Bayan Rosier geçen sene olanları anlatmamın karşısında 'ufak' çaplı bir şok yaşamıştı,
"O İKİ VELET KİM OLDUĞUNU BİLİYOR MU YANİ?"
Suratımı buruşturarak geri yanıt verdim,
"Yani anlattığım şeylere bakılırsa bence bildikleri gayet net."
"Tanrı aşkına baban gibi konuşup benim sinirimi bozma."
Sustum dercesine ellerimi kaldırdım, Bayan Rosier biraz sakinleştikten sonra bana baktı,
"Sen ne dedin onlara?"
Masumca sırıttım,
"Aslında bir şey demedim..."
28 Mayıs
"Kimsin lan sen?"
Barty'nin sorusunun üstünden iki dakika geçti. İkisi de bana öyle bir bakıyordu ki yerin dibine girmek istedim. Evet, utanıyordum. Üç yıldır her boku beraber yediğim arkadaşlarıma söylediğim yalan ortaya çıkmıştı.
Barty ve Regulus'a hiçbir şey açıklamadım. Daha doğrusu, onları biraz tehdit ettim. Biraz.
Aceleci bir şekilde Barty'nin elinden fotoğrafı kapıp neredeyse agresif bir şekilde bağırdım,
"Birisine bahsederseniz yemin ederim sizin bütün vücut parçalarınızı keserim sonra size yediririm."
Barty ise aynı agresiflik ile geri yanıt verdi,
"Sen kim olduğunu söyleyene kadar şu kapıdan beni çıkaramazsın."
Regulus ise her zamanki sakinliği ve soğukkanlılığı ile konuştu,
"Bence Barty haklı. Sen kim olduğunu söyleyene kadar ikimizde buradan çıkmayacağız."
Onların inadına baktıktan sonra iç çektim,
"Of peki. Yazın ikinizde müsait olduğunuzda direkt benim evime gelin. Olur mu?"
Barty gözlerini kıstı,
"Siktir oradan, ya evde olmazsan?"
"Barty, Tanrı aşkına çocuk gibi davranmayı kes! Gel diyorsam gel."
Günümüz
Masum masum sırıttım,
"Yaaani bende onları davet ettim."
"Güzel. Onlara Obliviate yapabiliriz."
Duyduğum ile aniden oturduğum yerden kalktım. Kesin bir şekilde konuştum,
"Hayır. Öyle bir şey yapmayacağız. Bayan Rosier! Onlar benim tek arkadaşım! Sır saklarlar."
"Brunhilda! O okula arkadaş yapmak için değil, babanın intikamını almak için gittin!"
Sinirle konuştum,
"Babam ve sen bana sürekli aynı zamanda okulun tadını çıkart, arkadaş edin demiyor muydunuz! Babama bile onlardan bahsettim! Ayrıca sizin torununuz biliyor, neden benim arkadaşlarım bilmiyor!"
"O seni korumak için biliyor."
Sinirle sırıttım. Bayan Rosier'e delici bir bakışla baktım, sakin bir ses tonuyla konuştum,
"Beni kimsenin korumasına gerek yok Bayan Rosier. Ben bir Grindelwald'ım. Hatırlarsanız bu planın ilk düşüncesi de benden çıktı, ilerlemesi de benimle beraber oluyor. Eğer babama gösterdiğiniz saygıyı bana gösterirseniz çok sevinirim çünkü hatırlarsanız ben, Brunhilda Grindelwald'ım ve arkadaşlarımın benim kim olduğumu bilmesinde bir sorun görmüyorum."
Bayan Rosier bir süre yüzüme baktıktan sonra sakince gülümsedi, oturduğu yerden kalktı. Omzumu hafifçe okşadı,
"Gerçekten babanın kızısın. Peki, dediğin gibi olsun."
YOU ARE READING
who is she? / barty crouch jr.
Fanfiction"Bir insan kendisini nasıl kaybeder? Birisi seni terk eder ve çok üzülürsün, bu yüzden mi? Yoksa çok istediğin bir şeyi başaramazsın, bu yüzden mi? Basit insanlar bu yüzden kendisini kaybeder. Bu yüzden isimleri basittir. Onlar kendilerini normal i...
