Kusur

14.bölüm - Gülümsemek

Herkese selamlar! Nasılsınız?

Yeni bölüm hemen geldi ama umarım yorumlarda çok gelir ve bende mutlu olurum. Sizi mutlu etmek için bölümleri hızlı yazmaya ve yayımlamaya çalışıyorum. Umarım sizde yorumlarınızla beni mutlu ederseniz. ❤️

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar! 🤍

🥀

Betül Demir

Kaç gündür kına hazırlıkları yüzünden Süleyman'ı doğru düzgün göremiyordum. Telefonla her gün konuşuyorduk ama görüşmemiz biraz zor oluyordu. Benim vaktim olduğunda o işte oluyordu, onun vakti olduğunda benim işim oluyordu. Bu yüzden görüşmemiz biraz zor olmuştu. Bugün ise ikimizinde vakti vardı ve sonunda bir birimizi görebilecektik. Süleyman dışarı çıkmayı teklif etsede ben istememiştim. Kaç gündür zaten dışarıda kına alışverişi, kına kıyafeti, kına yemekleri için bir sürü yere gitmiştim. Evimi özlemiştim yahu! Ama annemler bugün bile dayanmamış yine bir şeyler almaya gitmişlerdi. Süleyman da o zaman evinize geleyim dediğinde kabul etmiştim. Hem de kafede yemeklere para vermek yerine kendim yemek yapardım. Ki yapmıştım da.

Kapının çaldığını duyduğumda koşarak kapıya gittim. Yazmamı düzelterek kapıyı açtığımda Süleyman elinde poşetler ile birlikte içeri girdi. Gülümseyerek bana baktı.

"Hoş geldin, sevgilim." dediğimde daha çok gülümsedi. Poşetleri bana verdikten sonra ayakkabılarını çıkarmaya başladı. O ayakkabılarını çıkarana kadar bende poşetleri mutfağa bırakmıştım. Abur cubur almıştı.

"Sevgilim." diyerek hemen bana sarıldı Süleyman. Yanaklarıma öpücük kondurdu.

"Çok özledim, çok fazla özledim. Bu nasıl bir özlem, Betül? Bu nasıl sevgi? Bu nasıl hasret böyle? Nefes almıyor gibiydim. Seni o kadar özledim ki..." diye fısıldayarak alnıma öptü.

"Bende seni çok özledim, sevgilim, ama  maalesef görüşmeye vakit olmadı." dediğimde Süleyman gülümsedi.

"Sen istersen ben vakit yaratırdım ama yorgun olduğun için seni rahatsız etmek istemedim. Ama bir daha böyle olmasın. Ben çok özlüyorum, çok fazla özlüyorum." dediğinde kıkırdadım. Kollarımı boynuna doladım.

"Sen şimdiden böyleysen evlenince nasıl olacaksın çok merak ediyordum." dediğimde Süleyman başını omzuma gömdü.

"Yıllardır, dile kolay on bir yıldır seviyorum seni, sevgilim. On bir yıldır seviyorum ve on bir yıldır sadece seninle evlenmeyi, seninle aynı evde yaşamayı düşünüyordum. On bir yılın hayali gerçekleşiyor. Bunun ne demek olduğunu, ne kadar özel olduğunu biliyorsun değil mi? Sana olan sevgimi görüyorsun, hissediyorsun değil mi? Benim güzel sevgilim." dediğinde başımı salladım.

"Senin sevgini hep hissettim, sevgilim. Beni ne kadar sevdiğini de, ne kadar beklediğini de biliyorum. Seni bu yüzden de çok seviyorum. Beni beklemen benim için çok önemli bir şey." dediğimde Süleyman başını omzumdan kaldırarak bana baktı. Burnuma öpücük kondurdu.

"Biraz daha böyle güzel konuşursan elimde olmayan şeyler yapacağım." dedi ve hemen yanımdan ayrılarak abur cuburları poşetten çıkarmaya başladı. Onun bu hâli beni gülümsetti ama hiçbir şey demeden onunla birlikte abur cuburları çıkararak tabağa boşalttık.

"Yemek yaptım, yemek yemeyecek misin?" diye sorduğumda Süleyman bakışlarını bana çevirdi.

"Sen bana yemek mi yaptın? Yani benim için mi?" diye sordu mutlulukla.

"Evet." diyerek başımı salladım. "Yemeyecek misin?"

"Yiyeceğim. Senin bana yaptığın yemeği nasıl yemem? Ne yapmış benim, güzel sevgilim?" diye sordu. Gülümsedim.

