គំនុំចិត្តអន្ទាក់បេះ

គំនុំចិត្តអន្ទាក់បេះដូង ភាគ៧

គំនុំចិត្តអន្ទាក់បេះដូង
ភាគ៧
«នាងនិយាយអ្វីជាមួយនឹងប្អូនរបស់ខ្ញុំហ៎ា?» រាងមាំក៏បានសង្រ្គប់សួរអ្នកដែលកំពុងតែស្ថិតនៅក្រោមរាងកាយរបស់គេកែវភ្នែកពោរពេញដោយកំហឹងក៏កំពុងតែសម្លឹងមើលមុខរាងស្តើងទាំងខាំធ្មេញបញ្ជាក់ថាគេខឹងខ្លាំងណាស់។
«ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីទេ ថ្ងៃមិញគឺប្អូនប្រុសរបស់នាងទេដែលមករកខ្ញុំ»
«អ៎....នេះចង់មានន័យថាប្អូនប្រុសខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នាងមិនអញ្ចឹង»
«ខ្ញុំក៏មិនប្រាកដដែរ!!» យ៉ូកុក៏បានតបទៅរាងមាំទាំងញាក់ចិញ្ជើមឌឺដាក់នាង គេកាន់តែធ្វើបាបនាងគឺនាងក្រមុំកាន់តែឌឺគេ។
«ខ្ញុំប្រាប់ហើយថាកុំស្រមៃអោយសោះ ហាមមករញ៉េរញ៉ៃជាមួយប្អូនខ្ញុំ»
«ហឹស....ហឹស....ខ្ញុំថាគួរតែហាមប្អូនប្រុសរបស់នាងវិញទៅ»
«នេះគិតថាខ្លួនឯងមានភាពទាក់ទាញភាព»
«ខ្ញុំទាក់ទាញឬមិនទាក់ទាញខ្ញុំដឹងច្បាស់»
«បានសម្តីណាស់ណ៎»
«អ៊ុប» បបូរមាត់រាងស្តើងក៏ត្រូវបានបបូរមាត់រាងស្តើងរាងមាំគ្រប់គ្របទាំងកំរោលដោយគ្មានការថ្នាក់ថ្នមឡើយ។
«អ្ហឹក..លែង» រាងស្តើងវិញក៏ព្យាយាមរុញគេចេញគេចមុខចេញពីគេ។
«អ្ហឹក....ជុប.....ជុប» រាងមាំក៏បានប្រើបាតដៃរបស់គេក្រសោបកញ្ជឹងករបស់នាងជាប់ទាំងបបូរមាត់នៅតែព្យាយាមបឺតមាត់របស់រាងស្តើងទោះបីជាម្ចាស់សារមីខ្លួនគេកំពុងតែព្យាយាមហាមឃាត់គេក៏ដោយ។
«អ្ហឹក....» រាងស្តើងក៏បានត្រឹមតែក្រហឹមនៅក្នុងបំពង់កព្រោះបបូរមាត់ត្រូវបានគេគ្រប់គ្រងមិនអោយនាងមានឱកាសបាននិយាយឡើយ។
«...ជុប....សឺត...» បបូរមាត់របស់គេក៏បានបង្អូសមកដល់កញ្ចឹងករបស់នាងចំណែកដៃខាងឆ្វេងរបស់គេវិញក៏កំពុងតែប្រឡេះឡេវអាវរបស់នាងម្តងមួយៗរហូតដល់អស់។ បាតដៃក្តៅគគុកក៏បានបានស្ទាបចាប់ដើមទ្រូងរាងស្តើងពេញៗដៃតែម្តង។
«ខ្ញុំប្រាប់ណា បើនាងចង់ពាក់ព័ទ្ធជាមួយនឹងប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំជីវិតរបស់នាងនឹងរស់នៅដោយភាពឈឺចាប់ ខ្ញុំជាអ្នកធ្វើអោយនាងរស់ពិបាកទាំងស្លាប់ទៅទៀត» ពាក្យសម្តីដ៏រឹងកំព្រឹសបាននិយាយក្បែរត្រចៀករបស់នាងរួចហើយក៏ខិតមកប្រសប់មុខជាមួយនឹងនាងទាំងបបូរមាត់នឹងចុងច្រមុះកំពុងតែទល់នឹងច្រមុះរាងស្តើង។
