WHAT THE !?*! /Hyunlix ✓

7 -Utançtan ölürüm

Merhabalar Yuanyaku!

1 nisan şakama kananlar icin anirdim pardon

İyi okumalar<3
~~~~~~~~~

Felix uyuduğunda sinirle eşyalarımı toplayıp evden çıkmıştım. Yağmur yağıyordu ve benim üstümde hiç bir şey yoktu.

En son üstünü kontrol ettiğimde boynunda ve gömleğinde ruj izleri vardı...

Göz yaşlarım yağmura karışırken çok pişmandım. Neden ilkimi ona vermiştim? Neden onun iyi biri olacağına inanmıştım?!

Kimse de artık beni istemezdi. Kim isterdi ki mühürlenmeden ilişkiye girip ortada kalan bir omegayı?

Hiçliğe doğru yürürken bir kenara çökmüş ve oturmuştum.

Ailemde beni eve almazdı. Kime giderdim ben?

Bitmişti hayatım. Ne yapardım ben? Aptalın teki olduğum için bunlar benim başıma geliyordu...

"İyi misiniz?"

Biri bana elini uzattığında ona bakmıştım. Tatlı birine benziyordu, bir dakika... Bu Changbin'di?!

"Binnie..."

"Hyunjin?..."

Hıçkırıklara boğulurken sıkıca sarılmıştı bana...

-

Changbin ile evine geldiğimizde her şeyi anlatmıştım. O bildiği bütün küfürleri sayarken benim okuluma geleceği için sevinmiştim biraz da olsa.

"Bu kaslı kollar arasında olduğun sürece kimse sana bir şey yapamaz"

"Hyung..."

"Efendim?"

"Neden beni evden atmadın?"

"Neden atayım güzelim? Sen benim bebişimsin"

Sıkıca sarılıyorduk. Abi kardeş gibi büyümüştük. Yani alışıktım bu hallerine.

"Ne yapacaksın?"

"Her şeyi anlatsın bakacağım ne yapacağıma"

"Aferin sana, hep böyle anlayışlı ol güzelim"

Kucağına oturduğumda beni altına alıp gıdıklamaya başlamıştı. Kahkaha atarken Changbin hyung da kocaman gülümsüyordu.

Beni kızarana kadar gıdıkladıktan sonra geri çekilmişti Changbin hyung.

"Yah! Changbin hyung! Kıçım ağrıyor yapma!"

"Yoo yapacağım"

Beni kucağına aldığında haltermişim gibi kaldırmıştı beni. Bu adam manyaktı...

Tekrar beni düzgünce kucağına alıp merdivenleri çıkmaya başladığında rahatça kafamı göğüsüne yaslamıştım.

Beni odasına getirdiğinde yatağa atmış ve yanıma yatmıştı.

"Hyung'unun cazibesine karşı koyamıyorsun değil mi? Biliyorum, biliyorum. Çok ateşliyim! Ahh Tanrım, nasıl bu kadar iyi bir insan yaratabildin?!"

"Sus da uyu yürüyen kas"

"Evet öyleyim"

"Tamam"

Yanıma çekip sarıldığımda beni kolları arasında boğması ile çığlık atmıştım.

-
1 hafta sonra~

Felix'in yanına oturduğumda titriyordum. Ne yapacaktı? Her şeyi açıklayacak mıydı, yoksa bitirecek miydi?

"Hyunjin"

Cevap vermezken yüzüne bakmıştım. Her an ağlayacak gibi duruyordu.

"Konuşalım mı?"

"Burada mı?"

"Gel"

Elimi tutacağı sırada elimi çekmiştim. Beraber bahçeye çıktığımızda ağlamamak için ellerimle oynuyordum.

"Ben özür dilerim, ama sana söyleyebileceğim bir konu değil. Telaş etmeni istemiyorum"

"Felix ben senin ruh eşinim! Biz bir ilişki içindeyiz farkındasın umarım!? O öpücük izlerini açıkla ilk önce!"

"Hepsini açıklayayım o zaman, barda arkadaşlarla buluştuk. Arkadaşlarım gittiğinde bir anda bir kadın geldi kucağıma oturdu. İtmeye çalıştığımda başıma silah dayadılar. Ona rağmen dirensemde kadın biraz öptü boynumu ve gömleğimi. Öğrendim ki sevgili değilken bize takılan kadın yani eski sevgilim(?) bir mafya kızıymış. Orada sana laf attığı için biraz patakladım sonrasında ise güvenlikleriyle kavga ettik ve sonuç olarak eve öylece geldim. Yani Hyunjin, korkmaman için söylemeyecektim ama zorlayınca sinirlendim"

"Ama düzgünce uyarabilirdin Felix! Hem beni mühürlememen hemde öyle davranman beni o kadar kırdı ki!"

"Biliyorum, ama lütfen bir daha beni yalnız bırakıp gitme. Ne kadar korktum biliyor musun seni evde bulamayınca?"

"Sende sinirlenme ve kavga etme bir daha"

"Söz mü?"

"Söz"

Sıkıca sarıldığımızda kurdum sevinçten kanatlanıp uçacaktı resmen!

"Sen seni mühürlemedim diye üzüldün mü? Kıyamam, 2 gün sonra yataktan çıkamayınca da üzülürsün o zaman"

"2 gün sonra ne var ki?"

"Kızgınlığım var"

Kızarmaya başlarken aklıma gelen ile daha fazla kızarmıştım. Felix kızgınlıkta olacaktı ve ben kızgımlıkta olmayacaktım. Yani kurdum yerine kontrol bende olacaktı...

Ben yapamazdım ki... Utançtan ölürüm sanırım.

____________

WUHUUUUUU BU BOLUMUN GİDİSATİNİ wnslili SECTİ