"ရှိုင်း..ရှိုင်းရေ"
"ဗီတာရယ်..မနက်မိုးလင်းကတည်းက ဇော်ရှိုင်းထက်ကိုရှာနေတာပဲ"
"အဲ့ဒါထားပါမိဘရဲ့..သူအခုဘယ်မှာလဲ"
"ရတုနဲ့ရိုက်ဖို့ရှိလို့..ဒါဒါကြီးနဲ့..ဖောင်တော်ဦးဘက်ကို ထွက်သွားတယ်လေ"
"ဟာ..ကျွန်တော့်ကို ဘာလို့ခေါ်မသွားတာလဲ"
"ဟော်..နိုးတောင်မနိုးဘဲနဲ့..ရှိုင်းလေးကနှိုးသေးတယ်လေ"
"ကျွန်တော်မသိလိုက်ပါဘူး"
"ကဲ..ငါ့ကို ရစ်မနေစမ်းပါနဲ့ ဗီတာမင်းရယ်..လာပါလိမ့်မယ်"
"မသိဘူးဗျာ..စိတ်မချပါဘူးဆိုမှ"
"ရှိုင်းလေးက..ကလေးလား"
"ကလေးမဟုတ်လို့ပေါ့ မိဘရဲ့.."
"နင့်မလဲနော်..အူတိုချက်က ကြာရင် ကျန်တော့မှာတောင်မဟုတ်ဘူး"
ကျွန်တော့်ရင်ထဲကို..လာကြည့်လှည့်ပါဗျာ..
ရတုရဲ့ရှိုင်းကိုကြည့်နေတဲ့..အကြည့်တွေက..မရိုးသားဘူးဆိုတာ..ကျွန်တော်ပြောရဲတယ်...
အဲ့လိုသူနဲ့..ရှိုင်းနဲ့နှစ်ယောက်တည်းအတူတူရှိခွင့်မပေးနိုင်ဘူး..ကဲတယ်ပဲပြောပြော သဲတယ်ပဲပြောပြော..ကိုယ့်ဝေဒနာကိုယ်ပဲသိတယ်..
ရှိုင်းရယ်..ကျွန်တော်ခင်ဗျားလေးကို..ဘယ်သူ့မှမမြင်နိုင်တဲ့နေရာမှာဖွက်ထားချင်လိုက်တာ..
>>>>
"မိဘ..ဗီတာရော"
"လာပြန်ပြီ..တစ်ယောက်ကလည်း..နိုးနိုးချင်းလာရှာတယ်..တစ်ယောက်ကလည်း..အပြင်ကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း..မနားနိုင်ဘဲတန်းရှာတယ်..
နင်တို့အဲ့လောက်မခွဲနိုင်ရင်လည်း..ကော်နဲ့ကပ်ထားကြပါလား.."
"မိဘကလည်း.."
"သွား..သူ့အခန်းထဲမှာ..နင့်ကိုကောက်တော်မူနေတယ်"
"သားကို?"
"ဟုတ်ပါ့..သူ့ကိုခေါ်မသွားလို့တဲ့"
"သား..သွားလိုက်အုံးမယ်"
"ကြွကြွ"
>>>>
YOU ARE READING
You + Me = LOVE (Completed)
Romancevita🩷shine Storyline Vita ရှိုင်း.. မောင်မကြိုက်ဘူး..ပြောထားရဲ့နဲ့.. ရှိုင်း မောင်..ရှိုင်းကို..မယုံကြည်ဘူးကို..
