தூக்கம் விற்று காதல் வாங்கினேன்!

11 ஸ்டேட்டஸ் விளையாட்டு

அப்பொழுது அவனது கைபேசிக்கு ஒரு அழைப்பு வந்தது. அதில் கரிமாவின் எண் ஒளிந்ததை பார்த்து, குழப்பமுற்றபடி அந்த அழைப்பை ஏற்றான்.

"அர்னவ்..." அவரது குரலில் நடுக்கத்தை உணர்ந்தான் அவன்.

"என்ன ஆச்சு ஆன்ட்டி? ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லையே?"

"நீ நியூஸ் பாக்கலையா? ஒரு மணி நேரத்துக்கு முன்னாடி யாரோ ஒரு ரவுடியை போலீஸ் அரெஸ்ட் பண்ணிட்டாங்களாம். சிட்டிக்குள்ள ஒரே கலவரமா இருக்காம். குஷி எனக்கு ஃபோன் பண்ணி அவ பத்திரமா இருக்கிறதா சொன்னா. எல்லாம் சரியான பிறகு வீட்டுக்கு வந்துடுறேன்னு சொன்னா. இந்த கலவரத்துல அவ எப்படி பத்திரமா வீட்டுக்கு வருவான்னு எனக்கு தெரியல. அவங்க அப்பா வேற ஊர்ல இல்ல. நீ இதுக்கு ஏதாவது அரேஞ்ச் பண்ண முடியுமா?"

சில நொடி யோசித்தான் அர்னவ். அவன் குஷியை அழைத்து வர வேண்டும் என்று அவர் விரும்புவது அவனுக்கு புரிந்தது. அதனால் தான் அவர் அவனுக்கு ஃபோன் செய்திருக்கிறார். தனது வாழ்க்கையையே புரட்டி போட்ட அந்த கல்லூரியின் வளாகத்திற்குள் அவன் எப்படி அடியெடுத்து வைப்பான்? அதே நேரம், இப்படி ஒரு இக்கட்டான சூழ்நிலையில் அவன் கரிமாவிற்கு முடியாது என்ற பதிலை எப்படி கொடுக்க முடியும்?

"அர்னவ்..."

"நான் குஷியை கூட்டிகிட்டு வரேன், ஆன்ட்டி. நீங்க கவலைப்படாம இருங்க" என்றான் வேறு வழியின்றி.

தனது மேலதிகாரியிடம் அனுமதி பெற்று, அங்கிருந்து கிளம்பினான். கரிமா கூறியது உண்மை தான். நகரமே கலோபரமாய் இருந்தது. கடைகள் அடித்து நொறுக்கப்பட்டு, சாலையெங்கும் கண்ணாடி துகள்கள் சிதறி கிடந்தன. பிரதான சாலையை விட்டு ஒதுங்கி, சிறிய தெருக்களின் வழியாக சென்றான் அவன்.

தன் கல்லூரியை வந்து அடைந்தான் அர்னவ்... ஒரு காலத்தில், எந்த கவலையுமின்றி பட்டாம்பூச்சியாய் அவன் சுற்றித்திரிந்த அதே இடம்... உண்மையை கூறப்போனால் தனக்கு பாடம் நடத்திய பேராசிரியர்களுக்கு அவன் கவலையை கொடுத்த இடம்...! தன் கண்களை மெல்ல மூடினான். அவனது இதயம் வேகமாய் துடித்தது. கடந்த காலத்தை நினைத்துப் பார்க்காமல் அவனால் இருக்க முடியவில்லை. கல்லூரி காலத்து நினைவுகள் அவன் கண்முன்னால் விரிந்தது, வரவேற்புக்கூடம், கல்லூரி மைதானம், வகுப்பறைகள், கலையரங்கம், அவனது நண்பர்களின் குரல்கள்...!