Chapter 61
သူ နောက်နေ့မနက် နိုးလာသည့်အခါ အရောင်ဖျော့သွားသည့် ကျောက်စိမ်းပြားလေးကို ပြန်သိမ်းထားလိုက်ပြီး အဝတ်အစားသစ်များ ဝတ်လိုက်သည်။ နတ်ဆိုးအဆိပ်အကြောင်း သူစိတ်ပူနေဆဲဖြစ်၍ လောင်ကျို့ကိုရှာရန် ထွက်သွားပြန်သည်။
ရွှေလိပ်ကြီးက သူ့သွေးကို မြည်းစမ်းကြည့်ပြီးသည့်နောက် တစ်ကိုယ်လုံးနီမြန်းနေသည့်နေရာ မရှိတော့ပေ။ သူ ရေကန်ထဲမှ ခေါင်းမော့လာပြီး ရှန်းလျိုရှန့်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
" ငါ မင်းရဲ့ပုံစံကို အခုထိ နေသားမကျသေးဘူး..."
" ဒါဆိုရင်လည်း များများကြည့်ထားလေ..."
နတ်ဆိုးအဆိပ်က ပျောက်ကင်းသွားပြီဖြစ်၍ ရှန်းလျိုရှန့် ဝမ်းသာနေသည်။ ရေကန်ဘေးနားမှ ကြွေပန်းကန်လုံးတစ်လုံးကိုကောက်ပြီး လောင်ကျို့ကို ငါးအချို့ကျွေးလိုက်သည်။
မနီးမဝေးတွင် လူအချို့က တဖြည်းဖြည်းချဉ်းကပ်လာကြပြီး သူတို့ကိုဦးဆောင်လာသူက ခရမ်းရောင်ဝတ်ရုံနှင့် ကျောက်စိမ်းသရဖူ ဆောင်းထားသည်။ သူ၏ ချောမောခံ့ညားသောမျက်နှာက သဘာဝဆန်ဆန် ဝင့်ကြွားမှုတို့ ရှိနေသည်။
သူ လူတစ်ယောက်နှင့် စကားပြောနေစဉ်တွင် ရေကန်ဘေးနားမှ ပုံရိပ်တစ်ခုကို မျက်လုံးထောင့်မှ မြင်လိုက်သည်။ သူ့အမူအရာက ချက်ချင်းနက်မှောင်သွားပြီး ဝတ်ရုံလက်ကို ဖျတ်ခနဲခါကာ တစ်ဖက်သို့လှည့်ပြီး အမြန်ထွက်သွားတော့သည်။
လောင်ကျို့က ငါးများစားနေလျက် မေးလိုက်သည်။
" ရှင်းချန် ပြန်ရောက်နေပြီပဲ... သူက မင်းရဲ့ညီလေးမလား ဘာလို့ လာမနှုတ်ဆက်တာလဲ..."
ရှန်းလျိုရှန့်က ထွက်သွားသော ရှုရှင်းချန်ကိုကြည့်ပြီး မျက်လုံးများ စုကျုံ့လိုက်သည်။
မူရင်းဝတ္ထုတွင်မူ ဧကရာဇ်ယွင်ယွီ ကျဆုံးသွားပြီးသည့်နောက် ရှုရှင်းချန်က ဧကရာဇ်အသစ်ဖြစ်လာခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် သူက စုပိုင်ချယ့်ကို ချစ်မိသွားခဲ့၍ တော်ဝင်နန်းတော်၏ စွမ်းအားကိုသုံးကာ စုပိုင်ချယ့်ကို မကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ပြန်ပေးဆွဲခဲ့သည်။ တစ်ခါကမူ စုပိုင်ချယ့်က်ို အတင်းအကြပ်အနိုင်ကျင့်ရန် ကြိုးစားခဲ့မိ၍ ထိုအချိန်က စွမ်းအားကြီးနေခဲ့သော ကျိုးရွှမ်လန်ကို ဒေါသဖြစ်စေခဲ့သောကြောင့် နှစ်ထောင်ကျော် တည်ရှိခဲ့သော တော်ဝင်နန်းတော်ကြီးက ပျက်စီးကိန်းဆိုက်ခဲ့ရသည်။
