The Red String Theory (Book Series #1)

CHAPTER ONE

Hinayaan ko nalang siya sa gagawin niya sa buhok ko dahil nakakarelax naman sa pakiramdam at saka wala pa naman yung second teacher namin.

Nang matapos na ay pumalakpak pa siya dahil maganda daw ang pagkakagawa.

“Thank you girl. You're the best.” natawa naman sya sa sinabi ko.

“I know right.” nagtawanan kami at nagpatuloy sa pagkukwentuhan.

Si Londoy Boy sa likod ko ay masama ang titig sa amin na para bang naiirita sa boses namin.

“Iihi muna ako girl, I'll be back.” paalam ni Fern kaya tumango naman ako.

“You look like a decent human being when your hair is tied.” biglang sabi ng lalaki sa likod ko kaya napalingon ako.

“Ikaw kahit anong buhok mo, unggoy ka paningin ko amd stop talking to me. Just mind your own business dahil kapag ako napikon sayo ay talagang magkakagripo sa leeg mo.” kumunot ang noo niya sa sinabi ko.

“What's gripo? Is it fountain?” natawa ako sa fountain niya.

“I though you understand a tagalog but clearly, para kang tanga.” tawang-tawa kong sabi sa kaniya pero galit niya akong tinignan.

“Mukha kang witch.” sabi niya sa akin kaya napatigil ako sa pagtawa.

“Ikaw unggoy.”

“You dog.”

“Ikaw carabao.”

“You goat.”

“You gagowww.” natigilan naman siya.

“That was foul.” sabi niya.

“You keep talking to me but you don't even know my name. You're talking to a stranger, Mr. Garcia.” pang-aasar ko sa kaniya.

“What's your name again.” tanong niya pero inasar ko lang siya at tumalikod.

Nagmamaktol pa siya pero di ko na pinansin kasi dumating na si Fern na halos nauna lang ng ilang minuto sa second teacher namin.

Nagdiscuss lang naman kami at nagpasa rin nga mga designs namin na ibinigay sa amin.

It's break time kaya inaya na ako ni Fern na kumain kasi we always brought snacks with us. Mahal kasi mga bilihin sa cafeteria. Mayaman si Fern at wala naman kaso sa kaniya ang mga bilihin pero nasanay na siyang kasama ako kaya hindi siya pumupunta sa cafeteria pero minsan pumupunta naman kami kapag libre niya.

In this school full of rich students, Fern is the lone person who always there with me kasi sa panahong walang-wala ako, nandyan siya para sa akin. Hindi ko kailangan ng maraming kaibigan dahil sapat na saakin ang nag-iisa pero hindi ka iiwan.

“Anong dala mong pagkain, dear?” malumanay niyang tanong sa akin kaya natawa ako.

“It's babanacue and pineapple juice,” I showed him my Tupperware and tumbler kaya napapalakpak naman siya.

“Swap foods please,” pagpapacute niya pero pinakita kong marami akong niluto.

Pinakita niya din ang kaniyang breads na mamahalin at tsaka iba pa nyang pagkain pero may tumikhim bigla.

“Ay nandyan ka pala?” si Fern ang nagsalita. “You wanna join? This is fun promise.” dagdag pa nito kaya napairap ako.

“But it seems like your friend didn't want me to join,” turo niya sa akin kaya ngumiti ako ng plastic.

“Ano ka ba, it's okay you can join with us. Right, Nyckolette?” sabay siko sakin ni Fern kaya napilitan akong tumango.

“Don kaya tayong tatlo sa mini field kasi mas maganda yung view at simoy ng hangin doon,” nakangiti kong sabi kay Fern at umagree naman ito.

Inaaya nalang namin si Londoy boy kasi ayaw naman namin iwan dito sa classroom at isa pa ay pinipilit naman siya ni Fern.

Pagkarating namin ay naglapag si Fern ng picnic mat. Ay yes, may dala kasi kami lagi kasi nga bumibili kami ng foods twing lunch tapos dito kami kumakain.

May paper plate din kaming dala kaya lang kulang so sa share nalang kami ni Fern kasi sanay naman kami eh.

“So, Jarren. Bakit ka nag-fashion designing?” tanong ni Fern kasi nga lalaking lalaki siya tapos nag fashion designing.

“I'll take over my mother's business which is clothing so I have to study this field to know what to do in the future.” sagot niya naman.

“Bakit puro ka english, marunong ka naman siguro magsalita ng tagalog no?” sarkastiko kong tanong pero umiling siya.

“A little. I do understand some tagalog but those deep words is confusing. I don't know how to speak in tagalog so,” nagkibit balikat lang siya.

“Kumain na nga tayo ng makapasok na tayo sa last subject natin. 3 hours yung last subject natin.” awat ni Fern kaya kumain na din kami.

Masaya naman kaming kumain hanggang sa natapos na kami at nag ligpit.

“Thanks Fern and Nyckolette. Don't worry tomorrow I'll bring my own foods so I have shares when I join you again guys,” sabi ni Jarren.

“Anong join again, excuse me. This is the first and last, abusado.” pagsusungit ko sa kaniya.

“Ano ka Kolette, hayaan mo na siya masaya naman siyang kasama eh.” masayang sagot sakin ni Fern kaya ngisi sakin si Jarren.

“You heard that, Koko. Wether you like it or not, I'm going to be your groupmates and friend so be kind to me.” sabi niya pero inirapan ko dahil sa tinawag niya sa akin.

Koko? Binigyan ba naman ako ng palayaw.

Koko

Koko

Koko

Pangit ng tawag pero ang cute kasi ang unique.

What?

Iniwaksi ko nalang ang iniisip ko at sumabay na sa kanila. Bitbit niya ang ibang gamit while ako ay walang dala. Wala naman kaming bag na dala kasi iniwan namin sa classroom kaya basic lang ang third floor.

“Koko, Kolette, Kolettey, malditaaaa,” pagkakanta nya kaya hinawakan ko ang damit niya.

Akala ko ba hindi marunong magtagalog to eh bakit tumawag akong maldita? Aba aba!

“Jarren,” sita ko sa kaniya.

“What?” sagot niya sakin.

“Mama mo” tumawa ako at nauna sa kanila.

Nakanguso naman siya na akala mo naman naagawan ng pagkain.

Akala niya sya lang ang marunong mang-asar. Marunong din ako.