SENİ BIRAKMAYACAĞIM 2

21.Bölüm

Derin bir nefes daha aldım ve yataktan kalkıp banyoya doğru yürümeye başladım. Ellerimi ve yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda ise küçük bir şok dalgası yaşadım. Saçım, başım dağılmıştı. Gözlerimin altında mor halkalar vardı ve daha da önemlisi vücudumda öpücük izleri vardı. Dün bu izler yoktu. Kesinlikle emindim. İçinde Daemon olan hiçbir şeyi unutamazdım çünkü. O halde bunlar nasıl oldu? Yoksa? Yoksa Daemon mı yapmıştı? O mu öpmüştü? Yok canım. İmkansız. Sinektir ya onlar. Sinektir. Sinek.

Üzerimdeki izleri unutmaya çalışarak banyodan çıktım ve dolabıma yöneldim. Sanırım biraz sakinleşmem gerekiyordu. Beni sakinleştiren yegane şey ise müzikti. O yüzden de bilgisayarımı açtım ve arşivimden rastgele bir şarkıyı dinlemeye başladım. Arşivim binlerce klasik şarkıyla doluydu ve bu şarkıların pek çoğunu dinledim. Her dilden şarkılar vardı. Fakat son zamanlarda arşivime değişik türden şarkılar da eklemeye başlamıştım. Daemon sayesinde geç de olsa anladım. Müziği tek bir kalıba sığdıramazdık. Klasik değildi sadece müzik. Cazdı, R&B'di, Hip Hop'tı, Rock ve Metaldi. Oldukça sakin bir şarkıydı. Sözlerinin tamamı şu anki durumuma pek uygun olmasa da, bazı pasajları şu anki durumuma gerçekten de çok uygundu. Şarkının sözleri ise

Ne zaman sonunu göreceğiz?

İhtiyacımız olan için kanadığımız günlerin.

Affetmeye, unutmaya, devam etmeye ihtiyacımız var.

Çünkü bizim, yaşayacak tek bir hayatımız var.

Verecek tek bir aşkımız.

Düşmekten kurtulmak için tek bir şansımız

Kıracak tek bir kalbimiz

Bizi alacak tek bir ruhumuz

Sadece bir tane

Sadece bir tane

Şarkı sona erdiğinde derin bir nefes alıp, penceremden yayılan temiz havayı içime çektim. Şarkının da dediği gibi. Sadece tek bir hayatımız vardı. Ya güçlü olamayıp, keşkelerle yaşamaya mahkum olup, adına da ''Kader'' diyecektik. Ya da güçlü olup, keşke demeyip, adına ''Kader'' dediğimiz olguyu kendimiz çizecektik. İnandığım tek bir şey vardı, o da tesadüf diye bir şey yoktu. İşin içinde mutlaka bir plan vardı. Sanırım bu yüzden bu kadar üzerine gidiyordum aşkımın. Çünkü tesadüf değildi biliyordum. Onu ilk gördüğüm an, ikinci gördüğüm an ve geçmişimiz..

''Geçmişimiz'' sözünü geçirir, geçirmez aklıma Bayan Cyrus ve söylediği son sözler geldi.

C: Daemon seni ilk bulduğunda bir çöp varilinin kenarına bırakılmış'tın. O günden beri seni hiç yalnız bırakmadı. Sen gittiğinde ise çok ağladı. Bunları sana söyledim çünkü içimden bir ses senin de Daemon'ı bir yerlerden tanıdığını söylüyor. Fakat Daemon geçmişteki Daemon değil, kim olduğunu öğrendiğinden beri çok değişti. Artık onu tanıyamıyorum. Korkuyorum, çok korkuyorum.