Chapter 5 - Nice to meet you...again

801 39 11
                                    

THIRD PERSON POV

He woke up as the sunlight hit his face.

"Ah...I'm alive." he said as he stretched out his arms.

Bumangon na siya at pumunta sa kusina para maghanda ng almusal.

Instant noodles.

Lagi naman eh.

Paulit-ulit lang naman palagi.

Babangon siya.
Kakain...ng instant noodles.
Haharap sa salamin at titingnan kung kilala pa niya ang sarili niya.
Tapos matutulog.

Pagkatapos niya ligpitin ang pinagkainan niya ay humarap siya sa may salamin.

Napakunot siya ng noo.

May nag-iba.

Lumapit siya para tingnan ang mga yellow notes na nakadikit sa salamin niya.

Yung tatlo du'n ay instructions papunta sa 'amusemen park'.

Yung isa naman du'n ay may kasamang picture.

Lalo siyang nagtaka.

Dalawang lalake ang nasa litrato.

Siya.
At isa pang lalaking hindi niya kilala.

Hindi niya kilala pero gustong-gusto niyang titigan.

Binasa niya ang note sa baba nu'n.

June xx,wxyz

First time kong pumunta sa amusement park. Ay mali. First time kong lumabas ng bahay simula ng makuha ko 'tong sakit na 'toh. Dahil ito kay Jeon Jungkook.

Ako ba yung nagsulat nento? Yung Jungkook ba yung kasama ko dito?

Pinikit niya ang kanyang mga mata. He tried to remember what happened yesterday since according to the date written on the note,it all happened yesterday.

But he failed.
He can't beat his sickness after all.

He just decided to ignore those notes and went to his bed to sleep.

But Jungkook was still on his mind.

-------

6:00pm

"Hapunan na" tumayo na si Jimin para naghanda ulit ng kakainin niya.

Syempre instant noodles.

Busy sa pag-aayos si Jimin ng pagkain kaya hindi niya namalayan may nakapasok na pala sa bahay niya.

Nagulat na lang siya ng may nakita siyang lalaki na nakaupo sa upuan niya.

"S-Sino ka?"

Imbis na sumagot ang lalaki, ngumiti lang ito sa kanya.

Teka...parang pamilyar siya...

Biglang nag-flash sa isip niya yung picture na nakita niya sa may salamin.

"J-Jeon...Jung..."

"Kookie." biglang putol sa kanya ng lalaki.

He gave Kookie a puzzled look.

The boy in front of him sighed and looked away. You can see sadness on his eyes. Loneliness.
It was very weird but Jimin can't help his feelings. He was hurt seeing pain in those eyes.

but why?

Nanatili lang silang ganun hanggang sa basagin ni Jungkook ang katahimikan.

"Jiminie, gusto mo bang pumunta sa mall?"

------

JIMIN POV

"Jimin bilis! Isukat mo." inabot sa akin ni Kookie yung kinuha niyang t-shirt.

'Bakit nga ba ako napunta dito?''

Hindi ko rin alam. Sa totoo lang di ko namalayan na napa-'oo' pala ako sa Kookie na 'yun. Bumalik lang ako sa realidad nung hinila niya ako palabas ng bahay. Na-gayuma ata ako.

Hindi ko alam kung saan ako magbibihis dito kaya nagtanong-tanong ako sa mga tao du'n. Nakarating naman ako ng maayos sa dressing room. At nagbihis na ako.
Tiningnan ko yung sarili ko sa salamin.

Bagay naman sa akin. Magaling din pumili ang isang 'yun ah.

"Aish bahala na. Pwede na siguro 'toh." kinuha ko yung damit na suot ko papunta dito tapos lumabas na ako suot-suot ang damit na binigay sa'kin ni Jung--Kookie.

"Woah,bagay sa'yo Jimin! Pero mas mabuti siguro kung hubarin mo muna 'yan tapos isuot mo yung luma mong damit. Bibili pa tayo ng iba." sabi niya sa'kin pagkabalik ko.

Huhubarin ko na sana yung damit na pinasuot niya sa'kin kaso bigla niya akong pinigilan.

"T-teka hyung! A-ano bang ginagawa mo?!" namumula ba siya?

"Sabi mo hubarin ko muna 'tong damit ko."

"Aish,oo nga pero du'n ka sa dressing room 'wag ka dito!"
Bigla niya akong hinila papunta sa dressing room.

Tinulak niya ako sa loob at sinira yung pinto.

"Diyan ka magbihis!"

Ano pa bang magagawa ko kundi sundin siya.

--------
{A/N}

Sabaw update sorry ㅠㅠ

These past few days I've been feeling down. It's been a tough week for Bangtan not just because of their busy sched but because of the issues that they are facing. Mas nakakalungkot pa du'n kasi tayo na ARMYs na dapat pumuprotekta sa kanila tayo sa pa mismo yung gumagawa ng mga issue na nagpapahirap sa kanila. Ano na bang nangyayari? I don't want to use the sentence 'I miss the old fandom' because I'm not against new ARMYs. The more merrier. I don't think those who are new to the fandom should be blamed but I think it's those FAKE and IMMATURED ones. Let's say karamihan ng bagong ARMY ay ganun but I believe not all of them are like that.

Each member of Bangtan works hard EVERY.SINGLE.DAY

Each member of Bangtan deserves love,support and RESPECT.

So if you call yourself an ARMY but hates ONE member of Bangtan you better FUCK OFF.

We don't need useless fake and immatured people in the fandom. Bangtan doesn't need you.

Being an ARMY means being a mother to SEVEN children. Not six. Not four. Not one.

Utang-uta na ako sa mga haters. Yes you are not required to like them. But fuck?! Are you that narrow-minded? Ano bang tingin niyo sa Bangtan? Robot?

THEY ARE FUCKING HUMANS FOR PETE'S SAKE. NAMJOON IS A HUMAN JUST LIKE YOU. THEY EAT. THEY BREATHE. THEY GET HURT. THEY HAVE FEELINGS BECAUSE THEY ARE HUMANS AND EVERY HUMAN DESERVES RESPECT. YOU HAVE THE RIGHT TO SAY WHAT YOU WANT BUT DON'T FORGET THAT YOU ALSO NEED TO RESPECT.

I still have a lot to say but I'll end it here. Sorry I just have to let this all out.

-vparadise

Yellow Notes [jikook ff]Where stories live. Discover now