The Red String Theory (Book Series #1)

CHAPTER TWENTY THREE

“What's your plan on your birthday?” tanong ko sa kaniya.

He's turning 25 so we have to celebrate since it's his first birthday with me living under the same roof.

“I just wanna spend my whole time with you and that would be enough, love.” sagot nya.

Nakaupo lang sya habang ako ay nagluluto since hindi naman sya marunong magluto.

Ngumiti ako sa sinabi niya. He didn't change. He always thoughtful and caring when it comes to me. He always makes me his priority.

Hindi na ako umangal dahil yun naman ang gusto nya.

Nang matapos akong makaluto ay kumain na kami. Hindi muna kami natulog dahil nanuod pa kami ng movie.

Nang inaantok na kami ay pumasok na kami sa kwarto at natulog.

Sabay kaming nag pray.

He stared at me kaya ngumiti ako.

“Goodnight. I love you.” he said then he kissed me on my forehead before planting soft kiss on my lips.

Ngumiti naman ako sa kaniya.

“Goodnight. I love you too.” sagot ko at nahiga na para matulog.

Yumakap naman sya sakin kaya hinayaan ko nalang hanggang sa makatulog kami pareho.

*

*

*

Nauna akong nagising kay Jarren kaya dahan-dahan akong umalis sa kama para magluto ng almusal namin.

Normal day na nama. May work na so need namin mag ayos para makapaggayak na kami.

Ginising ko na rin sya para kumain.

“Hey, love. Gising na.” tinapik-tapik ko ang pisngi nya pero di pa din sya nagising kaya hinalikan ko na sya.

Ngumiti syang iminulat ang kaniyang mata.

“Good morning, Gorgeous.” nakangisi nyang bati kaya hinampas ko.

Loko-lokong bata gusto pala makaisang halik para gumising.

“Ewan ko sayo. Tayo kana nga at kakain na tayo. Baka isipin nila na okay lang kapag tayo ma late kasi anak ka ng may-ari.” sermon ko.

Natawa naman ito.

“True naman kasi. Cute mo.” sumunod sya sakin na nakangiti kaya nilagyan ko nalang ng fried rice at ulam ang plato nya.

“Kain ka nalang. Ang daldal mo.” pagsusungit ko pero tumawa lang sya.

“I'm the boss remember kaya wala silang paki if ma late tayo.” sabi nya.

Kumain nalang kami dahil pareho na kaming gutom.

Ako na ang nagligpit ng lahat.

Nag ayos na din kami para pumasok. Ayuko din ma late dahil marami akong gagawin at magpepresent din ako mamaya kaya dapat maayos lahat.

*

*

*

Mabilis na lumipas ang mga araw at naging maayos ang pagsasama namin. Minsan ay nag-aaway kami pero di rin naman sya pumapatol sakin kasi sa twing magsusungit ako ay tinatawanan nya ako o sinusuyo.

Ako lang naman ang mainit ang ulo.

“Saan mo kasi nilagay iyon?” inis na tanong ko sa kaniya.

Tinignan nya ako na parang hindi alam ang sinasabi ko.

“What? Ano ba yung tinutukoy mo?” he asked me.

“Jarren di na ako natutuwa. Nasaan mo ang mga materials na binigay ko sayo kanina.” inis pa na sabi ko.

“Hey I give it back to you. Remember you put it on your drawer sa kwarto.” sagot nya sa akin sa mahinang boses.

Tinignan ko lang sya ng napagtanto na totoo ang sinabi nya.

Tumalikod akp at pinuntahan ang sinabi nya. Nahiya ako sa kaniya dahil sinisi ko pa sa kaniya ang kasalanan ko.

Nagkulong ako sa kwarto dahil ayuko lumabas. Ewan ko kung ano ang kinain nya sa tanghalian dahil hindi ako nagluto. Baka nag order nalang yun ng pagkain.

Napalingon ako sa pinto ng bumukas.

“Hey, let's eat love. ” lumapit sya sa sakin at niyakap ako kaya tumulo ang luha ko.

“Hey don't cry, okay? Are you alright?” tanong nya sa sakin.

Umiling ako.

“I'm sorry love. I didn't mean to be mad earlier. I'm sorry.” I am crying kaya masuyo nyang hinagod ang buhok ko at hinalikan ang ulo ko.

Natawa sya ng mahina.

“It's alright, okay? Wala yun and I do understand you always.” he kissed my forehead the whispered . “I love you, My Kolette.”

Ngumiti ako dahil dun.

His assurance is enough to make my heart at peace. I am so blessed to have him in my life. For me, it's the best thing ever.