Chapter 88
ကျိုးရွှမ်လန် အံ့အားသင့်သွားသည်။
" ကျွန်တော် ရှစ်စွမ်းကို ရင်ထဲထားပါတယ်..."
ရှန်းလျိုရှန့် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။
" ဒါဆိုရင် ငါ ရပ်တော့လို့ပြောနေတဲ့အချိန်တုန်းက ဘာလို့ ဝိညာဉ်စွမ်းအင်လွှဲပြောင်းတာကို ဆက်လုပ်လဲ..."
ကျိုးရွှမ်လန် ငြိမ်ကျသွားပြီး တီးတိုးရေရွတ်လိုက်သည်။
" ရှစ်စွမ်း ဒီတိုင်းပဲ အပြစ်ပေးလိုက်ပါတော့... ကျွန်တော် ဝိညာဉ်စွမ်းအင်သုံးပြီး မခုခံပါဘူး..."
ရှန်းလျိုရှန့်က သူ့ကိုသရော်ဟန်ဖြင့် ပြုံးလိုက်သည်။
သူ အမှောင်ထဲတွင် သစ်ကိုင်းခြောက်ကိုင်ထားသည့်လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။
" လက်ဖြန့်လိုက်..."
တစ်ခဏတွင်းချင်းမှာပင် ကျိုးရွှမ်လန်၏လက်ကို သူလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
ကျိုးရွှမ်လန် မျက်ခုံးအသာပင့်လိုက်မိပြီး သူ့လက်ကိုဆွဲယူခွင့်ပြုလိုက်သည်။ သူ့လေသံထဲတွင် စိတ်ခံစားချက် တစ်စွန်းတစ်စမှ မပါဝင်နေပေ။
" ရှစ်စွမ်း ကျွန်တော့်လက်ကို ချိုးပစ်မလို့လား..."
" အဲ့လိုပဲ..."
စကားဆုံးသည်နှင့် ရှန်းလျိုရှန့်ကို သူ့လက်ဖဝါးကို ထောက်ခနဲမြည်အောင် ရိုက်လိုက်သည်။
ကျိုးရွှမ်လန်၏ မျက်နှာအမူအရာက မယုံကြည်နိုင်သည့်ဟန် ဖြစ်သွားပြီး အေးခဲတောင့်တင်းသွားသည်။
ထောက် ထောက် ထောက်...
သုံးချက်ဆက်တိုက် ရိုက်ပြီးသည့်နောက်တွင် ရှန်းလျိုရှန့်ကရပ်တန့်ပြီး မေးလိုက်သည်။
" နောက်ဆို အဲ့လိုလုပ်ဦးမှာလား..."
" မလုပ်ရဲတော့ပါဘူး.."
သို့ဖြစ်၍ ရှန်းလျိုရှန့်က သူ့လက်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး စိတ်ကျေနပ်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" ကောင်းပြီလေ ဒါဆိုထားလိုက်တော့မယ်..."
ကျိုးရွှမ်လန် တအံ့တဩဖြစ်သွားသည်။
" ရှစ်စွမ်း အခုစိတ်ပြေသွားပြီဆိုတော့ ဒီတပည့်ကို ခွင့်လွှတ်ပေးမှာလား..."
