Ekim Naz/Gerçek ailem(DÜZENLENİYOR)

Bölüm-46

Evde misafir olduğu için sakinleştikten sonra eve gelmiştim.Annemlere bir sey çaktırmadan odama gelebilmiştim.

Şimdiyse aynadan kendime bakıyordum.

Neden her kes bana yalan söylüyordu?

Hayatım yalandı lan benim en başta.

Timuru sevmemiştim ama deneyeceğimi söylemiştim.

Şimdi ondan nefret bile etmiyordum.

Duygularımı alıp götürmüştü sanki.

"Kızım,hadi ama misafirlerimiz geldi!"annem kapımı tıklatarak bağırmıştı.

"Üzerimi değiştiriyorum!"dedim ve yatağımın üzerindeki eşofman takımını aldım.

Havam yoktu bu gün.

Kimseyle konuşmak gelmiyordu içimden.

Üzerimi giyindikten sonra yeni alınan samsung telefonumu alarak odadan çıktım.

Merdivenlerden değil de asansörden inmeye karar verdim.

Asansörden indikten sonra salona doğru yol aldım.

"Annecim,üzerini neden değiştirmedin?"annem bana koltuktan gözleriyle lazer ışıkları atıyordum.

"Midem biraz bulanıyordu.O yüzden bunları giyindim."dedim ve misafirlere baktım.

Baktığım gibi kasılmıştım.

Gelen Timur ve Orhandı.

"Merhaba,Ekim.Nasılsın?"dedi Orhan gülen yüzüyle.

Ya da şeytan gülümsemesiyle.

Ne kadar da iyi oynuyordu ama.

"İyisin değil mi,kızım?Baban doktora götürsün mü?"dedi annem telaşla.

Neden hep hasta olduğumda yanımda değildin anne?

"Abimciğim,iyimisin?"içeriye aniden içeriye Mavi ve Emre abim girdi.

Ne alaka?

"İyiyim,bir şeyim yok.Sadexe midem bulanıyordu.Siz ne alaka?"dedim merakla.

"Beni eski evimden mi kovuyorsun yoksa?"Mavi dudaklarını büzerek alayla konuşmuştu.

Orhanın burada olduğunu ve ona yalan söylediğini bilmiyordu...

"Saçmalama gerizekalı."dedim ve gözlerimi devirdim.

Normal davranmam lazımdı.

Abim saçlarımdan öptü ve annemin yanına gitti."Buyrun,bunları size aldım."dedi ve elindeki çiçekleri anneme uzattı.

Yine yapmıştı,yapacağını.

Hehehehe.

"Ay oğlum,ne gerek vardı?!Çok teşekkür ederim."dedi ve salondan çıktı.

Masada bir tane de gül vardı.Galiba onlar almıştı.

"Orhan buradaymış.Bana neden söylemedin,kızım?!"Mavi kolumu cimciklerken ondan uzaklaşarak abimin yanına gittim.

Diğer ev halkı işteydi.Adar ve Aras abim arkadaşlarıylaydı.

Pınar ablaysa annesinin yanına gitmişti bir kaç günlüğüne.

"Merhaba."dedi Mavi aşko-kuşko kimliğine bürünerek.

Kalbi fazla kırılırmıydı ki?

"Merhaba Mavi.Nasılsın?"dedi Orhan göz kırparak.

İnsanlar neden bu kadar ikiyüzlüydü?

Mavinin yanakları kızarmaya başlamıştı ve yanında olan abim kıskançlıktan kaşlarını çatmıştı.