Kusur

2.bölüm - Evlilik?

Herkese selamlar! Nasılsınız?

Yeni bölümü bugün okulda deprem olduktan sonra yazdım ve devamını de evde yazarak yeni bölümü yetiştirmeye çalıştım. Deprem 5.0 gücünde olmuş ama çok şükür bir şey yok, herkes iyi. Bizde biraz korktuk ama şu an daha iyiyiz. Ama sanırım ben gerçek anlamda ölürken bile hikâyelerime bölüm yazacağım ksnzksnzksb

Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin lütfen. Yeni bölümü bu akşam yayımlamayı düşünüyorum. Kusur'u yazmak mutlu ediyor. İyi okumalar! 💕

🥀

Süleyman Yurttaş

Eve geldiğimde abdest alarak odama geçtim ve namazımı kıldım. Salona geri döndüğümde annemin birisiyle konuştuğunu duydum. Sanırım Çiçek teyzeyle konuşuyordu.

"Nasıl yani? Kimle evleniyor?" diye sordu annem. Kim evleniyordu?

"Kim evleniyor?" diye sordum. Annem bana döndü.

"Sanırım Betül." dediğini duyduğum an kaşlarım çatıldı. Kalbimde oluşan kıskançlık hissini hissettiğimde annemin yanına gittim.

"Kiminle evleniyor?" diye sordum.

"Bilmiyorum. Evdeler şu an ben gidiyorum." diyerek ayağa kalktı annem. Onunla birlikte bende kalktım.

"Sen nereye?" diye sordu. Kaşlarımı daha da çattım.

"Ne demek nereye? Gidip konuşacağım Betül'le." dediğimde annemin gülümsediğini gördüm.

"Aferin, bak böyle sevdiğinin peşini bırakma. " dediğinde derin nefes aldım.

"Anne şu an beni övmenin sırası değil. Hadi gidelim." dediğimde annem arkamdan gülerek geldi.

"Gidelim." dediğinde kapıyı açarak dışarı çıktım. Betül ile konuşmam lazımdı. Bir birimizi seviyorken başkasıyla evlenmesini kabul etmiyordum, edemezdim. Ben onu ömrümün sonuna kadar bekleyecektim ama onunda hazır olmasını beklediğini biliyordum. O kendini evliliğe hazır hissedene kadar bekleyecektim ama benden başkasıyla evlenmesine izin vermeyecektim. Betül benimle evlenecekti.

***

Betül Demir

Güzel rüyamı annemin kapımı çalmasıyla yarıda bırakmıştım. O kadar huzurlu hissetmiştim ki rüyamda, hiç kalkmak istemiyordum. Süleyman'ı görüyordum. Bana çiçek topluyordu. Çiçek tacı yapacaktı. Çiçek tacını başıma koyacağı sırada annem kapıyı çalmıştı. Mırıldanarak ayağa kalktım ve kapıyı açtım.

"Ne oldu?" diye sordum. Elinde telefonla endişeli bakışları beni buldu.

"Evleniyor." dedi. Kaşlarım çatıldı.

"Kim evleniyor? Ne oluyor, anne? Ne bu hâlin?" diye sordum endişelenerek.

"İyiyim sadece Süleyman'ın evleneceğini duydum." dediğinde bir anlığına kalbimin atışının durduğunu hissettim. Ya da öyle zannettim. Ne demek Süleyman evleniyordu? Benden başkasına göz ucuyla dâhi bakmayan Süleyman başkasıyla mı evlenecekti?

"Anne, ne diyorsun? Ne Süleyman'ı, ne evlenmesi?"

"Ayşem teyzen geliyor şimdi. Konuşacağım bakalım ne bu mesele. Sende üstünü başını giyin, markete git bir kaç şey lazım." dediğinde kaşlarım çatıldı.

"Anne, şimdi markete gitme zamanı mı?"

"Ekmek yemeyelim mi? Aç mı kalalım?" diyerek sinirlenmeye başladığında hemen kapımı kapatarak dolaba ilerledim. Kıyafetlerimi çıkarmaya başladım. Süleyman nasıl evleniyordu? Kiminle evlenecekti?! Biz yıllardır bir birimizi seviyoruz, başkası kimdi? Benden bıkmış mıydı? Artık beni beklemeyecek miydi?

"Hızlı ol!" diye bağırdığını duydum annemin.

"Tamam, anne. Hazırım, geliyorum." dedim gözlerim dolu haldeyken. Süleyman'ı görmem lazımdı. Onunla bizzat kendim konuşmalıydım.

"Geldim, anne." diyerek kapıyı açtım. Koridorda salona ilerledim. Kapıyı açıp parayı isteyeceğim sırada Süleyman'ın koltukta oturduğunu gördüm. Süleyman bizim evdeydi? Süleyman bizim evdeydi! Ne işi vardı burada?

"Süleyman?" diyerek içeri girdiğimde kapının arkamdan kapandığını duydum. Hayretle Süleyman'a döndüm.

"Bu neydi şimdi?" diye sordum. Süleyman bana döndü. Bakışlarında bariz şekilde öfke vardı. Neye sinirliydi?  Derin nefes aldım.

"Seninle konuşmam gereken bir şey var."

"Seninle konuşmam gereken bir şey var." dedik aynı anda. Bu gülümsememe sebep olsa da hemen gülüşümü kapattım. Ciddi bir konu üzerinde konuşacaktık.

"Konuşalım." dediğini duydum Süleyman'ın. Ayağa kalkıp yanıma geldi. Tam önümde durdu.

"Konuşalım, Betül. Konuşalım yoksa ben dayanamayıp seni nikâh dairesine götüreceğim."

🥀

Gerçekten Ayşem teyze ve Çiçek teyzenin azimine hayran kaldım. Böyle bir plan kurmaları çok akıllı haraketti çünkü Süleyman beyimiz de, Betül hanımımız da çok kıskanç... Onları ancak kıskançlık bir araya getirebilirdi. 🤭

Üçüncü bölümü yazmak için o kadar sabırsızlanıyorum ki, ödevlerimin bir kısmını yaptıktan sonra diğer bölümü yazacağım ve muhtemelen akşam yayımlayacağım. Beklemede kalın. Çok güzel bölümle geliyorum. 💕

Bölüm nasıldı?

Süleyman ve Betül hakkında ne düşünüyorsunuz?

Annelerimizin planı hakkında ne düşünüyorsunuz?

Sizce Kusur nasıl bir kurgu olacak?

Kıskanç mısınız?

Sorularıma cevap vermeyi unutmayın, lütfen. Düşünceleriniz her zaman benim için çok önemli. Yorumlarınızı ve oylarınızı hikayemden eksik etmeyin. Hikayemin sizin desteğinize ihtiyacı var, unutmayın. Tüm destekleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum. Sizleri çok ama çok fazla seviyorum, kendinize çok iyi bakın. Gelecek bölümde görüşmek üzere! 🩹🤍

Allah'a emanetsiniz! 💙