✨✨✨✨✨✨✨✨✨

56 5 6
                                        

დილით ვიღვიძებ ვემზადები სკოლისთვის.გარეთ გავდივარ და ვარდი ისევ დამხვდა,ძალიან გამიხარდა. შევინახე ყუთში.ოჯახთან ერთად უნდა მესაუზმა და წავედი სამზარეულოში.
მე:დილამშვიდობის
ყველა:დილამშვიდობის-დავჯექი და ყავის დალევა დავიწყე.
მამა:შვილო წუხელ სად იყავი.-ეს რომ გავიგე გადასცდა ყავა და ხველა ამიტყდა.
მე:ა მე ისა ხო მოკლედ მეგობართან ერთად ვიყავი..
დედა:და მაგ მეგობარს რა ქვია?
მე:მეგობარი.
მამა:მეგობარი ბიჭია?
მე:შეიძლება-ყავა მოვსვი
მამა:ჯონგუკმა იცის-ამის გაგონებაზე კიდევ გადასცდა ყავა და კინაღამ დავიხრჩვი.
მე:ის რა შუაშია?
მამა:რავი ეწყინება სხვა ბიჭთან რომ დაგინახავს,გაბრაზდება...
მე:არ გაბრაზდება.
დედა:შენ და ჯონგუკს შორის რა ხდება?
მე:რა უნდა ხდებოდეს?
დედა:რავი ისე უყურებთ ერთმანეთს...
მე:ეგ რა შუაშია,მას არ ვუყურებ...
მამა:მეც დავინახე.
მე:მე...მე წავალ სკოლაში
მამა:ცოტა მოიცადე და ერთად წავიდეთ.
მე:იყოს გავივლი ცოტას და მერე ადრე გამომიშვებენ.
მამა:კარგი შვილო
გამოვედი სახლიდან და დავდექი სკოლის გზას,გზაში ყურსასმენები გავიკეთე და სიმღერების მოსმენა დავიწყე.
მივდიოდი გზაზე როცა შეხება ვიგრძენი და უცებ შევხტი მივტრილადი და ჯონგუკი დავინახე.ყურსასმენები მოვიხსენი.
მე:შენ აქ რა გინდა?
ჯონგუკი:არ გაგიხარდა ჩემი ნახვა?
მე:კი გამიხარდა მაგრამ შენ უნივერსიტეტში ხომ უნდა წასულიყავი და ხომ ვერ მნახავდი?
ჯონგუკი:კი უნდა წავიდე და იმიტომ ვერ გნახავდი რომ შენ 9 საათისთვის მიდიხარ სკოლაში და მე ახალი გამოსული ვარ ბარემ მაღაზიაში შევიარე ახლოს იყო და შენ რომ დაგინახე ვერ მოვითმინე-ვცდილობდი არ გამეღიმა მაგრამ ვერ ვაკონტროლებდი მიმიკებს,ისიც ჩემსავით იყო,მივიწიე და ვაკოცე.
მე:მადლობა
ჯონგუკი:რისთვის?-წელზე ხელი მომკიდა და მასთან ახლოს მიმწია.
მე:ვარდისთვის.
ჯონგუკი:არაფლის..და გაგიხარდა?
მე:კი ძალიან ვერც კი წარმოიდგენ როგორ, იცი ყველა შენახული მაქვს.
ჯონგუკი:მიხარია თუ შენ ბედნიერი ხარ.-ავიწიე მის სიმაღლეზე და ვაკოცე,ისიც ამყვა,მის სხეულზე ამაკრო და ისე მკოცნიდა.
მე:მიყვარხარ გუკ
ჯონგუკი:მეც მიყვარხარ პატარავ,წამოდი მე წაგიყვან სკოლაში.
მე:კარგი.
ჯონგუკი:სიმწრით დაგეწიე მანქანა იქ მყავს გაჩერებული წამო.-ხელი ჩამკიდა, მანქანასთან მიმიყვანა კარები გამიღო- დაბრძანდით.
მე:მადლობა.-თვითონაც დაჯდა მანქანაში და წავედით სკოლაში.-მომენატრე...
ჯონგუკი:წუხელ მნახე.
მე:მე მაინც მომენატრე.-მოიწია და ყელზე მაკოცა
ჯონგუკი:მეც ძალიან მომენატრე-ხელი მაგრად ჩამკიდა.
მე:არ მჯერა-ტუჩები წინ წავწიე და მოწყენილი სახე მივიღე.ჯონგუკმა მანქანა გააჩერა,გააზრება ვერ მოვასწარი,მაშინვე ჩემს ტუჩებს მშიერივით დააცხრა, მაგრამ ძალიან სასიამოვნოდ მკოცნიდა,ძლივს ავყევი, მისკენ გადავიწიე და კალთაში ჩავუჯექი,ისე რომ კოცნა არ გაგვიწყვეტია.
კოცნა უჰაერობის გამო გავწყვიტეთ, ცხვირით წავეთამაშე მის ცხვირს,ორივე ღრმად ვსუნთქავდით,მან მოწყვეტით ისევ მაკოცა,თავი ჩავწიე და მის ყელში ჩავრგე, მისი თავბრუდამხვევი სურნელი შევისუნთქე და ყელზე დავუტოვე კოცნა.
ჯონგუკი:აჰ ჰმ.
მე:მიყვარხარ.
ჯონგუკი:მეც მიყვარხარ პატარავ.
მე:ასეც თუ მოგენატრე არ მეგონა-ჩაიცინა
ჯონგუკი:კიდევ უფრო მეტად მომენატრე მაგრამ არ მაქვს ბევრი დრო.
მე:მართალი ხარ-ვაკოცე და დავბრუნდი ჩემს ადგილას.
ჯონგუკი:არ გამიბრაზდე.
მე:არ გიბრაზდები უნდა ისწავლო,თორე მერე ჩემები ასე იტყვიან უსწავლელი შეყვარებული რათ გინდაო..
ჯონგუკი:მართლა?
მე:არა ვერ გაბედავენ.ახლა წადი თორე ორივეს დაგვაგვიანდება.
ჯონგუკი:კარგი.
სწრაფად მივიდა სკოლასთან.
მე:კარგად გუკ-მივიწიე და ვაკოცე.
ჯონგუკი:კარგად პატარავ,უნივერსიტეტის მერე გამოგივლი და დეიდასთან ვახშამზე წაგიყვან.
მე:კარგი.

✨ჩემი✨კორეელი✨✨შეყვარებული✨Where stories live. Discover now