✨ჩემი✨კორეელი✨✨შეყვარებული✨

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Author P.O.V:

გოგონას ტირილში ჩაეძინა,
მარის დედამ მის დაქალს ყველაფერი აუხსნა სთხოვა მათთან მისვლა.
მარიამი ლანას შესახებ დიდხანს არ ეუბნებოდა მის მშობლებს,რატომ?
ეს თვითონაც არ იცოდა, უბრალოდ დიდად არც ინტერესდებოდნენ მშობლები ვის წერდა გოგონა, ალბად იმიტომ რომ ხან რას იმოზეზებდა ხან რას,ათას ტყუილს ამბობდა. ალბად იმიტომ უფრო რომ თავს უხერხულად გრძნობდა?! ან დისკომფორტს მისი თავის შესახებ საუბრისას?! ან ეგონა რომ მის პირადსივრცეს დაარღვევდნენ და მის ესემესებს წაიკითხავდნენ?! ან ზედმეტად დაინტერესდებოდნენ და გააკონტროლებდნენ?! ან კიდევ არ სურდა რომ მის ირგვლივ მყოფებს ბოლომდე გაეცნოთ ის?! ამას თვითონაც ვერ ხსნიდა მაგრამ დიდი ხნის სურვილის ახდენა რომ დააპირა მაშინ მოიკრიბა გამბედაობა და გააცნო მისი მეგობარი.განა ეს აქამდე არ სურდა? მაგრამ.. ვერ შეძლო.
მისი მეგობარი სულ გვერდით ედგა და ისიც იმავეთი პასუხობდა, ლანა მის გვერდით რომც არ მდგარიყო ეს მას არ ეწყინებოდა რადგან იმის მიუხედავად რომ დიდად ვერ გამოხატავდა სიყვარულს მისი გამოუცდელობის გამო,მან მაშინ არ იცოდა როგორ ეგრძნობინებია მისი საყვარელი ადამიანისთვის სიყვარული.

ლანა მალე მივიდა მის მეგობართან.
მეორე კარებიდან შევიდა მეგობრის ოთახში,შეარხია რომ გაეღვიძებია,გოგონამ თვალები გაახილა,გაოცებას ვერ მალავდა,მის მეგობარს არ ელოდა.
-ლან.. შენ აქ
-შენმა მშობლებმა დამირეკეს..
-მიხარია რომ მოხვედი.
თქვა და გოგონას მოეხვია..
-რა დაგემართა?
-მე.. ჯონგუკი კორეაში უნდა წავიდეს.. და მე დავითანხმე ამაზე..
-რატომ მიდის?
მარიამი ყველაფერს უყვებოდა მეგობარს და თან ტიროდა..
-არ იტირო მალე გავა დრო..
თან კარგად ვიმეცადინებთ კორეულში,გაცვლით პროგრამას გამოვიყენებთ და იქ გავაგრძელებთ სწავლას..
ახლა მოწესრიგდი,სახეზე წყალი შეისხი და შენს პრინცთან წადი..
ალბად გელოდება
-შენ..
-მე ხშირად მნახავ მაგრამ ჯეონს ვერა ამიტომ ავწიე ერთი ადგილი და გაემზადე..
-შენთვის მითქვამს რომ საუკეთესო მეგობარი და ადამიანი ხარ?!
-ჰმ არ მახსოვს..
კარგი მიდი გაემზადე..