KABANATA 2

820 2 0
                                    

"OH MY FÚCK!"

Mabilis na tumakbo si Icus sa buong sala habang hinahabol siya ni Loofy — my golden retriever dog. Regalo iyon mula kay Kahel from my birthday. Ngayon ko lang ito naiuwi sa bahay ng kumag.

"Oh shoot! Shít! Shít! Fúck! Get lost you fúcking dog!" paulit-ulit niyang mura sa baby ko habang nakapatong siya sa mesa at tinitingala naman siya nito habang tumatahol.

Never thought Judge Icus Acuervo is scared of a petty dog.

Hindi kase siya kilala ni Loofy kaya ayun ata ang dahilan kung bakit siya nito hinahabol. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaawa sa sitwasyon niya ngayon.

Sa huli, tinawag ko ang aso ko, "Baby?"

"Yes baby?"

"Arf!"

They both responded habang sabay na lumingon sa akin. I blink twice. What the fúck?

"Come here baby." tawag ko uli kay Loofy habang nakadipa ang kamay. Mabait naman niyang sinunod ang sinabi ko. He ran into me and I quickly hug and held him in my arms.

"The hell?" rinig kong mura ng isa na akmang lalapit din sana.

Does he think I'm referring to him?

Tiningnan ko lang siya. Kita ko ang pagbuo ng ngisi sa mga labi niya kaya naman tinaasan ko ito ng kilay saka iniwan siya sa sala. Nakapatong pa rin sa mesa.

"Mas bagay akong baby." I heard him murmur something but I didn't heard it clearly dahil malayo na kami sa kaniya na ipinagkibit balikat ko na lang. Bahala siya diyan.

Halos isang buwan ko na rin siyang hindi pinapansin. Aminin ko man o hindi, napahiya ako sa huling nangyari. Para akong hayok sa séx and to save my self from it, pinagana ko ang pride ko which results to ignoring him or being cold.

"You're going to sleep with that dog?" tanong niya nang makitang akap-akap ko si Loofy habang hinahaplos-haplos ang katawan nito as we sleep on the queen size bed.

"Yeah." I shrugged.

"Hindi ba madungis?"

"Not really. Lagi ko tong alaga kaya wala siyang kuto at hindi rin siya mabaho." tanggol ko.

"Heck? I wish I'm a dog now then."

Nagtaka ako sa sinabi niya pero hindi ko na lang iyon pinansin.

"Goodnight baby. Sweet dreams." halik ko sa noo ng aso ko. Pumikit na rin ako para matulog.

Kinabukasan, nagising akong wala na si Loofy sa tabi ko. Siguro ay naggagala na naman. I smiled with that thought. Bumangon na ako nang walang hilamos. Basta ko na lang sinikop lahat ng buhok ko saka tinalihan.

Bumaba na rin ako sa kusina para magluto ng agahan. Wala si Nanay Arcena - ang mayadormang kasama namin dahil umuwi na muna ito sa Agrotore.

"You're awake." Icus greeted me.

He is wearing nothing but boxers while cooking. Inirapan ko lang siya at umalis na lang doon para hanapin si Loofy. I don't need to cook naman pala.

"Loofy, baby?" tawag ko rito.

Nagtaka ako nang walang sumagot dahil ganun naman ito sa tuwing tinatawag ko siya. "Baby..." malambing kong tawag ulit rito pero wala pa rin akong natatanggap na sagot.

Where is he?

Bumalik ako sa kusina, "Have you seen Loofy?"

Nagbabakasakaling nakita niya kase maaga siyang nagising.

"No idea." he shrugged.

Saan ba nagsusuot iyon? Sure akong hindi iyon pupunta sa malayo dahil hindi naman siya sanay sa lugar na ito.

Halos tumamlay na ang buong katawan ko sa kakahanap sa baby ko dahil halos nalibot ko na ng tatlong beses ang bahay ay wala pa rin akong mahanap sa kaniya.

Nabalik naman ako sa huwisyo nang parang may bombilyang nag-ilaw sa utak ko. Right. Just right! Meron nga pala yung CCTV. Bakit hindi ko naisip iyon agad noong una?

"Where are you going? Hindi ka ba kakain na muna?" tanong ni Icus habang may sinusuring dokyumento.

Kanina pa siya nag-aayang kumain pero hindi naman ako makakakain nang hindi nahahanap si Loofy.

"Ichecheck ko lang yung CCTV camera."

Nabaling ang atensyon niya sa akin mula sa dokyumentong kaniyang binabasa, "Oh shoot baby. No don't."

"At bakit?"

"Just don't."

Hindi ko siya pinakinggan. Tumungo ako sa CCTV room na nasa taas pero mabilis niya akong naabutan at ikinulong sa pader. Nakaharang ang kaniyang mga bisig sa magkabilaan.

"Ano ba Icus. What's wrong with you?" pilit akong kumawala sa pagkakakulong niya sa akin pero sadyang malakas siya kesa sa akin.

"Uhm nasira yung CCTV room. Ipapaayos ko pa."

"As far as I know, maayos pa yon."

"Uh, kasisira lang niya ngayon." he laughed awkwardly.

My forehead wrinkle. He's being weird. "Hindi yun masisira ng walang dahilan Icus." and finally, hinugot ko ang buong lakad ko para itulak siya na tagumpay ko namang nagawa.

I marched upstairs but before I could even open the CCTV room ay nagsalita siya.

"Fine! I brought your dog to a friend kaya nawawala siya."

Nilingon ko siya, "What?"

"I snatched your dog and brought it to a friend." mahina niyang ani.

"W-what do you mean you snatched my dog and brought it to a friend? Anong ginawa mo sa baby ko, huh?"

Lumapit ako sa kinatatayuan siya saka paulit-ulit siyang sinuntok, "Baby fúck! Stop it. Masakit. Aw! Baby..." pilit niyang sinasalag ang bawat suntok na ibinibigay ko sa kaniya.

"Hayop ka! Ibalik mo ang baby ko."

"Dámn it Arriesa! If you want a fucking baby then I can give it to you!" tuluyan ko na yatang naputol ang pisi ng kaniyang pagtitimpi.

Hawak na niya ngayon ang dalawang kamay ko habang nakasandal sa pader.

His eyes are raging mad. Halos ilang sentimetro lang ang layo ng mukha namin. Our lips are just so close.

I gulped. Trying so hard to stop myself from tasting that delicacy.

"Now you're quite." he teased.

Mabilis ko siyang naitulak dahilan para mapamura siya.

"Ibalik mo na kase ang baby ko Icus!"

"I won't." he firmly stated.

"At bakit?"

"That's against the law. OUR LAW." pagdidiin niya.

"Anong law na pinagsasabi mo diyan?" kupal niya.

Walang batas na sabing bawal mag-uwi ng aso sa bahay. Gago!

"Based on CUERVO 9413 which is the NO BRINGING OF OTHER BABY UNTO OUR HOME
which states that you couldn't bring any baby at home except for Icus Acuervo and our soon to be baby."

Napatanga ako doon. "W-wala yan sa u-usapan natin noon, hoy!" halos mautal pa ako.

Ang akala kong sasabihin niyang ibabalik na niya ang aso ko ay kasalungat iyon sa inaasahan ko, "You've sign that during our marriage contract so it's void baby." kindat pa niya.

Tángina. Bakit ko ba nakalimutang judge nga pala to?

_________________

MY POSSESSIVE JUDGE Where stories live. Discover now