ဆံမြတ်ချလှပါပေ့....🌻
အပိုင်း(၂၂)
ဂျောက်....
တံခါးဖွင့်သံကြားသည်နှင့်ငုဝါစောင်ကိုခေါင်းမြှီးခြုံကာကျောပေး၍တစ်ဖက်သို့လှည့်လိုက်သည်။
သူမထင်ထားသလို အရင်ရက်များကဲ့သို့ ထမင်းပန်းကန်ကို စားပွဲပေါ်တင်သွားမှာပဲ ဟုထင်ခဲ့သော်လည်း
မွေ့ယာက သိမ့်ခနဲတုန်လို့သွားသည်။
သူမမိခင်နဲ့ ပြဿနာတက်သည့်ညက သူမအပေါ်ထပ်အခန်းသို့ ပြန်တက်လာခဲ့သည်။
သူမဖခင်အိမ်ပြန်ရောက်ချိန်မှာတော့ သူမကိုအော်ဟစ်ကာ ဒေါသတကြီးခေါ်နေ၍ သူမပင်လန့်ဖြန့်သွားရသည်။
ဒယ်ဒီက ရှူးရှူးဒိုင်းဒိုင်းနှင့်သူမအခန်းတံခါးကိုအဆက်မပြတ်ခေါက်ခဲ့သလို မာမီရဲ့စိတ်ထိန်းဖို့ ပြောဆိုသံများလည်းကြားနေရသည်။
ဒယ်ဒီဟာ မာမီ သူမအကြောင်းမပြောပြခင်မှာတင် အရာအားလုံးကို သူရနေဝန်းဆီမှသိနှင့်ခဲ့ပြီးသားဖြစ်ခဲ့သည်။
သူမတံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်းပဲ ဒယ်ဒီ၏နားရင်းကို ပိတ်ရိုက်တာခံခဲ့ရ၍ သူမကြမ်းပြင်ပေါ်မူးဝေစွာပစ်လဲသွားရသည်။
ထိုနေ့ကစ၍အခန်းထဲသော့ပိတ်ကာ ထမင်းတို့သာ အချိန်နှင့်ပို့ပေးပြီး သူမဖုန်းတွေ လက်တော့တွေပါအကုန်သိမ်းလိုက်ကြလေသည်။
သူမကလည်း ထမင်းတွေကို တစ်စက်မှမထိခဲ့ဘူး သူတို့လာပို့သည့်အတိုင်းပြန်ပြန်သိမ်းသွားရ၍ မာမီဆီမှသက်ပြင်းချသံကိုအကြိမ်ကြိမ်ကြားခဲ့ရသည်။
"သမီးလေး"
သူမ လက်မောင်းကို ကိုင်ကာ မာမီ့ဆီမှသေးသိမ်းသောအသံကိုကြားလိုက်ရချိန် သူမ ပြန်မထူးဖြစ်ဘဲ အံကိုသာကြိတ်၍ငိုနေမိသည်။
-"ဟင်း ....သမီး ဒယ်ဒီက သမီးကိုအပြင်ထွက်ခွင့်ပေးလိုက်ပြီး "
"ဟင်"
ငုဝါ ရုတ်တရက် ထထိုင်ကာ မာမီ့အားမယုံနိုင်စွာကြည့်လိုက်စဉ် သူမမိခင်ကသူ့ကိုသနားသလိုလေးကြည့်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။
"မာမီ....သမီး...သ မီး ....မောင့်ကိုတွေ့ချင်တယ် မာမီ ခွင့်ပြုပါနော် ....မောင် စိတ်ပူနေမှာမို့ပါ နော်...မာမီ နော်"
YOU ARE READING
ဆံမြိတ်ချ လှပါပေ့.....
General Fiction"မိကြိုင် စကားပြောရင် ခေါင်းကိုမော့ထားစမ်း နောက်ပြီး အဲ့လက်တွေလိမ်ချိုးနေတာရပ် နောက်တခါ ပြူးကြောင်ကြောင်နဲ့ လိုက်ကြည့်ရင် ငါထုမှာနော်" "အ...အ....ကြိုင်....မှ ....ပြင်လို့ ....မရ....တာ ...ကိုကြီး....ထူးသာရယ်" သူ့ဆူရင် တုန်လှုပ်ကြောက်လန့်ပြီး နောက်ကျ...
