" ေစာက္စိတ္ကရွည္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ခုထ! "
ခ်န္ဒလာရဲ့အသံကစိတ္မရွည္ေတာ့က်ယ္လာ၏။ဒါေတာင္ယိမ္းယိုင္ကလုံးဝကို တင္းခံေနတုန္း။ဒါမ်ိုးက် ယိမ္းယိုင္မွိုင္းတို့မ်ားေစာက္ေြကာတင္းခ်က္ သူသာတစ္ခ်က္ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ သူ့လက္ထဲဒီေစာင္ပါလာတာြကာေပါ့။ေဟာေစာင့္ဆြဲျပီးဖယ္လိုက္ျပီထား ဟိုအေြကာတင္းကျပုတ္က်အုန္းမယ္အဲ့ခါက် အာျပဲြကီးနဲ့ေအာ္မယ္အဘစံတို့ကြကားမယ္တတ္လာျပီးသူ့ကို ' ဘာလို့လုပ္ရတာလဲ ဘာြဖစ္လို့လဲ ' ေျပာမယ္ေဟာသူ့အလြန္ပါေပါ့။ေကာင္းလိုက္တဲ့ ခ်န္ဒလာ။
" ထြက္သြား! "
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အသံဩဩေလးတစ္ခ်က္ထြက္လာ၏။ဒါမယ့္ ေစာင္ကိုေတာ့လုံးဝမလွန္ေပးေသး။
" ဘာြဖစ္သလဲဆိုတာ အရင္ေျပာ။က်ုပ္မွာ အလုပ္ကိစ္စေတြ က်န္ေသးတယ္ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲနဲ့ျပီးသြားလို့မရဘူး "
" အဲ့တာဆိုလည္း ထြက္သြားပါလား။မင္းကိုငါကေခါ္ေနလို့လား "
က်စ္!
Coat အင္္က်ီကိုအားပါပါေဆာင့္ခ်ြတ္ခ်ကာြကမ္းျပင္ေပါ္သို့ဘုန္းကနဲျမည္ေအာင္ပစ္ေပါက္ခ်လိုက္၏။ထို့ေနာက္ ေလပူတစ္ခ်က္မွုတ္ကာ နဖူးေပါ္သို့အနည္းငယ္ျပိုက်ေနသည့္ဆံပင္စေတြကိုတစ္ခ်က္သပ္တင္လိုက္ကာကုတင္ေပါ္သို့ေဘးတစ္ေစာင္းဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
" ခင္ဗ်ားမ်က္နွာေလး အေမာေျပြကည့္ခ်င္တယ္ "
" ... "
" ပင္ပန္းလာသမ်ွက ခင္ဗ်ားမ်က္နွာေလးျမင္လိုက္ရရင္စုပ္ယူခံလိုက္ရသလိုပဲ အကုန္ေပ်ာက္သြားေစတယ္ "
" လ်ွာရိုးမရွိတိုင္း ေလ်ွာက္ေျပာမေနနဲ့! "
ဒါမ်ိုးက်ခ်က္ခ်င္းကိုေစာင္ပုံထဲကထြက္ကာရန္ေတြ့ေတာ့တာြဖစ္သည္။ေခါင္းအုံးနွင့္ပစ္ေပါက္ကာတရွူးရွူးတဒိုင္းဒိုင္းနဲ့ ေဒါသထြက္ေနသူ၏နွာေခါင္းကိုခုမွေသခ်ာြကည့္မိသည္။နွာေခါင္းထိပ္တည့္တည့္ဟာ နီရဲေနကာအနည္းငယ္ေဖာင္းတတ္ေနသည္။ယိမ္းယိုင္ကိုယ္တိုင္ကလည္းအသားြဖူတဲ့အထဲတြင္ပါတာမို့ နွာထိပ္နီရဲေနတာကိုအတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။မသိရင္နွာပြြကီးလို။
Part 22 Z
Start from the beginning
