A Memory to Build

Chapter 7

Balak ko siyang kilalaning mabuti. And by doing that, I also need to introduced myself as well.

Napoleon chuckle a little, "I'm Napoleon De Gracia, you my age already. And I'm so madly in love with you." Anito bago sapuhin ang mukha ko para halikan ang labi ko.

"We have a life time to learn something from one another my sweet Caramel." Aniya habang hinahalik-halikan pa rin ang mga labi ko.

Hindi ko na alam kung paano natapos ang usapan namin nang gabing iyon. Basta na lang nahiga kami at natulog nang mahimbing habang magkayakap ng mahigpit.

..................

"ARE YOU NUTS! O baka naman nabaliw ka na Ate?" this is the first time I'm hearing my sister shout at me.

"Mahal ko si Napoleon," I reason out.

Sinabi ko sa kanya ang balak namin ni Napoleon. After almost two months we've known each other. We decided to tie our knots. We're getting married.

"Masyadong mabilis Ate," ani Hanna habang nakatitig sa Akin.

She looked frustrated and lost while looking at me. Nilapitan ko siya at niyakap, nabigla lang siguro talaga ang kapatid ko. Noong isang linggo ko lang nasabi sa kanya na may boyfriend na ako, tapos ngayon sinasabi ko na sa kanya na magpapakasal na kami ni Napoleon.

Alam ko biglaan ang lahat, wala sa plano. Pero hindi na kami maghihintay pa ng matagal. Doon din naman kami papunta ni Napoleon bakit pa nga ba naman patatagalin pa. Kahapon para lang kaming nagkayayaang dalawa na magkakape nang magdesisyon kaming magpakasal.

"Kahit naman ikasal na ako, ako pa rin naman ang Ate mo." Lambing ko sa kanya.

Huminga ito ng malalim bago ako yakapin pabalik, "kung pwede ko lang putulin ang bond natin," anito na sinabayan pa ng tawa.

Hindi naman ako na-offend, alam ko naman na nagbibiro lang ang kapatid ko.

"Kailan mo sasabihin kay Mommy?" tanong sa akin ni Hanna nang magsawa na kaming magyakapan na dalawa.

"Hmm, ayusin na muna naming ni Napoleon ang lahat. Let say, a week from now? Simpleng kasal lang naman ang mangyayari, I don't want it to be grand, tama na ang civil wedding. Just for formality," paliwanag ko ng gusto kong mangyari.

"Hindi ka naman buntis right?" tanong na naman ni Hanna.

Napahawak ako sa puson ko, hindi ako buntis at hindi pa ako mabubuntis. The PIO makes me an oath na hindi pa ako pwedeng magkaanak sa ngayon. Maraming tanggap na assignment ang PIO at kailangan nila ako.

I don't know why, pero mukhang naka-lay low si Zeus ngayon. Wala asungot na humahadlang sa mga mission ko kaya balik ako sa success mission. I start accepting mission three weeks ago at lahat iyon maayos ko na nagagawa. Even before that, maayos ang lahat ng mission ng PIO sa nakalipas na halos dalawang buwan.

"Nope, alam mo naman na binigyan ako ng shot ng doctor natin. I can't be pregnant now, malalagay lang sa panganib ang baby ko," aniko.

"Did Napoleon knew about your other job? Or planning to tell him about it?"

Napaisip ako, alam ko sinabi ko na ito noon na hindi ko sasabihin kay Napoleon ang kung ano ang isa ko pang trabaho. Pero ngayon na ikakasal kami, mas lalong ayokong sabihin sa kanya. Sigurado akong pahihintuin niya ako, at hindi sa ayokong sundin siya. Pero ako kasi ang susunod na mamumuno sa PIO, I need to be in this kind of life hanggang sa pagtanda ko. To continue our family legacy.

"Pag-iisipan ko, but for now wala siyang alam at wala pa akong balak na sabihin sa kanya kung ano talaga ang trabaho ko."

......................................................