you can be the boss daddy | hyunlix

14

keyifli okumalar <3

"..Doğru adrese geldiğime eminim fakat sen de kimsin? Hyunjin'in yeni çalışanı falan mı?"

*

Yaklaşık beş dakikadır kapıda beni süzen çocukla bakışıyorduk. Ne cevap vermem gerekti?

"Ben Hyunjin'in üniversiteden bir arkadaşıyım."

Harika! Yalan söylediğim çok sırıtmıyordur umarım. Karşımda eli belinde bekleyen çocuk elini çenesine yerleştirdi, hafifçe kaşıdı ve tek kaşını kaldırdı.

"Onunla aynı fakültedeydim. Yalan söylemene gerek yok. Ayrıca beni içeriye almayacak mısın?"

Yerin dibine girdiğimi hissedıyorum, en iyisi susmak olacak. İçeriye geçtiğinde kendinden bahsedecektir eminim.

Başımla içeriyi işaret ettiğimde, önce kendisi girdi. Sonra ise ardında bıraktığı koca çantaya baktı. Bakışları beni bulduğunda ne yapmaya çalıştığını anladım. Ukala şey! Benim taşımamı istiyordu.

"O çantayı içeri almayacağımı çok iyi biliyorsun."

Dudakları kıvrıldı, alaycı bi tavır ile sırıttı.

"Hyunjin'e söylememi istemezsin. Aksi takdirde kendini kapı önünde bulursun."

"Ben çalışan falan değilim. Şunu söylemeyi kesecek misin?"

Birbirine doladığı kollarını çözerek yüzüme yaklaştı. Dudaklarını araladığında dilindeki piercing'i gözüme çarptı.

"Bana kim olduğunu söyle artık küçük."

Kendimi geriye çekerek kapıya doğru döndüm. Omzunu bedenime sürterek yanımdan geçti, çantasını içeriye alarak kapıyı kapadı.

Bu psikolojik sorunları olan deli ile aynı evde kalmayı bırakın, aynı odada dahi kalacak kadar cesaretim yok.

Salona doğru geçerken kendini tanıtmaya başladı. Sonunda aklına geldiğine şaşırıyordum.

"Ben Jeongin, Hyunjin'in eski sevgilisiyim.
Hiç bahsetmez benden. Sır gibi saklar, nedenini bilmem. Kaldığım evin sahibi üç aylık birikmiş kirayı ödemediğim için bana siktiri çekti. Başka gidecek yerim olmadığından buraya gelmek zorunda kaldım. Ailemi soracaksındır, onların yanlarına dönecek kadar param yok."

Şaşırdık mı? Hayır.

"Neden kiralarını ödemedin?"

Yine muzip bi şekilde sırıtınca beynime kanlar sıçradı. Bu kadar umursamaz ve rahat olması sinirlerimi zıplatıyordu.

"Kapkaça uğradım, biriken paralarımı bankadan çekip çantama koymuştum. Geri eve dönerken, iki genç yolumu kesti. Iyi hatırlıyorum. Bir tanesi çok iri yarı, ama kısa boyluydu. Kasları tişörtünü yırtacak gibi duruyordu. Diğeri ise yanındakine göre daha sıskaydı. Çantamı alıp kaçtıklarında, olaydan on dakika sonra kendime gelebilmiştim."

"O gençlerden birine tutulmadığına emin miyiz?"

Çok aptal birisi, Hyunjin'in bununla neden çıktığını anlamıyordum.