"အင့္ ဖက္ထုပ္စားဦး၊ မပူေတာ့ဘူး"
ရာရာက ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ စည္းစိမ္ ခြံ႕ေကၽြးတာကိုစားၿပီး ေကာင္းေၾကာင္းေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္သည္။
"ထမင္းေပါင္းစားဦးမလား"
"နည္းနည္းျမည္းၾကည့္မယ္"
ထမင္းတစ္လုတ္စာအေပၚ အသားဖက္ေတြတင္ၿပီး စည္းစိမ္ ခြံ႕ေပးလိုက္ျပန္ေတာ့ ရာရာ ကပါးေလးေဖာင္းသည္အထိစားသည္။
"ေကာင္းလား"
"အြန္း"
"ေသခ်ာဝါးဦး"
"ဝါးပါတယ္ ေဒါက္တာႀကီးရဲ့"
ရာရာက မ်က္လုံးေလးေထာင့္ကပ္ၾကည့္ၿပီး ေဖ်ာ္ရည္ပိုက္စုပ္ေနတာမို႔ စည္းစိမ္ ျပဳံးမိသည္။ေကာင္ငယ္ေလးက သူ႔ကိုကေလးလိုဆက္ဆံရင္လည္းမႀကိဳက္ျပန္ဘူး။
"ကိုကိုလည္းစားဦး"
"စားပါတယ္ဗ်ာ"
"ကိုကို႔အေအးေသာက္ၾကည့္မယ္"
"ေမႊလိုက္ဦးေနာ္"
"အြန္း"
ဒီေန႔ စည္းစိမ္ ရဲ့ေန႔လယ္စာကေတာ့ ဗိုက္ဆာေနတဲ့ ရာရာ့ကိုခြံ႕ေကၽြးလိုက္ သူစားလိုက္နဲ႔ပဲၿပီးသြားခဲ့ပါသည္။
:
ေန႔လယ္စာစားၿပီး ဝယ္ထားတာေတြရွင္းၿပီးေတာ့ suitဆိုင္ကို ဦးတည္ခဲ့ၾကသည္။
"အကုန္ၿပီးသြားၿပီ၊ ေမာင္ေလးတို႔ဝတ္ၾကည့္လိုက္ၾကေနာ္၊ လိုေနတာရွိရင္ ျပင္ရေအာင္"
ဒီဇိုင္နာအစ္မက suit ႏွစ္စုံကို သူတို႔လက္ထဲထည့္ေပးလာသည္။
စည္းစိမ္ေရာ ရာရာေရာ အဝတ္လဲခန္းတစ္ခုတည္းကိုသာ အသုံးျပဳလိုက္ၾကသည္။ဝတ္ရခက္ေနတာမ်ိဳးရွိရင္ အခ်င္းခ်င္းကူညီေပးနိုင္ရန္အတြက္။
စည္းစိမ္ ရဲ့ဝတ္စုံကကြက္တိျဖစ္ေပမယ့္ ရာရာ့ဝတ္စုံကေတာ့ ခါးနည္းနည္းေခ်ာင္ခ်င္ေနသည္။
"မုန့္စားလာတာေတာင္ ခါးနည္းနည္းေခ်ာင္ခ်င္ေနတယ္"
"အစ္မသီေပးမယ္ေနာ္၊ ညီမေလးေရ ပင္အပ္ထိုးၾကည့္လိုက္"
ဒီဇိုင္နာအစ္မက အကူအမ်ိဳးသမီးကိုေျပာလိုက္ၿပီး ဘယ္ေလာက္သီရမလဲၾကည့္ရန္ျပင္သည္။အကူအမ်ိဳးသမီးက ရာရာ့ခါးကအကၤ်ီစကိုကိုင္ကာ ပင္အပ္တြယ္ၾကည့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
Your Command-4
Start from the beginning
