Kontesin Laneti +18

Kont'un Öfkesi

Oy veren yorumlarını esirgemeyen kitabı okuma listelerine ekleyen ve beni takip eden herkese bol bol kalp gönderiyorum ❤️

Kont'un Öfkesi

"Bazen gülümsemenin altında yatan gerçekleri anlamak için daha derin bir bakış gerekir."

Kontun öfkesi, yüzündeki kasların gerginleşmesiyle belirginleşti. Odaya giren havada ani bir elektriklenme hissediliyordu. Odanın atmosferi aniden değişmiş, gerilim dolu bir sessizlik hakim olmuştu. Gözleri adeta ateş saçıyordu ve adeta bir gürlemeyi andıran tonuyla, "Gabriel, bana bunu nasıl açıklayacaksın?!" diye bağırdı. 

Gabriel, Daria'ya öfkeyle baktı ve derin bir nefes aldı. O da odadaki gerginliği hissedebiliyordu. "Daria, haddini bil!" diye çıkıştı. "Eva ile aramızda gayet masum bir ilişki var. Sana hesap verme zorunluluğum yok."

Daria, Gabriel'e küçümseyici bir bakış fırlattı ve kurnaz bir gülümseme belirdi dudaklarında. O an, odanın içindeki hava sanki ağırlaşmıştı, herkesin nefes alması bile zorlaşmıştı. "Masum bir ilişki mi?" diye sordu alaycı bir sesle. "O zaman bize söyle abi, neden Eva'yı odasına taşıdın? Neden saatlerce birlikte kaldınız?"

Gabriel, Daria'nın sorularına cevap vermek yerine ona ters bir bakış fırlattı. Gözlerindeki öfke, odadaki atmosferi daha da gergin hale getirerek herkesi etkisi altına aldı. Kontun sessizliği, salondaki havayı adeta dondurmuş, herkesin kalp atışlarını duyacak kadar sessizlik hakim olmuştu.

Kont, öfkeyle yumruklarını masaya indirdi. O an, odada yankılanan metalik bir sesle birlikte tüm dikkatler ona odaklandı. Yumruklarının vurduğu masanın sesi, odadaki gergin atmosferi daha da yoğunlaştırdı. Kelimeleri birer bıçak gibi keskindi, her harfi öfkeyle dolu bir sarsıntıyla yankılandı. "Nasıl yaparsınız bunu?!" diye bağırdı, sesi öfke ve şaşkınlıkla doluydu. Gözleri Gabriel'e ve bana dönük öfkeyle parlıyordu, ateş gibi parlıyordu, içindeki fırtınayı herkese hissettiriyordu.

Gabriel, sakin ve vakur bir şekilde ayağa kalktı. Oda sanki onun kararlılığıyla doldu, bir nevi huzur buldu. Onurumuzu korumak için elinden geleni yapmaya hazırdı. "Kont, Daria'nın sözleri asılsızdır," dedi, sesi odada yankılanan netlikte ve kesinlikteydi. O, Gabriel olarak, duruşuyla ve ses tonuyla herkese güven veriyordu. "Kontes Eva'ya karşı hiçbir uygunsuz davranışta bulunmadım. Her zaman sınırları korudum. Sen ayrıldığında bayıldı, onu yalnız bırakmak istemedim," dedi, sesindeki kararlılık ve doğruluk hissediliyordu. Gabriel, Kontun gözlerinin içine bakarak konuşuyordu, yalan olmadığını anlaması için, içindeki doğruluğu hissettirmek için.

Kont, Gabriel'in sözlerine inanmak istese de, Daria'nın sözleri zihnini meşgul ediyordu. Odanın içindeki gergin atmosfer, herkesin soluğunu kesiyordu. Yüzünde beliren kararsızlık ve şüphe, gözlerinin derinliklerinde parlıyordu. Derin bir iç çekişle, "Peki, odada saatlerce ne yaptınız?" diye sordu, sesi titreyerek çıkıyordu, şüpheli bakışları Gabriel'e doğrulmuştu. O an, odanın havası gerginlikle dolmuştu, herkesin nefes alması bile zorlaşmıştı. 

Sessizliğimi bozarak konuştum. "Kont, Gabriel benim onuruma hiçbir şekilde zarar vermedi," dedim, sesimdeki samimiyet ve minnettarlık açıkça belirgindi. "Tam tersine, beni korudu ve destekledi. Ben kendime gelene kadar baş ucumda bekledi. Ona minnettarım. Gabriel iyi biri, onu böyle suçlamaya hakkınız yok," diye ekledim, sözlerimdeki duygusal ton yürekten geliyordu. 

Kont, tereddütle yaklaştı ve yavaş adımlarla Gabriel'in yanına doğru ilerledi. "Gerçekten mi?" diye sordu, hala şüpheyle dolu bakışları Gabriel ve bana yönelmişti. O an, odanın içindeki sessizlik, her birimizin kalbinin ritmini duymamıza olanak sağlıyordu.