ដំណើរផ្សងព្រេងរបស់ក្មេងប្រុសទាំងប្រាំពីរ និងវិញ្ញាណសួគ៌

ភាគទី ៩៖ ដំណើរទៅកាន់កោះជេជូ

ភាគទី ៩៖ ដំណើរទៅកាន់កោះជេជូ

ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ក្រុមរបស់ ថេ-ជូន បានធ្វើដំណើរតាមទូកទៅកាន់កោះជេជូ។ ការធ្វើដំណើរតាមសមុទ្រពិតជាស្ងប់ស្ងាត់ ជាមួយនឹងខ្យល់បក់តិចៗ និងរលកសមុទ្ររំញ័រតិចៗ។ ពួកគេបានឆ្លៀតពេលនេះដើម្បីសម្រាក និងរៀបចំផែនការសម្រាប់ការស្វែងរកកញ្ចក់ហង្សភ្លើង។

កោះជេជូពិតជាស្រស់ស្អាតដូចដែល ជី-ហូ បានរៀបរាប់។ ពួកគេបានចុះចតនៅកំពង់ផែតូចមួយ ហ៊ុំព័ទ្ធដោយថ្មភ្នំភ្លើងខ្មៅ និងទឹកសមុទ្រពណ៌ខៀវខ្ចី។ ខ្យល់សមុទ្រប្រៃលាយឡំជាមួយក្លិនផ្កា និងរុក្ខជាតិបៃតង ពិតជាធ្វើឱ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ។

យោងតាមព័ត៌មានដែលពួកគេទទួលបានពីលោកគ្រូ គីម ប្រាសាទភ្លើងបុរាណស្ថិតនៅឯតំបន់ភ្នំភ្លើងដែលផុតរលត់មួយនៅកណ្តាលកោះ។ ពួកគេបានជួលរថយន្តតូចមួយដើម្បីធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់កោះដ៏ស្រស់ស្អាតនេះ។ ទេសភាពតាមដងផ្លូវពិតជាអស្ចារ្យ ជាមួយនឹងវាលស្មៅខៀវស្រងាត់ ដំណាំកសិកម្មចម្រុះពណ៌ និងភ្នំភ្លើងដែលមានរាងខុសៗគ្នា។

ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើដំណើរ ពួកគេបានឈប់សម្រាកនៅភូមិតូចមួយ និងបានសាកសួរអ្នកស្រុកអំពីប្រាសាទភ្លើងបុរាណ។ អ្នកស្រុកចាស់ៗមួយចំនួនបានប្រាប់ពួកគេនូវរឿងព្រេងនិទានចម្លែកៗអំពីប្រាសាទនោះ ដែលគេនិយាយថាមានអណ្តាតភ្លើងដ៏អស់កល្បជានិច្ច និងត្រូវបានយាមដោយវិញ្ញាណភ្លើងដ៏ខ្លាំងក្លា។

នៅពេលរសៀល ពួកគេបានទៅដល់ជើងភ្នំភ្លើងដែលផុតរលត់មួយ។ ផ្លូវឡើងភ្នំមានសភាពចោត និងគ្របដណ្តប់ដោយថ្មភ្នំភ្លើង និងរុក្ខជាតិដុះលូតលាស់តិចតួច។ ពួកគេបានចាប់ផ្តើមឡើងភ្នំដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។ កំដៅពីថ្មភ្នំភ្លើងនៅតែអាចមានអារម្មណ៍បាន ទោះបីជាភ្នំនេះបានផុតរលត់អស់រយៈពេលជាយូរក៏ដោយ។

នៅពេលដែលពួកគេឡើងទៅកាន់តែខ្ពស់ ពួកគេបានកត់សម្គាល់ឃើញសំណល់នៃអគារបុរាណមួយចំនួនដែលបាក់បែករាយប៉ាយនៅតាមផ្លូវ។ ទីបំផុត ពួកគេបានទៅដល់កំពូលភ្នំ ដែលជាកន្លែងដែលប្រាសាទភ្លើងបុរាណស្ថិតនៅ។