"ဟုတ် ပျောက်တော့မယ် ဒေါက်တာ၊ မနာတော့ဘူး"
"သေချာပျောက်တဲ့အထိ ဆေးထည့်ဦး"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
"အင်းအင်း၊ ဒါဆို အစ်ကို့ကိုခွင့်ပြုဦး"
"ဟုတ်ကဲ့၊ ကားကိုဖြည်းဖြည်းမောင်းဦး ဒေါက်တာ"
"ကောင်းပါပြီဗျာ"
စည်းစိမ် စိတ်လိုလက်ရပြန်ဖြေပြီးတာနဲ့ ကားမောင်းထွက်လာခဲ့တော့သည်။
ကျန်နေခဲ့တဲ့ သံယောဇဉ် ကတော့ကားထွက်သွားသည်ကို ပြုံးကြည့်နေပြီးမှသာ စက်ဘီးပေါ်ပြန်တက်ဖို့သတိရပါသည်။
***********************************************
ရာရာ တို့အိမ်ရောက်သွားတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာလူစုံနေကြပြီး စည်းစိမ် ဝင်သွားတော့ဝိုင်းကြည့်လာကြသည်။အမေ့မျက်နှာက အနည်းငယ်ပျက်ယွင်းနေတယ်လို့တော့ စည်းစိမ် ထင်သည်။
"ကိုကို ဒီမှာလာထိုင်"
လက်ယက်ခေါ်နေတဲ့ ရာရာ့ဘေးနားမှာ စည်းစိမ် ထိုင်လိုက်တော့ ရာရာက လက်မောင်းကိုချိတ်လာသည်။
"ကဲ ကာယံကံရှင်မောင်ဘုန်းလည်းရောက်ပြီဆိုတော့ နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ပြောကြတာပေါ့၊ ဒီလို မောင်ဘုန်းရေ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"မောင်ဘုန်းနဲ့ရာရာ့ကို စေ့စပ်ပွဲလေးလုပ်ပေးမလို့ပါ"
ထင်မှတ်မထားတဲ့ကိစ္စမို့ စည်းစိမ် အံ့ဩသွားမိတာတော့အမှန်ပင်။အမေနဲ့အဖေကိုကြည့်လိုက်တော့ အဖေကပုံမှန်အတိုင်းပေမယ့် အမေ့မျက်နှာပျက်နေရခြင်းအကြောင်းအရင်းကိုသိလိုက်ရသည်။
"အဲ့ဒါ မောင်ဘုန်း ဘယ်လိုသဘောရလဲ၊ အန်တီကတော့ နေ့ကောင်းရက်သာတောင်ရွေးပြီးပြီ"
ဘေးနားက ရာရာ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ စည်းစိမ် ကိုမျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြင့်ကြည့်နေသည်။ဒီကောင်လေးက စည်းစိမ် ရဲ့ချစ်သူ၊ တစ်ချိန်မှာလက်ထပ်ကြမှာဆိုတော့လည်း စေ့စပ်ပွဲကကန့်ကွက်စရာရှိမနေပါ။
"ကျွန်တော့်သဘောဆိုရင်တော့ ငြင်းစရာမရှိပါဘူး၊ အဖေနဲ့အမေကရော"
Your Command-3
Start from the beginning
