Chapter 14

438 15 32
                                    

Celine's Pov

I slowly opened my eyes when I regain my conciousness. My body shivered when I felt the coldness all over my body.

Hindi ko alam, may damit naman ako ngunit nilalamig pa rin ang pakiramdam ko. It feels like my body cannot stand the temperature of the room.

Mas kinipkip ko papalapit sa akin ang kumot na nakalagay sa ibabaw ko. I was still a bit sleepy eventhough I just came from a deep slumber. I am also hungry at the same time.

I tried to move my own body to get out of bed but I couldn't even moved a single a muscle. What's happening?

Again, I tried to do it but I was like a soft jelly that keep me to continuously fall off the bed. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin.

Anong ginawa nila sa akin?

I can't move my own feet. Dinaig ko pa ang isang lumpo sa sitwasyon ko ngayon. Ngayon lang nagsink in sa akin ang pamamanhid ng mga binti ko.

My mind was in chaos earlier. Hindi ko man lang agad napansin ang mga binti ko. Bukod sa nahihilo ako ay marami pang tumatakbo sa isip ko.

Isa pa ay masakit din ang lalamunan ko marahil dahil sa pag-iyak kanina. Paano pa ako makakaalis nito kung hindi ko man lang magawang igalaw ang mga binti ko?

“It's a good thing that you're awake now. How's your feeling?” Nakangising tanong ni Xavier habang nakahalukipkip na nakasandal sa pader.

Hindi ko napansin na nandito pala siya sa loob ng kwarto dahil sa dami ng mga bagay na tumatakbo sa isip ko.

“Anong g-ginawa niyo sakin?” Nauutal na sambit ko. Namuo ang luha sa mga mata ko habang pinipilit na igalaw ang dalawang binti ko ngunit bigo akong gawin yun.

“Hmm, what do you think? Isn't it a good idea so that you can't escape away from us? You must be thankful that I didn't cut your two gorgeous feet or else you will live your life without those two.” Napaawang ang bibig ko dahil sa sinabi niya.

”Anyway, are you hungry? From now on, you need to eat more healthy foods. It's good for your health and for our baby.”  Hindi ko na masyadong pinagtuunan pa ng pansin ang mga pinagsasabi niya.

Iniisip ko kung hanggang kailan akong ganito. Natatakot ako maaaring kahinatnan ng mga pinaggagagawa nila sa akin. Pero, ano ba namang kaya kong gawin para mapigilan sila? Ni hindi nga ako makatakas-takas sa mga kamay nila.

”Hmm, mukhang seryoso kayo ha.” Biglang sumulpot si Thelonious mula sa pinto. Kumunot ang noo ko nang magtagal ang titig nila sa isa't isa na para bang sa tinginan nilang iyon ay nagkakaintindihan sila.

”Maiwan ka rito, I'll just prepare some healthy foods for her.” Umalis na si Xavier pagkasabi niya non.

Naiwan naman si Thelonious na nakangiting nakatitig sa akin. Naglakad siya papalapit sa akin.

“You're so beautiful baby.” Maya-maya ay napasulyap siya sa tiyan ko ngunit agad ding nag-iwas ng tingin.

“Are you okay? Wala bang masakit sayo?” Nagtatakang tinitigan ko siya ngunit siya na ang naunang umiwas ng tingin. Why suddenly they act like this? Parehas sila ni Xavier.

“I can't move my feet.” Mahinang sambit ko, naluluha.

Napatikhim naman siya sa sinabi ko.

“It's Xavier's fault. Hindi ako may kasalanan niyan.” He defensively said.

“Am I forever like this?” Hindi ko alam ngunit parang nagtunog bata ang boses ko nang tanungin ko 'yon. Tila ba parang biglang may nag-iba na lamang sa pananalita ko.

Awang ang bibig niyang napatingin sa akin. Maybe he's shocked with my sudden action. Why suddenly I became childish. Kahit ako ay hindi ko rin alam. I have no idea why I'm acting like this. Damn.

