Kusur

22.bölüm - Ela ve Adem

Herkese selamlar! Nasılsınız?

Bu akşam bölüm geleceğini söylemiştim ve çok şükür sözümü tuttum. Yeni bölüm İnşaAllah gelecek hafta gelecek. Arka planda bölüm yazmaya devam edeceğim. Tatilden fırsat bulalım. :)

Bugün çok mutluyum. Mutludan ziyade iyi hissediyorum, uzun süre sonra... Yorumlarınızla beni daha çok mutlu edin olur mu? 🥺🤍

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar! 💞

🥀

Ceylin Kardemir

Betül odadan çıktıktan sonra Kuzey'i aradım. İkinci çalışta açmıştı. Gülümsedim.

"Güzelim? Nasılsın?" diye sordu hemen. Burnumu çektim ister istemez.

"İyiyim. Gelebilir misin? Seni görmek istiyorum." dedim.

"Ağlıyor musun sen?" diye sordu. Hem de arkadan sesler geliyordu. Muhtemelen yanıma gelmek için ayağa kalkmıştı.

"Evet, biraz ağladım. Duygulandım, Kuzey." dediğimde bir kaç saniye sessiz kaldı Kuzey.

"Ağlama, güzelim. Geliyorum şimdi. Daha doğrusu Süleyman ile birlikte geliyoruz." dediğinde beni görüyor gibi başımı salladım.

"Tamam." dedim. "O zaman gelince konuşuruz, canım."

"Tamam, güzelim. Güzelliğim." dediğinde gülümsedim. Ona her canım dediğimde hoşuna gidiyordu.

Telefonu kapattıktan sonra ayağa kalkıp aynada kendime baktım. Ağladığım için makyajım akmıştı ve şu an o kadar kötü hâlde gözüküyordum ki... Hemen banyoya giderek yüzümü temizlemeye başladım.

***

Betül Demir

Süleyman'ı gördüğüm an gülümsemiştim. Saatler geçmesine rağmen o kadar özlemiştim ki... Hemen kollarımı boynuna doladım. Belimden tutarak beni kendisine çekti.

"Nasıl özlemişim, ulan." diye fısıldadığında gülümsedim.

"Bende çok özledim. Oysa sadece saatler geçti." dediğimde Süleyman tesettürümün üzerinden öpmüştü.

"Benim sevgilim nerede?" diye sordu Kuzey. Süleyman'ın kollarından ayrıldım.

"Muhtemelen yüzünü temizliyordur. Ağlamaktan makyajı akmıştı." dediğimde Kuzey'in bakışları yumuşadı.

"Çok mu ağladı?" diye sordu. Başımı salladım.

"Duygulandı tabi ki. Ailesi tarafından prenses gibi büyütülmüş bir kız. Evinden ayrılmak zor geliyor." dediğimde Kuzey üzgün bakışlarını kaçırdı.

"Benimle evlenmek istemiyor mu?" diye sordu. Süleyman derin nefes aldı.

"Seninle evlenmek istemediği için değil, çok sevdiği ailesinden koparmadığı için ağlıyordur. Hem kınada ağlamak gerekmez mi, güzelim?" diye sordu Süleyman. Başımı sallayarak koluna sarıldım.

"Kınada ağlamak normal bir şeydir, Kuzey. Hatta her kızın ağlaması gerekir, bu bir adettir. Kız baba evinden gittiği için ağlıyor. Seninle evlenmek istediğine emin olabilirsin." dediğimde Kuzey başını salladı. Tam o anda Ceylin'in odasının kapısı açıldı. Ceylin gülümseyerek ve birazda koşar gibi adımlarla gelip Kuzey'in kollarına bıraktı kendini. Kuzey, Ceylin'i gördüğü an gülümsedi.

"Canım sevgilim. Nasılsın?" diye sordu Kuzey. Başımı Süleyman'ın omzuna yaslayarak onlara baktım.

"İyiyim, canım. Biraz ağladım sadece. Duygulandım." dedi Ceylin. Şu an o kadar tatlıydı ki. Minik bir bebekten farkı yoktu. Kuzey gülümseyerek Ceylin'in alnından öptü.

"Güzel sevgilim, canım sevgilim, emin ol akıttığın her inci tanesinin hesabını sorarcasına mutlu edeceğim seni." dedi Kuzey. Ceylin'in bu laflar hoşuna gitmiş olmalı ki nazlı nazlı gülümsedi. Benim gibi başını sevgilisinin omzuna yasladı.

"İnşaAllah." dedi cilveli sesiyle. Kuzey de gülümsediğinde onların ne kadar mutlu olduğunu hissettim. Mutluydular, bir birlerini seviyorlardı ve evleneceklerdi. Bizim gibi.

"Sevgilim?" dedi Süleyman. Başımı kaldırdım.

"Efendim, bir tanem?" dediğinde Süleyman yanağıma öpücük kondurdu.

"Bir tanen sana kurban." dediğinde gülümsedim.

"Deme öyle." dediğimde tekrar yanağımdan öptü.

"Doyamıyorum." dediğinde cilveli gülüşümü sundum. Bu çok hoşuna gidiyordu.

"Mutluyuz. Hepimizi birlikte bu kadar mutlu görmek o kadar iyi hissettiriyor ki, Süleyman." dediğimde Süleyman sırıttı.

"Süleyman seni yaradana kurban olsun. İnşaAllah daha da mutlu olacağız, hem de sadece dört kişi olmadığımız günlerde mutlu olacağız." dediğinde gözlerim doldu. Ona baktığımda bana gülümseyerek baktığını gördüm.

"İnşaAllah, sevgilim. İnşaAllah." diyerek karnımı okşadım. Sevgili oğlum veya kızım, belki daha rahmimde değilsin ama bizi çok bekletme olur mu? Baban ve annen senin için ölüme bile hazır ama senin için yaşamayı göze alıyoruz. Ne olur, sağlam şekilde kucağımıza ulaş. Ela'mız olsun, Adem'imiz olsun. Anneniz ve babanız sizi çok sevecek, dünyanın en çok sevilen çocukları olacaksınız. N'olur bizi sizsiz bırakmayın. Sizi seviyoruz...

🥀

Çok tatlış bir bölümdü bence. Ben çok beğendim. Umarım sizde beğenmişsinizdir. 🤍

Onlarla alakalı hem çok güzel, hem de çok duygusal sahneler var aklımda. İnşaAllah yavaş yavaş ilerleyeceğiz. Yakında evlenecekler. 🤭

Benim diğer kurgularımı okuyanlar ve beni tanıyanlar bilir ki, nişan/düğün gibi sahneleri yazmayı beceremiyorum. Bu yüzden gelecek bölümlerde öyle sahneleri geçebiliriz. Kusuruma bakmayın. 🥺

Bölüm nasıldı?

En sevdiğiniz sahne hangisi oldu?

Sizce Ela ve Adem doğacak mı? Süleyman ve Betül, anne ve baba olacak mı?

Sizce Kuzey ve Ceylin'in çocuğunun ismi ne olsun ileride? Fikirlerinizi benimle paylaşırsanız mutlu olurum.

Sorularıma cevap vermeyi unutmayın, lütfen. Düşünceleriniz her zaman benim için çok önemli. Yorumlarınızı ve oylarınızı hikayemden eksik etmeyin. Hikayemin sizin desteğinize ihtiyacı var, unutmayın. Tüm destekleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum. Sizleri çok ama çok fazla seviyorum, kendinize çok iyi bakın. Gelecek bölümde görüşmek üzere! 🩹🤍

Allah'a emanetsiniz! 💙