My hard headed yuvaíka

Prologue

  
          𝙕𝙚'𝙚𝙫

"Fuck!" I shout when my fucking car doesn't stop.

This is not fucking good!

I don't wanna die yet. Hindi kopa napag babayaran ang mga pumatay sa magulang ko.

They planned this! They fucking planned this!

My car is running even faster.

Hindi kona alam kung saan parte na nang Pilipinas ako napadpad.

They fucking said that we will meet at Baguio.

Ni nag pa book ako ng maaga para lang pumunta dito sa Pilipinas at mag tungo sa Baguio.

I was in paris when they wanted to meet me to discuss the death of my parents.

Pero niloko nila ako. Nung nakababa na ang private jet na pinag sakyan ko ay may cotse ng nakahanda sa akin at alam kong sasakyan ko ito. Hindi kona inisip na may gagawin silang masama dahil sa sobrang excitement ko kanina na makipag kita sa kanila at durugin ang pag mumuka nila.

Hindi ko naisip na may gagawin sila sa sasakyan ko at talagang gusto nilang makipag kita sa akin sa Baguio dahil malayo ito at kung mas malayo ang aking pupuntahan mas may tyansang mas bibilis ang takbo ng aking sasakyan at Hindi na ito hihinto pa.

They fucking really planned this.

Sa Baguio sila nakipag kita para mangyari ito. Arghhhh!

Pero ng mapansin ko nang ayaw huminto ng sasakyan ko ay iniba ko ang direksyon ko kung saan walang katao tao at dito na ako napadpad.

Nasa masukal na parte na ako dito. Punong puno ng matatayog na puno ang kinaroroonan ko. Mabuti nalang talaga at maayos ang pag kakagawa ng kalsada dito.

Derederetso parin ang takbo ng sasakyan ko. I am fucking annoyed!

Niloko nila ako.

Sa sobrang kagustuhan ko na silang tapusin nauto nila ako ng ganon ganon lang. Pinag hahandaan ko ang araw na ito para mapatay sila at ganito lang ang nangyari sa akin.

Nagpabulag ako dahil lang sa kagustuhan ko silang patayin. Arghhh! I was stupid.

Ze'ev suddenly hit his steering wheel.

Kanina kopa nadidinig ang aking telepono na tumatawag.  Arghhh! Fucking annoying.

Pasimple kong sinilip kung sino ang tumatawag tyaka binalik uli ang aking tingin sa harap. Mahirap na, ayoko pang mamatay.

Kapatid ko lang pala. Siguro nalaman narin nya na patibong lang ang ginawa nilang pakikipagkita sa akin at may ginawa na pala sila sa aking sasakyan.

Humanda sila sakin.

I should be careful nextime.

Dumidilim na ang kapaligiran. Shit!

Tanging ilaw lang ng sasakyan ko ang nag sisinding ilaw ko sa labas.

Shit! Kaylangan konang mag hanap ng mas malaking puno para ibangga ang aking sasakyan para tumigil na to.

Dammit!

Lalo lamang bumibilis ang takbo ng aking sasakyan. Humihina narin ang ilaw ng aking sasakyan.

This is not really good...

Ng makakita ako ng mas malaking puno dun ko mismo itinutok ang aking sasakyan at derederetso ng pumunta dun.