"ဘယ္သြားမလို႔တုန္း"
"အသိတစ္ေယာက္ေတြ႕လို႔"
ထက္ဉာဏ္ ကေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္ရင္း စည္းစိမ္ အေနာက္ကလိုက္လာသည္။
စည္းစိမ္ တို႔အနားေရာက္သြားေတာ့ ေကာင္ေလးကလွည့္ၾကည့္လာရင္း စည္းစိမ္ ကိုေတြ႕တဲ့အခါျပဳံးသြားသည္။
"ေဒါက္တာ"
"အင္း၊ ကိစၥတစ္ခုခုမ်ားျဖစ္လို႔လား ညီ"
"အာ..မဟုတ္ဘူးဗ်၊ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္တဲ့ေဆးခန္းမွာ လိုတဲ့ေဆးလာဝယ္တာပါ၊ ဒီေဆး႐ုံကထုတ္တာေလ"
"ဪ.."
"ေဒါက္တာက ဒီမွာအလုပ္လုပ္တာလားဟင္"
"အစ္ကိုက စေနတနဂၤေႏြဆိုရင္ ေဆး႐ုံထိုင္ပါတယ္"
ေကာင္ေလးက ဪ ဟုေရရြတ္ကာ မ်က္မွန္ဝိုင္းေလးကိုပင့္ရင္း ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္သည္။
"အေဒၚေရာသက္သာရဲ့လား"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ေတာ္ေတာ္ေလးသက္သာေနပါၿပီ ေဒါက္တာ"
"အင္း၊ ေသခ်ာေလးဂ႐ုစိုက္ဦးေနာ္၊ ညီ့ တံေတာင္ကအနာေရာ"
တံေတာင္ေလးေကြးျပကာ စည္းစိမ္ ကိုျပဳံးျပရင္း
"ေပ်ာက္ေနပါၿပီဗ်"
"အင္း ေတာ္ေသးတာေပါ့၊ ဒါဆို အစ္ကို႔ကိုခြင့္ျပဳပါဦး၊ ေန႔လယ္စာသြားစားမလို႔၊ ညီေရာ စားၿပီးၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့ စားၿပီးမွ ထြက္လာတာပါ ေဒါက္တာ"
ေကာင္ေလးက စည္းစိမ္ ကိုေရာ ထက္ဉာဏ္ ကိုပါအျပဳံးျဖင့္ေခါင္းေလးညႊတ္ကာႏွုတ္ဆက္လာတာမို႔
"အစ္ကိုတို႔အခ်င္းခ်င္းသိၾကေပမယ့္ ေသခ်ာေတာ့မိတ္မဆက္ရေသးဘူးပဲ၊ အစ္ကို႔နာမည္ ဘုန္းစည္းစိမ္ျပည့္ ပါ၊ ဒါက အစ္ကိုသူငယ္ခ်င္း ဇြဲထက္ဉာဏ္"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ေဒါက္တာ့နာမည္ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေဆးခန္းလာျပတုန္းကသိထားပါတယ္၊ သိကၽြမ္းခြင့္ရတာဝမ္းသာပါတယ္ဗ်၊ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ သံေယာဇဥ္ ပါ"
"ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ နာမည္ကဆန္းသားပဲေနာ္"
ထက္ဉာဏ္ ရဲ့စကားေၾကာင့္ သံေယာဇဥ္ ကမေနတတ္သလိုေလးျပဳံးသြားသည္။
Your Command-4
Start from the beginning
