✨ჩემი✨კორეელი✨✨შეყვარებული✨

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

ჯონგუკი ქასთინგზე სექტემბერში უნდა იყოს,მინდა რომ სანამ წავა მასთან მეტი დრო გავატარო,დღეს სახლში უნდა წავიდე და მშობლები დავითანხმო გუკთან დარჩენაზე, ვცდილობ არ ვიტირო და არ მოვიწყინო ჯონგუკთან,ძალიან მტკივა გული რომ ჩემგან მოუწევს შორს წასვლა,მაგრამ წასვლაზე მეთვითონ დავითანხმე და ჩემი ბრალია რომ ახლა ასეთ დიდ ტკივილს განვიცდი,მაგრამ ვერ დავუშვებ რომ მის ოცნებაზე უარი თქვას,მსოფლიოს საოცრებებში ადამიანები რომ შედიოდეს ჯონგუკი მე-8 საოცრება იქნებოდა,მისი ხმა, მისი ცეკვა,მისი ყურება ძალიან სასიამოვნოა,საოცრად უკრავს გიტარაზე,სიმღერებს წერს,ძილისწინ ზოგჯერ მიმღერის,ეს ძალიან მსიამოვნებს და მასაც ეტყობა რომ სიმღერით დიდ სიამოვნებას იღებს,სიმღერა მისთვის შეიქმნა ამ ქვეყნად,
მაგრამ წუხელ როდესაც მიმღეროდა,მისი ტკბილ ხმას ღიმილის მაგივრად ტირილით ვუსმენდი,ვიცოდი რომ ამას დიდხანს ვერ მოვისმენდი, ტირილში ძლივს დავიძინე,
დილით თვალების თეთრ ნაწილში ხის მსგავსად დატოტვილი სიწითლე დამხვდა, მალევე გადამიარა და გუკიმ ვერ შეამჩნია,არ მინდა რომ სევდიანი წავიდეს და ჩემზე ინერვიულოს.

ჩავკოცნე ჯეონი და მისი მანქანიდან გადმოვედი.
სახლში შევედი,ყველა სამზარეულოში იყო და საუზმობდა.
-დილამშვიდობის..
-დილამშვიდობის..
ყველამ ერთხმად მიპასუხა..
-ასე ადრე არ გელოდით, ყველაფერი რიგზეა?
მკითხა დედამ.
სკამზე ჩამოვჯექი და საუბარი დავიწყე..
-რთული სათქმელია..
-შენ და ჯონგუკმა იჩხუბეთ?
-არა.. ის უბრალოდ კორეაში უნდა წავიდეს დიდი დროით..
-რატომ?
-მან ერთერთი კორეული კომპანიიდან შეთავაზება მიიღო..
-რა შეთავაზება?
-ქასთინგი უნდა გაიაროს,თუ მოეწონებათ მაშინ ექვს ბიჭთან ერთად დაადებიუტებენ როგორც მომღერლებს..
-ის დათანხმდა?!
-ჰო უფროსწორად მე დავითანხმე რომ წასულიყო..
-რატომ?
-მინდა რომ მისი ოცნება აიხდინოს,ჩემს გარდა სხვაც გააბედნიეროს მისი სიმღერით და თვითონაც ბედნიერი იყოს..
ეს მისი ოცნებაა..
-ის მიდის ესეიგი..
-ჰო..
-ეს ცუდია..
-ცუდი?! არა ეს შესანიშნავია ის გაივლის ქასთინგს,ვიცი აიყვანენ,იმღერებს,ბევრს იშრომებს და მიაღწევს მის დასახულ მიზანს,ის ამას შეძლებს და მჯერა ამის, ის საუკეთესო მომღერალი იქნება მთელ მსოფლიოში..
-თქვენი ურთიერთობა? უნდა დაშორდე?
-არა.ჩვენ მაინც ერთად ვიქნებით,ის ჩამოვა,მეც წავალ მასთან,ხშირად ვისაუბრებთ, ორივე ბედნიერები ვიქნებით..
-მჯერა რომ მიაღწევს წარმატებას ნიჭიერი ბიჭია..
-დე მა ის სექტემბის შვიდში უნდა გაფრინდეს,ანუ ათ დღეში..
-ჰო..რამე პრობლემაა?
-არა.. უბრალოდ მინდა სანამ წავა მასთან ვიყო..
მასთან მინდა რომ დავრჩე, სანამ წავა მინდა მეტი დრო გავატარო..
თვალები ცრემლებით მქონდა სავსე,ეს ძალიან რთული თემაა ჩემთვის..
-კარგი..
მშვიდად თქვა მამა
-ჰო წადი..
დაამატა დედამ..
-მართლა?
თავი ვერ შევიკავე და ტირილი დავიწყე,მამა ადგა და გულში ჩამიკრა..
-ჩშ არ იტირო,ყველაფერი რიგზეა..
-ის მე ძალიან მომენატრება..
მის გარეშე რა გავაკეთო..
ტირილს ვერ ვეყვეტდი, მინდოდა ემოციებისგად დავცლილიყავი.
-არ იტირო ჯონგუკიც ინერვიულებს ასეთს რომ გნახავს, მერე აღარ წავა..
-მე ოთახში წავალ..
-დამშვიდდი
-ჰო კარგი
ცრემლები მოვისუბთავე და ჩემს ოთახიში შევედი,კარები მივხურე და მას ავეკარი,ფეხებში ძალა გამომეცალა,დავჯექი და ისევ ტირილი დავიწყე..