Summer Love [Jungkook BTS Fanfiction]

De laatste schooldag P1

TringTringTringTring. 

Hanna's slaap werd verstoord door haar beste vriend, haar wekker. Het liefst sloeg Hanna elke ochtend haar wekker uit het raam en hopend dat hij zal stoppen met afgaan. Elke ochtend hoopte zij maar weer dat zij weer kon om draaien en dat alles goed zal komen. Maar dat was maar een kleine droom van haar. Hanna kwam overeind en keek boos naar haar wekker. 'Moet dit nou?', zei ze zacht. Zelfs thuis durfde Hanna niet hard te praten en niet voor zich zelf op te komen. Het leek alsof thuis ook een gevangenis voor haar was, terwijl iedereen het beste voor haar wou. 

Het begon allemaal toen ze naar de middelbare school ging. Eerst leek het een leuke school, leuke klasgenoten en leuke vrienden. Maar alles veranderde toen haar beste vriendin Tiffany zich tegen haar keerde en allemaal roddels verspreide. Iedereen geloofde ze en iedereen keerde ze zich tegen Hanna. Iedereen! Zelfs haar andere vrienden en toen begon ook het gepest. Haar ouders hadden alles geprobeerd en zelfs gekeken voor een andere school. Maar op een of andere manier kon ze niet naar een andere school. 

Voorzichtig gooide Hanna haar deken van haar af en liet ze haar voeten in haar pantoffels glijden. Een kleine glimlach kwam op haar gezicht toen ze haar moeder op de gang hoorde zingen. De stem van haar moeder  vrolijkte haar altijd op! Het was een lieve en rustige stem die voor Hanna alles goedmaakte. Hanna stond gelijk op en liep naar haar kamerdeur die ze opende. Haar moeder stond met de rug naar haar toe haar haren te borstelen. 'Mam! Ik ben wakker', riep Hanna richting haar moeder. Haar moeder draaide zich om en keek Hanna met een glimlach aan. 'Beneden staat het ontbijt klaar en wel opschieten want je moet over minder dan een kwartier naar school!', zei haar moeder tegen haar. Hanna knikte en liep voorzichtig de trap af. De zenuwen kwamen nu wel opzetten, het was wel haar laatste schooldag maar ze moest iedereen onder ogen komen. Iedereen een hand geven en zelfs op een podium komen om haar rapport op te halen.. Dit werd een grote ramp.

'Mam! Ik ga', riep Hanna uit en stormde de deur uit. Het was al aan de late kant en het liefst zou ze nu thuisblijven. Maar zelfs haar moeder wou dat ze ging ook al vond haar moeder het lastig. Met een zenuwachtig gevoel in haar buik liep Hanna richting haar school. Haar school zat redelijk in de buurt en dat had ook zo zijn nadelen. Vaak genoeg werd ze opgewacht en werden er nare woorden naar haar hoofd gegooid. Soms kwam er ook geweld bij opkijken en kwam ze met schrammen, schaafwonden en soms zelfs gescheurde kleren thuis. Elke dag ging ze zenuwachtig naar school en doodsbang naar huis. Hanna voelde zich pas veilig als ze thuis was, bij haar moeder. Ze schudde haar hoofd en schoof de nare gedachten weg. Ze zag de school al in de verte staan en ze had nog ruim 5 minuten om op tijd te komen. Snel begon ze te rennen en negeerde ze de blikken die mensen haar gaven op straat. Al snel kwam ze bij school aan en begon Hanna te slikken. 'Hier gaan we dan..', mompelde ze tegen zichzelf. Met een gebogen hoofd liep Hanna de school in en ze voelde gelijk een negatieve sfeer. Ook al was het de laatste schooldag iedereen bleef haar vies aankeken en gooide vieze en nare woorden naar haar hoofd. Ze liep naar het lokaal toe waar ze moest wezen. Gelukkig had ze haar schoolboeken al ingeleverd. Hanna liep het lokaal in en liep met versnelde passen naar een plekje vooraan in de klas. Hier voelde ze zich iets veiliger omdat ze dicht bij de docent zat die op dat moment les gaf. Niemand durfde iets te doen alleen soms een opmerking. Met een gebogen hoofd nam ze plek en schoof ze dicht tegen de tafel aan. Op een of andere manier waren de zenuwen van Hanna een stuk erger en dat had ze zelf ook door. Hopelijk was de dag snel voorbij..