"Çok bir şey yapmadım. Patates köfte yaptım." dedim. Süleyman'ın en sevdiği yemeğin köfte patates olduğunu biliyordum.

"En sevdiğimden ama bana hazırladığın ilk yemek olduğu için artık daha da çok seviyorum." dedi. Kıkırdadım. Yemeği tabağa koymaya başladım. Sandalyeye oturarak beni izlemeye başladığında çok güzel hissediyordum. O kadar mutluydum ki, gerçekten sevgi insanı bu kadar mı mutlu ederdi diye düşünmeden edemiyordum.

"Buyurun, efendim." diyerek tabağı önüne bıraktım. Kendi tabağımı da masaya bırakarak sandalyeye oturdum.

"Afiyet bal şeker olsun, sevgilim." dediğimde Süleyman güldü.

"Senin yemeğin tabi ki de afiyetle olacak, sevgilim." diyerek yemeği yemeye başladığında meraklı gözlerle onu izledim. Nasıl tepki vereceğini o kadar merak ediyordum ki, bakışlarımı bir saniye bile kaçırmadım. Hem patatesten, hem de köfteden biraz alarak ağzına attı Süleyman. Çiğnemeye başladığında gözlerini kapatmıştı. Yutkunduktan sonra gözlerini açtı. Gülümseyerek bana baktığında bende gülümsedim.

"Güzel olmuş mu?" diye sorduğumda başını salladı.

"Çok güzel olmuş, çok fazla güzel. İnşaAllah biraz fazla yapmışsındır." diyerek yemeğe devam ettiğinde nasıl yaptığımı merak etmiştim. Kötü yemek yapan birisi değildim, yemeklerime güveniyordum ama Süleyman'ın bu kadar bayıldığı tadı merak etmiştim.

Bir kaç lokma ağzıma attığımda gerçekten yemeğin çok güzel olduğunu anlamıştım. İlk defa bu kadar güzel olmuştu.

"Gerçekten güzel." dedim kendi kendime. Süleyman başını salladı. "Çok güzel demiştim." dediğinde gülümsedim. Süleyman'ın yanında o kadar gülüyordum ki, sanki daha önce hiç gülmemiş gibiydim. Onun yanında dünyanın en güzel kadını gibi hissediyordum ama bundan daha çok dünyanın en güzel sevilen ve en mutlu kadını gibi hissediyordum. Süleyman bana tüm güzel duyguları tattırıyordu. Onu çok fazla seviyordum.

"Seni çok fazla seviyorum, Süleyman." diyerek ayağa kalktım ve yanağına öpücük kondurdum.

"Süleyman seni yaradana kurban olsun, güzel sevgilim, bende seni çok seviyorum. Çok fazla." diyerek bana sarıldığında gülümsedim. Yine ve yine onun yanında onun sayesinde gülümsedim.

🥀

Kısa oldu diyenler için hatırlatma yapmak istiyorum ki, Kusur'un bölümleri zaten kısa olacaktı. Bunu hep söylüyorum ama merak etmeyin akşam yeni bölüm var. 🤭

Gelecek hafta bölüm gelmeyebilir çünkü diğer tüm kurguların bölümlerini bu hafta yazacağım ve gelecek hafta sadece Mahperi ve Hasbelkader ile ilgileneceğim. O yüzden şimdiden haberiniz olsun, bölümler iki hafta sonra gelebilir. Ama bana güven olmaz, her aman ilham perilerim gelip Kusur'u yazmamı söyleyebilir. 🤭

Çok güzel bölüm değil miydi ama? Onları yazarken yumuş yumuş oluyorum. Ceylin ve Kuzey çifti biraz daha utangaç ve çekingen bir çift ama Süleyman ile Betül öyle değil. Bu yüzden onları yazarken sevgilerini daha da çok hissediyorum. Çok fazla seviyorum onları, çok fazla. ❤️

Bölüm nasıldı?

En sevdiğiniz cümle hangisi oldu?

Ceylin ve Kuzey'i özlediniz mi?

Çiftlerimiz için görmek istediğiniz sahneler var mı? Varsa buraya yazabilirsiniz.

Sizin en sevdiğiniz yemek nedir?

Sorularıma cevap vermeyi unutmayın, lütfen. Düşünceleriniz her zaman benim için çok önemli. Yorumlarınızı ve oylarınızı hikayemden eksik etmeyin. Hikayemin sizin desteğinize ihtiyacı var, unutmayın. Tüm destekleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum. Sizleri çok ama çok fazla seviyorum, kendinize çok iyi bakın. Gelecek bölümde görüşmek üzere! 🩹🤍

Allah'a emanetsiniz! 💙