ដំណើរផ្សងព្រេងរបស់ក្មេងប្រុសទាំងប្រាំពីរ និងវិញ្ញាណសួគ៌

ភាគទី ៦៖ ដំណើរទៅកាន់ភ្នំសូរ៉ាក់សាន

ភាគទី ៦៖ ដំណើរទៅកាន់ភ្នំសូរ៉ាក់សាន

ព្រឹកព្រលឹមស្រាងៗ ក្រុមរបស់ ថេ-ជូន បានចាកចេញពីសាលាវេទមន្តសេឡេស្ទាល ឆ្ពោះទៅកាន់ភ្នំសូរ៉ាក់សាន។ លោកគ្រូ គីម បានផ្តល់ផែនទីលម្អិត និងដំបូន្មានសំខាន់ៗមួយចំនួនដល់ពួកគេ មុនពេលពួកគេចេញដំណើរ។ គ្រូជំនួយពីរបីនាក់ក៏បានជូនដំណើរពួកគេទៅដល់ជាយក្រុងផងដែរ។

ការធ្វើដំណើរទៅកាន់ភ្នំសូរ៉ាក់សានពិតជាវែងឆ្ងាយ និងនឿយហត់។ ពួកគេបានឆ្លងកាត់ទីប្រជុំជនតូចៗ ព្រៃភ្នំដ៏ក្រាស់ និងវាលស្រឡះដ៏ធំល្វឹងល្វើយ។ ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើដំណើរ ពួកគេបានបន្តហ្វឹកហាត់ការគ្រប់គ្រងអំណាចរបស់ពួកគេ។ ថេ-ជូន បានរៀនប្រើខ្យល់ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការធ្វើដំណើរ ជី-ហូ បានហ្វឹកហាត់ការគ្រប់គ្រងកំដៅនៃភ្លើងរបស់គេ ហ្យុន-វ៉ូ បានពង្រឹងកម្លាំងកាយ និងការស៊ូទ្រាំរបស់គេ មីន-ជេ បានអនុវត្តការបង្កើតខែលទឹកឱ្យកាន់តែរឹងមាំ សុង-ហ្យុន បានព្យាយាមពង្រីកជួរនៃពន្លឺព្យាបាលរបស់គេ ជេ-វ៉ាន់ បានហ្វឹកហាត់ការបង្កើតការបំភាន់ដែលមើលទៅកាន់តែដូចពិតៗ ហើយ វ៉ូ-ជីន បានព្យាយាមហោះហើរក្នុងរយៈពេលយូរជាងមុន។

នៅពេលយប់ ពួកគេបានសម្រាកនៅក្នុងជំរំដែលពួកគេបានរៀបចំទុកជាមុន។ ពួកគេបានជួយគ្នាធ្វើម្ហូប និយាយរឿងផ្សេងៗ និងពិភាក្សាអំពីផែនការរបស់ពួកគេសម្រាប់ការស្វែងរកដាវនាគសួគ៌នៅភ្នំសូរ៉ាក់សាន។ ភាពជាមិត្តភាពរវាងពួកគេកាន់តែរឹងមាំឡើងៗ តាមរយៈការរួមរស់ និងការជួយគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងអំឡុងពេលធ្វើដំណើរដ៏លំបាកនេះ។

បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរអស់រយៈពេលពីរថ្ងៃ ទីបំផុត ពួកគេក៏បានទៅដល់ជើងភ្នំសូរ៉ាក់សាន។ ភ្នំនេះខ្ពស់ស្កឹមស្កៃ គ្របដណ្តប់ដោយព្រៃឈើដ៏ក្រាស់ និងមានកំពូលភ្នំថ្មក្រានីតដ៏ចោតៗ។ ខ្យល់បក់មកត្រជាក់ស្រៀវ ដែលធ្វើឱ្យពួកគេដឹងថា ពួកគេពិតជាបានចូលមកក្នុងតំបន់ភ្នំដ៏គ្រោះថ្នាក់នេះហើយ។

យោងតាមផែនទីដែលលោកគ្រូ គីម បានផ្តល់ឱ្យ រូងភ្នំខ្យល់ស្ថិតនៅផ្នែកខាងលើនៃភ្នំ ដែលពួកគេត្រូវឡើងទៅដល់។ ពួកគេបានចាប់ផ្តើមឡើងភ្នំ ដោយប្រយ័ត្នប្រយែង និងសង្កេតមើលជុំវិញខ្លួនជានិច្ច។ ទេសភាពនៅតាមផ្លូវពិតជាស្រស់ស្អាតគួរឱ្យចាប់ចិត្ត ជាមួយនឹងទឹកជ្រោះដ៏ត្រជាក់ ផ្ទាំងថ្មចម្លែកៗ និងរុក្ខជាតិបៃតងដុះពាសពេញភ្នំ។