Isa pa sa kinatataka ko ay wala akong makapang galit sa kanila. Bakit parang okay lang sa'kin ang nangyayari ngayon.

“Silly, of course not. Kapag naging mabait ka na sa'min. Mababalik na rin 'yan sa dati.” Napanguso ako sa sinabi niya. 

“Pleaseee, bring it back. I want to feel my feet again. Promise, magiging behave na ako.” Oh my gosh! Ano bang nangyayari sa akin?

“Damn! You're so cute.” Nakita ko pa ang pagkagat labi niya nang sabihin iyon. And I find him hot while biting his lips. Parang....parang gusto ko ring kagatin ang mapula at malambot na labi niya.

Namumulang napayuko ako dahil sa naisip. Pilit kong pinipigilan ang sarili ko na gawin yun ngunit naiiyak lang ako sa 'di malamang dahilan.

“Fuck baby! Why are you crying?” Nangpapanic na bulalas niya. I don't want to tell him the reason. Nahihiya ako.

“Shit!”

Sumampa siya sa kama at itinaas ang baba ko paharap sa kanya. Bahagya kasi akong nakasandal sa may headboard ng kama. Kalahating katawan ko ay nakasandal habang ang pang-ibabang parte ay nakalapat sa malambot na kama.

“Baby, tell me. Huwag kang umiyak. Makakasama 'yan sa baby natin.” I didn't heard his last words because of the pain I'm feeling right now.

Kumikirot ang puso ko dahil hindi ko magawa ang gusto ko! Bakit ba kase napakaemosyonal ko ngayon?

“Hey,” malambing na pagkuha niya ng atensiyon ko.

Napatitig ako sa labi niya. Tila ba hinihila ako papalapit dito na parang gustong tikman ko. I want to taste his lips, but I can't! Hindi pwede. Pero gusto ko!

Nagtatalo ang puso at isip ko sa gusto kong gawin ngayon. Kung hindi ko kase gagawin ay parang...parang hindi ako matatahimik.

Isa lang...isang beses lang...pero...pero...gusto ko nang higit pa roon. Once isn't enough for me, I want more...Until I became contented and satisfied.

But only one thing is prohibiting me to do it. I am mad. Dapat galit ako sa kanila. But where is it? Where's the feeling of hatred, hindi ko mahanap!

Why all of a sudden it vanished? What magic did they do to make it pop like a bubble. Bakit imbes na 'yun ang maramdaman ko ay tila ba, kabaligtaran pa!

Dapat ay matakot ako sa kanila, lumayo ngunit bakit hindi 'yon ang gusto kong mangyari ngayon?

All I want right now is to be near them. Kagaya ngayon, I really wanted to sniff his good smell. Ang bango-bango ni Thelonious ngayon!

Gusto ko siyang maamoy hanggang maubos ang bango niya. And lastly, I want to kiss him passionately. Gusto kong maramdaman ng maigi ang lambot ng mapupulang labi niya.

Without further ado, I wrapped my arm around his neck and kiss him on the lips. I closed my eyes when I taste the sweetness of his lips.

I like it—no...I love it! Ang sarap ng labi niya.

Kita ko pa ang panlalaki ng mga mata niya dahil sa ginawa ko. Maybe because, it was the first time that I did this.

Me, initiating the kiss.

Wala na akong ibang nasa isip pa. It's just his sweet lips and how I satisfied my cravings for today.

And that is kissing Thelonious'  luscious lips, endlessly.

***

A/n: Hi guys, I know it's been a long time since my last update. Please bare with me, I'm still busy with our research until now. It's a good thing that I still came up with this chapter eventhough I had a busy schedules. Don't be disappointed if the chapter was very short. May sinusunod po akong word count sa bawat chapter ng story na 'to. Yun lang, stay safe and enjoy reading everyone!


FORBIDDEN OBSESSIONWhere stories live. Discover now