Taming The Second Male Lead(RS#3)

CHAPTER 8; Fight Me Back

Her Point Of View

I sighed heavily while looking at the cookies that I baked this morning. Wala akong gana, sobra. Sa'n ba ako nagkulang? Bakit ako iniwan ni hubby?

Pinahanap ko siya kanina pero wala naman siya, nagpa albolaryo na'ko pero wala talaga. Nag-aalala na ako sa kanya. Nasa'n kaya siya? Bakit siya nawala? Kinain ba siya ng mga monster? Kawawa naman si hubby.

"Para kang namatayan."bumuntong hininga mona ako bago tumingin kay Shakira. Pati presensiya niya ay hindi kona napansin dahil sa iniisip ko.

"I lost my silver puppy,"sumbong ko dito. Napataas naman ang isa niyang kilay na mukhang nagtataka.

"You like puppies? At pa'no mo siya nawala? Sa'n mo ba siya iniwan?"tanong nito.

I don't know! Hindi ko naman siya iniwan. . .

"I didn't left him, bigla nalang siyang nawala. Katabi ko pa siya kagabi."I sadly explained.

"It's okay, baka umalis lang siya. That's weird but, just accept it. Babalik 'yon sa'yo."sana nga.

Maybe she's right, wag nalang ako mag-alala at baka nandon lang si hubby sa paligid. May sugat pa naman siya. . . .

"So para sa'n 'tong cookies?"she asked while looking in front.

"Ahh, for you and for someone. You know already what I mean."bigla naman siyang nabuhayan at tinikman ang cookies na bi-nake ko. Inobserbahan ko ang reaksiyon nito.

"Masarap ba? I bake it ten times while crying."bahagya naman siyang natawa.

"Kaya pala, may halong sadness. But it's okay naman. May pagka ano lang. . . . Just kidding, basta masarap."para namang hindi ako kobinsido sa sinabi nito.

"Sigurado magugustohan niya 'to, by the way. May nangyari kanina, and it's really weird."

"Ohh what?"walang gana kong tanong.

"I saw Prince Arzhel and he's kinda weird, no-not just kinda. He's really weird, I think he's sick because I can't feel his coldness. So it's a great timing to give that to him so he feel better."napakunot  ang noo ko. He's sick? Huh? Bakit alam ni Shakira? Ano bang mukha ni Azrchel kapag nagkakasakit?

"How can you say that he's sick?"I asked a bit curious.

"Because. . . . His face is kinda red and his moves are weird, parang balisa palagi tapos nakatulala."paliwanag niya. Napatango-tango ako. Gano'n pala 'yon?

"Ganyan ba ang may sakit?"tanong ko dahil imposible talaga.

"I don't know, see it for your self at para ma comfort morin siya."sabi niya na bahagyang ikinatango korin.

Pagkatapos no'n ay hinanap konga si Prince Arzhel at baka mawala rin ang lungkot ko sa pagkawala ni hubby kapag nakita ko siya. Hinanap ko siya sa library pero wala akong nakita that's why I know where he is right now. In the royal garden? His favorite place?

Pumunta ako do'n at hindi nga ako nagkakamali, he's sitting there while there was a book on his hand. Minsan ay nakatulala siyang tumingin sa kong sa'n.

Lumapit ako do'n dala ang cookies ko.
"Good morning, your highness! I mean Prince Arzhel!"pinasigla ko ang boses para makuha ang atensiyon niya.

Bigla naman siyang nabalik sa ulirat at gulat na tumingin sa'kin. My forehead knitted seeing his face like that, like I'm a sort of a ghost?

"Hoy!"tawag pansin ko.

"W-hat are you doing here?"agad siyang umiwas nang tingin ng sabihin niya 'yon. Parang iniiwasan niya ako?