្គាល់គេអោយច្បាស់សិនចាំមកប៉ះពាល់គេមនុស្សចាស់គេគោ រពណាស់តែបើប៉ះចាស់បែបនេះសូមប្រឡះបន្តិចហើយទុកធ្វើអីនាំតែផ្អូម)
ជុងគុកនឹងលោកនាយកដែលឈរក្បែរនោះមិនហ៊ានមាត់ម្នាក់ៗចំហរមាត់ស្តាប់ថេហ្យុងនិយាយនាយក្រាស់លួចសរសើរក្នុងចិត្តជាមួយចរិតរឹងមាំមិនចេះខ្លាចនរ ណាររបស់ថេហ្យុងនាយកាន់តែចង់នៅក្បែរគេហើយ។
លោកនាយក< លោកកាងសូមលោកគោរពដល់សិស្សរបស់ខ្ញុំផងរឿងនេះកូនស្រីលោកជាអ្នកខុសពួកយើងមានភស្តុតាងសាកក្សីថាគេជាអ្នករករឿងមុន>
លោកនាយកដែលស្ងាត់ជាយូរគាត៎លូកមាត៎និយាយ
ទោះជាលោកកាងមានអំណាចតែគាត៎ជានាយកទាំងនូលបើសូម្បីតែមើលថែសិស្សមិនបានផងតើគាត់ធ្វើគ្រូបែបណារាល់លើកនាងរករឿងសិស្សផ្សេងគាត់ចេះតែលើកលែងតែនេះបើមិនចាត៎ការទេនាងមិនឈប់ទេ)
