Ekim Naz/Gerçek ailem(DÜZENLENİYOR)

Bölüm-37

Sabah saat 04:25'de kalkmıştım.Nedenini anlamadığım şekilde uyku tutmamıştı.
Bende Maviye yazma kararı almıştım.

Maviyle olan sohbete girerek yazmaya başladım.

Siz:Mavi

Siz:Mavii

Siz:Maviii

Siz:Lan uyuyormusun????

Çevrimiçi..

Yazıyor...

Colors:Sanah ssbah ne oliuir ljan?

Siz:Bir şey anladıysam arap olayım,Mavi.Düzgün yaz.

Çevrimiçi..

Yazıyor..

Çevrimiçi..

Yazıyor..

Colors:Ölüyormusun?

Siz:Hayır?

Çevrimiçi..

Yazıyor..

Colors:İtmisin kızım sen?Sabah-sabah neye yazıyorsun bana!

Siz:Hadi yürüyüşe çıkalım.

Colors:Sana bir orta parmak çekerdim varya.Gitmiyorum defol.

Siz:Hazırlan geliyorum.

Colors:Hayırrrr!!!!

****

"Bence sık-sık yapmalıyız!"Mavi bana baklavayla ayran yemişim gibi bakmaya başlamıştı gene.

Onu tehtid ederek getirmiştim buraya.

Orhanın numarasının bende oldugunu ve ona Mavinin onu sevdiğini yazacağımı söylemiştim.

Ama gerçektende numarası vardı.

Daha sonra gelmeyeceğini düşünürken camdan dışarı baktığımda Mavi bizim evin bahçesindeydi.

"Bir daha seninle hiç bir şeyimi paylaşmayacağım."dedi ve önden koşmaya başladı.

Ona yetiştim ve "Neden ya,bence güzel oldu işte."Mavi derin bir nefes alarak sabır diledi.

"Aynen,sabahın köründe arkamızdan atlı kovalıyormuşcasına koşan tek insan biz değiliz.Donuyorum lan ben!"dedi ve durdu.

Tamam biraz ucundan haklı ola bilirdi.

Saatime baktığımda yaklaşık bir saattir koşuyorduk.

"Tamam yeter bu kadar."Mavinin resmen gözleri parlamıştı.

"Allah razı olsun ya!Gidiyorum,görüşmeyelim bir daha böyle."dedi ve koşarak uzaklaştı yanımdan.

Kıkırdayarak evin yolunu tutdum.

Zaten 5 dakikalık bir mesafe vardı.

Okullar kış tatilinde olduğu için okul yoktu 2 hafta.

Ama bu ödevlerin olmadığı anlamına gelmiyordu.

Eve doğru yaklaşmaya başladığımda cebimden anahtarı çıkardım.

Oha!

Bu ne lan bele?!

Resmen evin kapısının önünde bir sebet vardı.Daha da yaklaştığımda içinde bir bebek vardı.

Bebek!