WHAT THE !?*! /Hyunlix ✓

14 -Kazandım -

Merhabalar Yuanyaku!

Ben geldimmmm

İyi okumalar<3
~~~~~~~~~

"FELİX GEL DEDİM SANA!"

"Geliyorum!"

Felix yanıma geldiğinde ağlamaktan kızaran gözlerimi öpmüştü.

"Büyümüyor bu!"

Karnımı gösterirken yine hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. Hala aynıydı karnım!

"Bebeğim ben ne yapabilirim ki..."

"Bilmiyorum, ama canım çilekli pasta istiyor"

Felix kilo almadığım için gerçekten hamile olup olmadığımı sorguluyordu arada.

"Daha yeni almıştım dolapta duruyor bebeğim"

"Yaşasın!"

Koşarak dolaba resmen saldırırken boğulma tehlikesi geçirerek yiyordum pastayı.

Felix bana yaklaşınca pastayla beraber kaçmış ve nah çekmiştim.

"Öpecektim ama..."

"Öpme beni"

Felix kahkaha atarken ben hala tıkınıyordum.

"Hadi ama bebeğim"

"Tamam gel"

Felix yanıma geldiğinde bir çatal da ona uzatmıştım. Hemen yediğinde kıkırdamıştım.

"Beğenmedim"

"Neden?! Ama pasta üzülür..."

"Senin tadının yanında kötü kalıyor tadı"

Göz kırptığında yan bir bakış atmıştım.

-
Jeongin'den~

Changbin sürekli bana adım atıyordu. Fakat ben kaçıyordum. Güvenememiyordum.

Beni mutlu ediyordu, beni kabulleniyordu, aşkla bakıyordu artık. Ama ben ona layık değildim.

Neydim ki ben? Temiz değildim, iyi değildim güzel değildim. Aptal bir omegaydım sadece...

Bu gün sevgili olma teklifi almıştım ama Changbin'e cevap vermeden kaçmıştım. Şimdi ise evimde Changbin'in verdiği kıyafetleri yanımda toplamış koklayarak ağlıyordum.

Ben hiç sarılmamıştım, o hiç dokunmamıştı bana. Kokusunu bile kıyafetlerinden öğrenmiştim.

Bergamot gibi kokuyordu ve ben bu kokuyu alkolden daha sarhoş edici buluyordum.

Dokunmadan seviyordu beni, bir alfa dokunmadan seviyordu...

Şanslıydım ona sahip olduğum için, ama kendimi kabullenemiyordum.

Evimin kapısı çaldığında annemler gelmiştir diye göz yaşlarımı silmeden gidip kapıyı açmıştım.

Changbin'i görünce şaşırsamda içeri almıştım. Beraber salona girmiştik. Göz yaşlarımı sildikten sonra Changbin elimi tutmuştu.

"Neden istemiyorsun beni? Yoksa çok mu sıkıyorum?"

"Hayır, hayır! İstiyorum seni ama korkuyorum- şey öyle demek istemedim..."

"Jeongin, kendini ne zaman hazır hissedeceksen ben de o zaman hazırım"

"Öper misin beni?"

"Emin misin?"

"Hmhm, dudağımdan öp"

"Yani... Beni seviyorsun?"

Bütün duvarlarımı yıkıp kucağına oturduğumda şok olmustu Changbin. Fakat beklemeden yavaş bir öpüşme başlatmıştı.