Chapter 9

325 15 4
                                    

Tyler's Pov

"Yes, I got it. Just send me the details and I'll take care of it. I will send it to you via email after I'm done." Pagkausap ko sa secretary ko. He told me that I got a lot of important documents that I need to sign. But before that, I need to review it first. Damn, sumasakit lang ang ulo ko.

Since we brought Celine here in this island, I didn't had a chance to visit my company. Kinausap ko naman na kase ang secretary ko na siya na muna ang bahala. I trust my secretary 'cause he is an effective and loyal employee. Afterall, he's a part of my gradpa's organization. So he won't betray me or else he will be punish. That's the rule.

Ibinaba ko na ang tawag at tinungo na ang kwarto kung nasaan si Celine. When I opened the door, I saw her sleeping. I need to wake her up 'cause it's already lunch. Baka sumakit ang tiyan niya kapag hindi siya nakakain.

Marahan akong lumapit sa kanya upang gisingin na siya. I kiss her lips first before gently patting her thigh.

"Babe, wake up," malumanay ang boses na paggising ko sa kanya.

Nakita ko naman ang bahagyang paggalaw niya. After a second ay nagmulat na ang magagandang pares ng mata niya.

She's really damn beautiful.

"It's already lunchtime. You need to eat." Nakangiting sabi ko sa kanya.

"I don't want to eat." Napahinga ako ng malalim.

"Okay let's have a deal. Diba sinabi ko sayo na ipapasyal kita?" Nakuha ko ang atensyon niya nang sambitin ko iyon. "But before that, you need to eat first." Hindi na ako nahirapan pang ayain siya dahil siya na mismo ang kusang sumunod sa akin.

Paniguradong malalagot ako sa dalawa kapag nalaman nila na nilabas ko si Celine. Hindi naman kase ako katulad nila na dinadaan sa dahas ang lahat. Wala nga pala sila ngayon dahil pinatawag sila ni lolo.

Tatlo dapat kaming pupunta pero walang magbabantay kay Celine kaya ako na ang nagpresintang magpaiwan. Sana lang ay huwag pa muna silang pauwiin ni lolo.

Pagkatapos kumain ay inaya ko na si Celine upang mamasyal. I had decided to brought her to the other side of the island. When we already are in our destination, nakita kong inilibot niya ang tingin niya. Maraming mga tao dito ngayon at may mangilan-ngilan pang mga turista. Ito kase ang pinakapalengke sa buong isla. Since the part where we brought Celine is a private property, kami lang ang tao doon.

And I think mag-eenjoy naman si Celine dito since nakikita ko sa mga mata niya ang kasiyahan. Huwag nga lang sana muna kaming maabutan ng dalawa.

Speaking of the devils, my phone vibrated inside my pocket. Kinakabahan na kinuha ko ito. Shit, I'm so nervous.

I saw that it was Xavier who's calling me.

"H-hello?" Fuck! I can't help but to be stuttered because of nervousness. Iba pa naman kasing magalit si Xavier. Since he is the oldest among us, we also respect him.

"How's Celine? Kumain na ba siya?" Xavier coldly ask while he's on the other phone. Napatingin ako kay Celine na ngayon ay nakatingin na rin sa akin. I smiled at her, damn bakit ba kase napakaganda ng babaeng 'to?

Kahit ano atang ayos niya ay maaakit pa rin ako. Muntik ko nang makalimutan na may kausap pala ako.

"Ahh y-yes, tapos na." Napakagat labi ako.

"Where is she?"

"Nakatulog s-siya ulit." Pagsisinungaling ko.

"Good, anyway we're currently on our way now. Tumawag lang ako para kumustahin siya." Shit! Bakit parang ang bilis naman ata nila?

After he said that ay binaba na rin niya ang tawag. We need to get back home now. Lagot ako kapag nagkataon.

I think, this is not the right time para maipasyal ko siya. Maybe some other time around.

"Naku! Pasensya na po!" Sambit ng matandang babae na bumunggo sa akin. Nahulog tuloy ang mga prutas at gulay na mukhang pinamili niya ata.

"It's okay manang. Tinulungan ko siya sa pagpupulot ng mga dala niyang nahulog. Matapos mapulot lahat ay nagpasalamat pa siya sa akin. I just smiled at her and nodded.

Nang mapatingin ako sa katabi ko ay bigla akong namutla nang makita na wala na siya sa gilid ko. Shit! Where the hell is she??

Kinakabahang sinuyod ko ng tingin ang buong paligid ngunit ni anino niya ay hindi ko na makita. I pulled my hair with so much frustration. Fuck! Lagot ako!

"CELINE!" Malakas na sigaw ko na nakakuha ng atensiyon ng mga tao sa paligid. I don't care, as long as mahanap ko siya. Paniguradong patay ako kay Xavier kung hindi ko siya maibabalik doon.

Kanina ko pa iniikot ang lugar na ito ngunit bigo pa rin ako na makita siya. Feeling ko nga ay halos nalibot ko na kasulok-sulokan nito ngunit wala pa rin talaga.

Kanina pa rin nagriring ang cellphone ko ngunit hindi ko ito magawang kunin sa bulsa ko. Mukhang nakauwi na sila at nalaman nila na wala kami ni Celine doon.

I heaved a deep sigh when it stop ringing but unfortunately I heard a beep sound. Alam kong text message 'yon.

Kinuha ko ang phone ko at binasa ang mensahe para sa akin. It was Xavier.

'When you still didn't pick up your phone, you fucking ready yourself Tyler. I mean it.' 'Yan ang padalang mensahe sa akin ni Xavier kaya napalunok ako.

Nagring ulit ang cellphone ko kaya sa pagkakataong ito ay sinagot ko na ang tawag niya.

"WHERE THE HELL ARE THE BOTH OF YOU??!" Nailayo ko ang cellphone sa tenga ko nang marinig ang malakas na sigaw na iyon sa kabilang linya. Muntik na akong mabingi.

"I-I-m....I-I'm.." Hindi ko matuloy-tuloy ang sasabihin ko dahil sa sobrang kaba.

"KAPAG HINDI KA PA UMAYOS NA TANGINA KA, HUWAG KA NANG MAGPAPAKITA SAKIN!"

"I lost her." Mahinang sambit ko.

"YOU FUCKING PIECE OF SHIT!!" Galit na galit na sigaw niya. Narinig ko pa ang pagkabasag ng ilang mga gamit sa mansiyon.

I think I really need to ready myself. Alam kong hindi palalagpasin ni Xavier ang pangyayaring ito.

For now, I'm just wishing for my luck.

***

A/n: Ano kayang gagawin ni Xavier kay Tyler? What do you think my dear lovely readers?🧐








FORBIDDEN OBSESSIONWhere stories live. Discover now