Ekim Naz/Gerçek ailem(DÜZENLENİYOR)

Bölüm-47

-Ekimden-

"Abim,uyan artık."

"Abi,komaya falan girmiş olmasın?"

"Ne alaka lan?"

"Lanlı konuşma lan kardeşimle!"

"Benim söylediğim şeye mi takıldın?"

"Susun artık!Kız uyanacak!"

"Zaten uyanmasını istiyoruz!"

"E,açalım şöyle bir erik dalı.Uyansın."

"Allahım sabır ver!"

Etrafımdan sesler geliyordu ve birisi saçımı okşuyordu."Abi.."dedim emin olmak için.

"Buradayız.Hadi uyan artık."galiba Yamaç abimdi.

Gözlerimi yavaşca açmaya başladım.Gözüm bulanık gördüğü için biraz bekledim.

Daha sonra yatakta oturur pozisyona geldim.

Ne olmuştu?

Son yaşananları hatırlayınca abime döndüm.

"Dediklerini yaptım.Şimdi biraz dinlentikten sonra aşağıya iniyoruz ve sen bize her şeyi anlatıyorsun."dedi Emre abim.

Tamam,zaten anlatacaktım.

Maviye baktım.O da benimle anlatmalıydı.

Beni anlamış gibi gözlerini kırptı.

"Tamam,banyoya girip geliyorum.Siz aşağı inin.Mavi kalsın ama yardım eder."yerimden kalkarak banyoya doğru gitmeye başladım.

İşlerimi hallettikten sonra banyodan çıktım.Mavi odadaydı.

"Bana anlatacakmısın?"dedi bana bakarak.

"Belki de bana inanmayacaksın...Ama Orhan sana yalan söylüyor."bana anlamayarak bakmaya başladı.

Ona gördüklerimi anlattım.Hiç bir tepki vermeden bana bakıyordu."Neden hep birisine güvendiğimizde arkamızdan vuruyorlar?"şaşkınlıkla ona baktım.

Bana inanmayacağını sanmıştım.

Hevesle gülümsedim."Bana inanmayacağını sanmıştım."dedim gülerek.

"Saçmalama.Tabii ki de sana inanacağım.Ama istemezdim böyle olmasını.O kutuları bırakanda o zaman onlardı?"dedi sorarak.

Olabilirdi.

"Bence de.Hakan yaptırmış olabilir."kafasını olumlu anlamda salladı ve yanıma geldi.

"Ne olursa olsun.Sen yalnış olsan bile,hep yanında olacağım.Çünki beni sen hayata dönderdin.Şimdi ben senin yanındayım."dedi ve bana sarıldı.

Sarılışına karşılık verdim."Teşekkür ederim."dedim.

Saçlarımı çekerek benden uzaklaştı."Hey,acıttı!"dedim ve saçımı tuttum.

Sinirle nefes alıp kollarını göğsünde birleştirdi.

"Telefonuna beni nasıl kaydettiğini biliyorum!"dedi sinirle.

"Ehe.."

****
"Abi,şikayetçiyim bu adamdan!Duygularımla oynadı!"Mavinin dediklerine bir ara gülmeyi aklıma yazdım.

Şuan salondaydık ve her kes buradaydı.

Onlar bile.

İkisi koltuğa yan-yana oturmuştu.Orhan bana bakıyordu.

Timur ona anlatmış olmalıydı.

Şimdiyse benden her kes bir açıklama bekliyordu.

Hakanı anlatırsam mesajları,kazayı her şeyi anlatmalıydım.