Our World Just Didn't Collide

6- Stepping Out

Kyle's POV

I rushed palabas ng bahay and I didn't bother telling them kasi nga wala naman silang pake sa akin in the first place. Sila din naman mismo ang nag pa alis sa akin kaya bakit pa ako mag papa alam.

I was about to get into car ng marinig ko ang boses ni Dad.

" You can't bring your car. It's not yours in the first place." he added while sitting in the bench malapit sa garden ni Mom.

" Fine, I can commute naman din. I don't want it either. May gusto lang akong kunin. In fact I did not bring any things na galing sa'yo. All the things I keep was mine at galing sa pera ko." sagot ko at binuksan ang kotse. I get my phone sa loob at umalis na.

I went to the bus station mag isa at naglalakad lang. I am used to it naman kasi palagi naman na akong nag lalakad kahit may sasakyan ako.

It was past 8 kaya napaka dilim na ng paligid. My phone was about to shutdown kaya tinawagan ko nalang si Jayson para sa kanila mona maki tulog.

I tried contacting him pero hindi siya sumagot. Sinubukan ko ng ilang beses pero hindi talaga kaya I planed to call Ethan nalang instead of Jayson but when I was about to call him my phone immediately shutdown.

"Ahhh! Malas naman oh. Deserve ko bang mag dusa ng ganito? Bigyan niyo naman po ng happy moments yung journey ko oh." sabi ko habang nakatingin sa lawak ng mga ulap.

Wala akong choice kaya nag lakad ako sa may bus station and I realized wala palang bus na dadaan sa mga oras na ito. I look at my surroundings pero madilim talaga.

I decided to walk para maghanap ng hotel or kahit rentahan man lang. Sana nga may mag pa parenta sa akin sa mga ganitong oras.

It takes me 5 minutes hanggang sa narating ko ang kina inan namin ni Jayson and since hindi pa ako kumakain, papasok ako.

I rushed inside kasi kanina pa nag rereklamo ang bitoka ko. Nakakawalang energy din kaya kapag wala kapang kain. Kaylangan ko ng matutuluyan but I need to eat also. Mas importanteng busog ako.

Binusog ko ang sarili ko bago umalis. I walked down a bit at may nakitang building. It was a kind of big kaya nag expect ako na may matutuluyan ako doon and gladly meron nga.

I inquire saglit sa may lobby until nakuha ko na ang susi ko. I rushed into my room at nag dive sa bed ko. It was a long day for me and a tiring one. Kaylangan kong mag pahinga.

Kailangan ko rin ng active brain later dahil need ko ng plano para makahanap ng trabaho dahil hindi sapat yung natitirang pera ko para sa bayarin sa school, dagdag pa ang bayad sa apartment ko pati na ang pang araw- araw na gastos ko. As if naman na tutulungan ako nila Mom and Dad para don.

Pinili ko ring umalis kaya kaylangan kong harapin ang mga consequences sa ginawa ko. Pero then I didn't regret telling them those. Sana naman ma realize nila na mali sila sa parting iyon.

I closed my eyes at nag imagine na naman sa pagiging main character ko.

--------------------

Bell rings

Nagsimula na nga ang klase namin. Our first subject is Chemistry and I know magiging mahirap na naman to. It's full of solving na naging math na rin. Iwan ko ba sa mga subject  sa field ng STEM parang hindi maka tao. Iwan ko rin kung to give us knowledge ba ang purpose ng mga subject na ito or to torture us, parang hindi lang calculus ang subject ni Satanas parang lahat ata.

While we are answering an essay about our observations of the experiment that we are currently working on, our teacher calls and get  our attention for a minute.

" May announcement ba?" Tanong ni Ethan na katabi ko lang.

I did not answer him at nag focus nalang kay Mr. Smith.

"Sorry for a sudden interruption class. Kindly listen for I have something to announce. A new student will be added here."  Out teacher stated in front

A new student? Transferee? Lalaki kaya o babae? I hope mabait. These classroom is already filled with idiotic people. Napaka ingay. Kung siguro May competition sa pinaka maingay na classroom ay matagal ng naging world champion ang sa amin.

Nahihirapan din akong patahimikin itong mga kaklase ko. I am a president in class pero hinahayaan ko nalang sila unless kung sumusobra na.

Back to the point. Our teacher din look at the new student that was standing behind the door. I guess shy type.

When the newly transferred student entered the class, my world just suddenly stop.

Really? Sa daming lugar bakit dito pa? Maliit ba talaga ang mundo? Ano ba yan, sa lahat ng taong mag ta-transfer bakit itong kumag na to pa. Iwan ko kung ano ang nangyayari sa path ng journey ko. Nalason na ata.

" Goodmorning everyone! I am Zion Gon Monte Santos. Nice meeting you all!" Bati niya na may ngiti sa mukha niya.

He was damn cute pero let's change the topic. Zion pala ang pangalan ng kumag na bumunggo sa akin. Opo yes po! Ang student na newly transferred ay yung taong bumunggo sa akin.

Tiningnan ko siya  ng mata sa mata pero ng binaling niya ng tingin niya sa akin ay biglang kumunot ang noo niya. Hindi ako nag patalo at mas kumunot ang noo ko. Competitive ako sa lahat ng bagay no. OA naman rin kasi ang  reaksyon ng tao na ito. Balibag ko kaya to sa Mars.

"You can use the vacant sit next to Mr. Ramerez " at tinuro yung pwesto ko.

Nakalimutan ko vacant pala yung tabi ko. Ay lintik na. Alam kong di kami magkakasundo nito. Kaya ang ginawa ko nilagyan ko ng bag ang upuan. HAHAHAHAHA. Hindi pwedeng mag tabi kami no, ayuko ng may kumag akong katabi aside kay Ethan at Claide.

When I already put my bag sa vacant sit and raised my head. I directly saw his face looking so fierce.

Katakot ng face niya!
__________