"Düştüğün yeri görmeden Düştüm diyemezsin."
Bir salgın olmuştu,Dünya hiç kirlenmediği kadar kirlenmiş,İnsanlar hiç günahkar olmamıştı gibi günahkar olmuştu. İnsanlar ölmüştü. Öldürülmüştü. Kader'ine terk edilmişti.
Yerde yatan kadına doğru gittim...
Anneni gördüm, biliyorum imkansız. Anneni gördüm. Haklıydın. Çok güzel bir kadın. Saçları platin rengi, bembeyaz teni, açık mavi gözlü, herkesin aşık olacağı biri. Ama korkarım anneni görmemin nedeni çok başka. Uzun zamandır ölümü görüyorum. Ben...
Kısa bir zaman sonra
Gözcü kullerinde nöbet bugün açelya ile gökçe bulmuştu."Açelya," Dedi onun gibi etrafı incelerken aylakları öldürmüyorlardı. Dışarı çıkmak yasaktı mermide kullanmıyorlardı."Efendim?" Dedi."Ben.. Sana daha önce dediğim şeyi hatılıyor musun? Onlar bize çelme takmadan biz takalım?" Kadın merakla ona döndü."Kim?" Kafasıyla onun anlayacağı şekilde orayı işaret etti. Anladı. Kafasını tamam anlamında salladı.
Yekta'nın eski bir mimar olması bomba yapabilmesini sağlamıştı. Silahları yeteri kadar olan malzemeleri ile savaş kapıyı çalmıştı.
"Bak sana ne diyeceğim? Savaş olmasa ne yapardın?" Güldü açelya."Belki.. Güzel bir anne olurdum." Gökçe bu ne demek oluyor demek isterdi ama sözünü kesen bir bomba ve malatof geldi.
Yan gözcü kullesine atılan bomba ile kule yıkıldı. Ne oluyor demeye kalmadan büyük bir kamyon demir kapıyı kırdı.
Gökçe ile açelya silahlarını ellerini almıştı. Bu sondu. Kapıdan içeriye aylaklar girmeye başlamıştı. Arabanın içinden çıkan adam silahını çıkarıp koşmaya fırsat vermeden kafasına bir mermi yedi. Bu Aygüldü.
Gökçe ile açelya merdivenden inerken aylaklar onlara doğru gelmişti. Kapının dibinde oldukları için. Hızlıca onlara gelen aylakları öldürdü. Bu İdildi.
Aylakların üstüne malatof attı. Arya panikle bağırdı."Herkes en arka eve geçsin! Yarası olan kumsal'a!" Ona doğru silah doğrutan bir insanı akın indirmişti. Aylaklar sese geliyor insanlar sağdan soldan bastırıyordu.
Gözcülerin en büyük sorunu paniklemeleriydi. Evde yaşayan çocuklar vardı. Bu yüzden savaşıyorlardı. Eda duvardan siper alarak Aygül'ü koruyordu.
Gökçe ile açelya solda savaşıyordu. Arya ile akın arka tarafı koruyordu. Alper ile melisa kapıyı korumaktaydılar.
Deniz evinden keskin nişancılık yapıyordu özelikle eda'ya gelenleri öldürüyordu. Melisa, idil, elvan ile sağ tarafı destekliyordu.
Bu savaş birlik zamanıydı.
"Çok fazlalar!" Diye bağırdı Aygül sesini kendi zor duydu. Geriye doğru gitti. Aylaklar her yerdeydiler.
"Eve koşun!" Bu bir geri çekiliş miydi tartışılırdı.
Bazı kişiler eve gitmiş, bazıları acil toplanma yerine gitmişti.
Bir kişi hariç. Aygül sol taraftaki açelya ile gökçe fark etmesi saniyeler aldı."Buraya koşun!" Diye bağırdı sessini duyurmak için ilk gökçe fark etti eve doğru koştu.
Açelya gökçe'yi takip ederken duraksadı. Sol taraftaki gözcü kullesinin yakınlarından elif'in koşmasıyla lakin aylaklar elif'in dibindeydi. Açelya'nın bu duraklaması arkasından aylak'ın avantajı oldu.
Açelya'nın kolunu tuttuğu gibi kafasına bıçak saplandı.Medine. savaşta bir kez daha dostluğu görmüştük.
"Koş!" Dedi onu çekti."Elif!" Diye bağırdı. Medine Elif'i kurtarmak için arkasını döndü. Görmediği bir yerden gelen silah sesleri ile Elif'in vücüdüna ardı ardına mermiler sıkıldı. Durdu Elif. Hayatı gözlerinden geçti belkide, yere düştü bedeni aylaklar onu yemeye başladı. Medine ile açelya için büyük bir tramva olmuştu.
Unutulmayacak bir acıydı.
İdil
Pencereden gördüğüm görüntü ile kanım çekildi. Arkadaşım ölmüştü. Gözümümden yavaşça yaşlar süzüldü. İntikam ateşiyle yandı.
Pencereyı açtım. Elvan kumsala yardım ediyordu.
"Yekta, Piç! Karşıma çıksana, Seni öldüreceğim." Sözlerimi hiç duymayacak olsa bile bağırmak istedim içimdeki acı sönsün istedim.
Silah'ımı çıkarıp gördüğüm düşmanları nişan aldım taki görüş alanıma yekta girene denk.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
