Kontesin Laneti +18

Sevdiklerinden Hançer Yiyenler

Oy veren, yorumlarını esirgemeyen, kitabı okuma listelerine ekleyen herkese bol bol kalp gönderiyorum ❤️

Sevdiklerinden Hançer Yiyenler

"Sevdiklerinden hançer yiyenler, yaralarını bedenlerinde değil, ruhlarında taşırlar. Artık sevgi, kırılan bir aynanın yüzeyinde yansıyan çatlaklar gibidir; kırılgan, kederli ve eskisi kadar parlak değil."

Kendimi kontrol ederek sakin bir tavır sergiledim. Daria'ya karşı fiziksel bir tepki göstermek yerine ona sarıldım. Duygularımı dizginlemek için son anda kendimi tutmam gerektiğini fark ettim. Daria'nın gözlerindeki şaşkınlık ve endişeyi görebiliyordum, bu yüzden ona karşı sabırlı olmalıydım.

Sarıldığımız an, odada bir an için sessizlik hakim oldu. Bu sessizliği gülümseyerek kırmaya çalıştım, çünkü her ne olursa olsun sakin kalmam gerektiğini biliyordum.

Gabriel'in dikkatlice beni izlediğini biliyordum, bu yüzden tepkilerime dikkat etmeliydim.

Daria'ya sakin bir sesle hitap ederek, "Her şey yoluna girecek, ben yanındayım. Merak etme," dedim. Ardından Kont Gabriel'e döndüm ve ona güven veren bir bakışla baktım. Gabriel'in yüzünde bir rahatlama belirtisi gözlemledim, bu beni de biraz rahatlattı. Bu zorlu durumda soğukkanlılığımı korumam gerekiyordu.

"Saçını yolacak kadar varoş davranamazdım," diye düşündüm hırs ve öfkeyle dolu. Ben Kontesim, aristokratım; böyle basit intikamlar bana yakışmazdı. Üstelik Daria'nın yaptıkları, sadece kısa süreli bir intikamla geçiştirilecek kadar basit değildi. Ona yaptığı gibi ben de uzun ve sinsi bir işkenceyle karşılık verecektim.

Bu düşüncelerle, içimde yanan hırsı kontrol altına almaya çalışarak soğukkanlılığımı korumaya çalıştım. İntikam planları yaparken bile, aristokratik duruşumu ve zarafetimi asla kaybetmemem gerekiyordu. Onlarla hesaplaşmam tamamlandığında, hem kocam hem de Daria, yaşadıklarıyla sarsılmış, hayatlarının altüst olduğunu hissedeceklerdi. Sanki kafalarına kaynar su dökülmüş gibi bir şok yaşayacaklardı.

"Şatomuzun, saygıdeğer misafirleri olduğunuzu unutmayın. Burada olduğunuz süre boyunca canınız benim ve sevgili Kont eşimin temennisi altındadır," dedim, sesimdeki zarif tonu koruyarak. İçimde yanan öfkeyi ve karmaşık planlarımı dışa vurmamaya özen gösterdim. Kont ve Kontes olarak misafirlerimizin rahatını ve güvenliğini sağlamak bizim asli görevimizdi.

"Siz salona geçin, ben bize kendi ellerimle çay hazırlayayım. Olanları size tek tek anlatırım," dedim nazik bir teklifte bulunarak. Misafirlerim teklifimi kabul ederek salona doğru ilerledi. Bu an, içimdeki karmaşık duyguları kontrol etmek için bir fırsattı. Daria'ya karşı duyduğum öfke ve intikam arzusuyla başa çıkmam gerekiyordu, ancak bu sırada zarafetimden ve soğukkanlılığımdan ödün vermemem gerekiyordu. Misafirlerimin yanında aristokratik duruşumu korumalı ve planlarımı sessizce harekete geçirmeliydim.

Mutfağa gittiğimde, hizmetçiler panik ve korku dolu gözlerle bana baktılar. Olanlardan etkilenmişlerdi, gözlerindeki endişe ve tedirginlik belli belirsizdi. Şato bu tür entrikalara alışık olmamalarının tek sebebi bendim. Diğer şatolarda ne tür olaylar yaşanıyordu bilmiyordum, ancak burada böyle bir olayın yaşanması beni derinden sarsmıştı. Hiçbir zaman entrika yapmaya ihtiyaç duymamıştım. Benim karakterim, iyilikseverliğim ve dürüstlüğümle tanınırdı. Her zaman iyi niyetli, açık sözlü ve yardımsever bir kontes olmuştum. Elimden geldiğince, elim uzandığı herkesin yardımına koşardım. Bu nedenle, böyle bir hainliği hak etmemiştim. Ancak şimdi, bu entrikalarla başa çıkmak zorundaydım ve bu durum beni derinden üzmekteydi.