«ហឹស..ហឹស....ខ្ញុំថាប្អូនរបស់នាងអាចនឹងអត់ខ្ញុំមិនបានក៏ថាបាន» ដល់ដំណាក់កាលនេះហើយរាងស្តើងលែងខ្លាចរអានឹងគេទៀតហើយនាងកាន់តែឌឺដងទៅកាន់គេវិញតែការឌឺដងរបស់នាងប្រៀបដូចជាការយកសាំងទៅចាក់នៅលើភ្លើងអញ្ចឹងគឺកំពុងតែបញ្ឆេះភ្លើងគំនុំរបស់គេកាន់តែខ្លាំងជាងមុនទៀត។
«អ្ហឹក.....ជុប....អ៊ុប» គ្រាន់តែនាងបញ្ចប់សម្តីរបស់នាងភ្លាមគេក៏ទម្លាក់បបូរមាត់ទៅរកបបូរមាត់រាងស្តើងទាំងកំរោលបបូរមាត់របស់គេក៏កំពុងតែក្រេបជញ្ជក់បបូរមាត់រាងស្តើងកាន់តែខ្លាំងជាងមុនគ្មានការថ្នាក់ថ្នមឡើយគឺវាកាន់តែឃោឃៅជាងលើកដំបូងទៅទៀត។  បបូរមាត់រាងស្តើងក៏ត្រូវបានគេខាំញេញរហូតដល់ដាច់សាច់តែគេមិនខ្វល់ឡើយ។ ដៃដែលទំនេរមុននឹងក៏ប្តូរមកទាញអាវរបស់នាងទម្លាក់ចុះហើយក៏បោះវាទៅលើលើឥដ្ឋ ។ រាងកាយរបស់នាងត្រូវបានគេគយគន់ជាលើកទី២ប៉ុន្តែគេនៅតែរក្សាទឹកមុខរបស់ស្មើរធម្មតា។ រាងកាយដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់នាងក៏ត្រូវបានគេអោនចុះទៅថើបឈ្មុសឈ្មុលទាំងកំរោល មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះគេថែមទាំងខាំនៅលើក្បាលពោះរាងស្តើងរហូតដល់ឃើញស្នាមធ្មេញរបស់គេ។
«.....» រាងមាំក៏បានងើបខ្លួនឡើងទាំងកំពុងតែអង្គុយច្រកគាវលើចង្កេះរាងស្តើងរួចហើយក៏បានដោះអាវរបស់នាងខ្លួនឯងចេញបោះទៅលើការ៉ូ ។ គេនៅពេលនេះប្រៀបដូចជាខ្លាចាប់កូនក្តាន់ស៊ីអញ្ចឹងគឺថាអោនចុះទៅថើបញក់ញីលើដងខ្លួនរាងស្តើងយ៉ាងរោលរាលទោះបីជាងរាងស្តើងប្រឹងរុញរាងកាយគេចេញប៉ុន្តែបែរជាគ្មានលទ្ធិផលសោះគេកាន់តែប្រើកំលាំងខ្លាំងជាងមុន។ សង្គ្រាមនៅលើសាឡុងលើសាឡុងបានបញ្ចប់តែរូបគេមិនបានបញ្ចប់ត្រឹមនេះឡើយគេបានបន្តនាំរាងកាយរបស់រាងស្តើងទៅបន្តកិច្ចដ៏ក្តៅគគុកនៅលើគ្រែទៀតទោះបីជានាងប្រឹងប្រាប់គេអោយបញ្ឈប់ក៏ដោយ។ រាងកាយរបស់គេក៏ត្រូវបានរាងស្តើងអោបជាប់ជាមួយនឹងការខ្ញាំខ្នងរបស់គេរហូតដល់មានស្នាមក្រចក។ សង្រ្គាមបញ្ចប់រាងមាំក៏បានទម្លាក់គេងក្បែររាងស្តើងស្តើង ចំណែកនាងក្រមុំវិញក៏បានត្រឹមតែគេងបែរខ្នងដាក់គេទាំងក្តាប់ដៃយ៉ាងណែនទាំងកំហឹងទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះលើផែនថ្ពាល់ តែនាងខំប្រឹងទប់សំឡេងមិនអោយគេបានលឺសំឡេងយំរបស់នាងឡើយ។
