17

123 14 1
                                    

1 hafta sonra

"Siktirtmeyin belanızı nerde Jungkook?!"

"Jungkook'u tanımıyorsun Taehyung.. O hep bizden biriydi."

"Değildi kahretsin değildi! Ne yaptınız Jungkook'uma!?"

"O senin bile değildi. Çok güzel kandın Taehyung."

Flashback

"Yoongi'nin babasıyla annen nasıl tanışmışlar peki?"

"Onu hiç sorma bana, bende bilmiyorum çünkü" Taehyung ve Jungkook yataklarında yatarak sohbet ediyorlardı. O kadar tatlı duruyorlardı ki..

"Ya Taehyung sana bir şey söylesem..."

"Söyle bitanem söyle."

"Namjoon anlattı bana... bak ama Namjoon'a bir şey dediğini duyarsam bozuşuruz! Ha şey... Ben seni balo günü öpmüşüm.."

"Ha sen... Jungkook sarhoştun ne yaptığını bilmiyordun."

"Ama neden seni öpmüşüm acaba?"

"Yoongi'yi öpmen gerekirdi aslında. Çünkü..."

"Eve bıraktığınızı da biliyorum." Taehyung birkaç saniyeliğine duraksadı.

"Namjoon sana neler anlatmış böyle... Tanrım!"

"Ya bak kızma ona ağzından kaçırdı. Ve oha yani beni Yoongi'ye mi taşıttırdın!"

"Ya hayır bak... arabadan çıkartan oydu seni benim kucağıma verdi şak öptün!"

"Asla öğrenemeyeceğimiz gizemlerden biri sanki."

"Asla bilemeyeceğiz beni neden öptüğünü.."

"Ama siktir et, şuan da istediğim kadar öpebilirim seni!" Jungkook, Taehyung'un dudaklarına minicik bir öpücük kondurdu.

"İyi ki benim oldun sevgilim. İyi ki senin oldum."

"Ya ağlatacaksın beni Taehyung!"

"Dalga geçmiyorum ben, benim aşkım çok büyüktü senin için."

"Artık değil yani..."

"Oha Jungkook!"

"Şaka yapıyorum be" Jungkook esnemeye başlamıştı.

"Hadi uyuyalım artık balım. Yarın işe gitmem gerek."

"İyi geceler sevgilim"

"İyi geceler bitanem"

........

Taehyung, sabah uyandığında yan tarafında bir boşluk hissetmişti. Jungkook'un bu kafar erken kalkmış olması anormaldi.

Taehyung, aşağıya inip Jungkook'a bakmalıydı. Bir gariplik vardı. Ev sessizdi...

"Jungkook, hayatım!"

Taehyung evi karış karış arıyordu ama Jungkook yoktu..

Dışarıya çıkıp Namjoon'a sormalıydı. Belki de markete gitmişti...

"Namjoon, Jungkook nerde?"

"Taehyung, sakin ol şimdi tamam mı?"

"Ne? Ne oldu? Namjoon!"

"Jungkook, sabaha karşı çıkıp gitti. Ama elinde kocaman bir çanta vardı. Nereye gidiyorsun diye sorduğumda 'anlarsın yakında' diyip gitti."

"Ne? Ne demek anlarsın!? Namjoon niye adam takmadınız peşine?! Kafayı yiyeceğim!"

"Taktık Taehyung! Adamlarımızın hepsi şuan hastanede!"

"Sikeyim ya gerçekten! Ne yapıyor bu çocuk! Peki en son neredeydi?"

"İşte sakin kalman gereken kısım burası ama şuana kadar bile sakin kalamadığına göre"

"Namjoon lafı uzatma nerdeymiş!"

"Mingyu..."

"Ne?"

"Onunla arabaya binip gitmiş Taehyung!"

"Hayır... hayır yapmış olamaz. Yapmamıştır. Yanlış görmüşsünüzdür. Yapmamıştır o!"

"Taehyung sakin ol!"

"Namjoon benimle onun karargahına geliyorsun. Başka adam kalmamış anasını satayım! Namjoon seni böyle bir durumun içine sokmak istemiyo-"

"Taehyung, Jungkook'u bulup gelelim."

Flashback end

"Jungkook, hayatım çıksana dişarıya" Mingyu Jungkook'a sesleniyordu.

"E-efendim hayatım." Taehyung hayal kırıklığına uğramıştı. Şuan bağırıp çağırmak istiyordu, ağlamak istiyordu ama yapamıyordu.

"Jungkook..."

Jungkook, Taehyung'a bakamıyordu bile. Başını yere eğmiş bir şekilde Mingyu'nun yanında duruyordu.

"Jungkook yalan mıydı her şey? Bunca zamandır bu piç kurusu için mi çalışıyordun?! Ben seni hep izliyordum Jungkook! Şuan yalan söylüyorsun. Ne ile tehtid etti bu seni?! Cevap ver bana!" Taehyung'un sesi o kadar gür çıkmıştı ki herkes yerinden sıçramıştı.

"Desene ona Jungkook, yalandı sana sevgim diye." Mingyuydu bu.

"Diyemezsin Jungkook! Yalan değil çünkü! Ben seni hep izledim Jungkook. Neden hiç görmedim seni bu herifin yanında. Söyle bana!"

"Yalandı Taehyung. Her şey yalandı. Sev-sevmiyorum seni. Oyundu her şey."

Taehyung diyebilecek bir şey bulamıyordu. En başından beri koynunda yılan beslemişti. Her şey yalandı. Rüyası kabusa dönmüştü.

"Gidelim Namjoon."

............

hiç sevmiyorum şöyle kötü şeyleri...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizi seviyorum!!

secret mafia darling | taekook ✔️Where stories live. Discover now