«អ៎....នេះកុំគិតថាមានអីជាមួយខ្ញុំនេះដោយសារតែនាងមានស្អីមកទាក់ទាញខ្ញុំនោះហើយក៏គ្មានអារម្មណ៍មនោសញ្ចេតនាអីដែរ ព្រោះខ្ញុំចង់អោយនាងមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់តែប៉ុណ្ណោះ» ពាក្យសម្តីរបស់រាងមាំធ្វើអោយនាងក្តាប់ដៃកាន់តែណែនជាងមុន នេះគិតថានាងមានអារម្មណ៍ល្អជាមួយគេមែនទេ វាគ្មានទេវាមានតែកំហឹងប៉ុណ្ណោះ កុំអោយនាងមានឱកាសបានចេញពីទីនេះអោយសោះ ហើយនាងក៏គ្មានផ្លូវលើកលែងទោសអោយគេឡើយ។
ពេលវេលាកន្លងផុតទៅកាន់តែច្រើនទៅរាងស្តើងក៏ត្រូវរស់នៅជាមួយនឹងគេដូចនៅក្នុងនរកព្រោះតែគេធ្វើបាបប្រើនាងធ្វើនេះធ្វើនោះដោយមិនអាណិតអាសូរដល់នាងឡើយ ។ ទង្វើរដ៏អាក្រក់របស់គេកាន់តែធ្វើអោយនាងកាន់តែស្អប់គេកាន់តែកើនឡើង។ ថ្ងៃនេះក៏ដូចគ្នាថ្ងៃបើកថ្ងៃស្ទើរតែឆេះទៅហើយទៅហើយប៉ុន្តែនាងក្រមុំវិញកំពុងតែនៅក្នុងចំការផ្លែឈើព្រោះតែរាងមាំបានប្រើអោយនាងប៉ះផ្លែឈើទាំងនោះទាំងកណ្តាលថ្ងៃទាំងបាយពេលថ្ងៃក៏មិនទាន់បានញ៉ាំ។
«ព្រូស» មិនយូរប៉ុន្មានរាងកាយរបស់រាងស្តើងក៏ត្រូវបានដួលទៅលើដីដោយគ្មានអ្នកណាបានឃើញឡើយនេះប្រហែលជានាងខ្សោយផងណាមួយគេប្រើនាងគ្មានអោយនាងបានសម្រាកឡើយ។
«យ៉ូ» មនុស្សប្រុសម្នាក់ក៏បានដើរមកឃើញនាងក្រមុំកំពុងតែសន្លប់គេក៏ប្រញាប់ដើរទៅត្រកងបីរាងស្តើងយ៉ាងលឿន។
«យ៉ូកុ នេះអូនកើតអី?» មិនចាំយូរគេក៏បានលើកបីរាងស្តើងចេញពីទីនោះយ៉ាងលឿនសំដៅទៅឡានរបស់ខ្លួន ។
«យ៉ារ៉ា....ឯងយកនាងទៅណា?» ហ្វាយដែលគ្រាន់តែក្រឡែកឃើញប្អូនប្រុសបីនាងក្រមុំដាក់ឡានភ្លាមគឺប្រញាប់ដើរមករកយ៉ាងលឿន។
«គឺយកយ៉ូទៅពេទ្យ»
«មិនបាច់ទេ ទុកនាងនៅទីនេះហើយ»
«បងឆ្កួតទេ នេះនាងកំពុងតែឈឺនេះខ្លួនក្តៅឡើងដូចភ្លើងហើយ»
«បងអោយទុកនៅទីនេះ» ប៉ុន្តែគេមិនស្តាប់ឡើយ គេក៏បានដាក់នាងក្រមុំនៅក្នុងឡានរបស់គេហើយបម្រុងនឹងដើរទៅបើកឡានទៅហើយតែបងរបស់គេបានទាញរួចហើយរាងខ្ពស់ក៏បានបើកឡានគេចេញទៅ ទុកអោយអ្នកកម្លោះឆ្លេរឆ្លាប្រញាប់អោយអ្នកបម្រើយកសោរឡានបើកតាមបងស្រីរបស់គេ។